Apatiet
Apatiet is een groep fosfaatmineralen met hoge concentraties OH-, F-, Cl- of ionen, respectievelijk, in het kristal.
Apatiet is kenmerkend voor biologische systemen. Het is een van de weinige mineralen die door biologische micro-milieusystemen worden geproduceerd en gebruikt. Zijn hardheid bepaalt 5 op de schaal van Mohs. Hydroxyapatiet is het hoofdbestanddeel van tandglazuur en botmineraal.
Veel botmateriaal bevindt zich in een relatief zeldzame vorm van apatiet. In deze vorm zijn de meeste OH-groepen afwezig, en zijn er veel substituties van carbonaat en zuur fosfaat.
Fluorapatiet (of fluoroapatiet) is beter bestand tegen zuuraanvallen dan hydroxyapatiet. In het midden van de 20e eeuw werd ontdekt dat in gemeenschappen waar het water van nature fluor bevatte, het aantal gevallen van tandcariës lager was. Door gefluorideerd water kunnen fluoride-ionen in de tanden worden uitgewisseld voor hydroxylgroepen in apatiet. Ook tandpasta bevat vaak een bron van fluoride-anionen (b.v. natriumfluoride, natriummonofluorofosfaat).
Vragen en antwoorden
V: Wat is apatiet?
A: Apatiet is een groep fosfaatmineralen met hoge concentraties OH-, F-, Cl- respectievelijk ionen in het kristal.
V: Wat is het kenmerk van apatiet in relatie tot biologische systemen?
A: Apatiet is kenmerkend voor biologische systemen. Het is een van de weinige mineralen die door biologische micro-omgevingssystemen worden geproduceerd en gebruikt.
V: Wat is de hardheid van apatiet op de schaal van Mohs?
A: De hardheid van apatiet bepaalt 5 op de schaal van Mohs.
V: Wat is hydroxyapatiet?
A: Hydroxyapatiet is het hoofdbestanddeel van tandglazuur en botmineraal.
V: Wat is de zeldzame vorm van apatiet die in het meeste botmateriaal voorkomt?
A: Veel botmateriaal heeft een relatief zeldzame vorm van apatiet. In deze vorm ontbreken de meeste OH-groepen, en zijn er veel carbonaat- en zuurfosfaatsubstituties.
V: Wat is fluorapatiet?
A: Fluorapatiet (of fluorapatiet) is beter bestand tegen zuuraanvallen dan hydroxyapatiet.
V: Wat is het verband tussen fluoride en tandcariës?
A: In het midden van de 20e eeuw werd ontdekt dat gemeenschappen waar het water van nature fluor bevatte, minder tandcariës hadden. Gefluorideerd water maakt in de tanden uitwisseling mogelijk van fluoride-ionen met hydroxylgroepen in apatiet. Ook tandpasta bevat vaak een bron van fluoride-anionen (bijv. natriumfluoride, natriummonofluorofosfaat).
