Pantomime

Geschiedenis

In het oude Griekenland was een pantomimos een amusement dat werd opgevoerd door een solodanser. In de Middeleeuwen ontwikkelde zich een vorm van theater genaamd Commedia dell'arte. Dit was vergelijkbaar met een pantomime. Er werd een verhaal verteld met bepaalde vaste personages: de geliefden, de vader, de bedienden enz.

De pantomime kwam voor het eerst naar Engeland als een kort vermaak (entr'acte) tussen de operastukken door. Uiteindelijk werd het een aparte voorstelling.

De pantomime vandaag

Tegenwoordig wordt de pantomime traditioneel met Kerstmis opgevoerd. Het is een voorstelling voor kinderen, maar ook volwassenen vinden het leuk. Meestal wordt een bekend verhaal verteld, bijvoorbeeld Assepoester, Jack and the Beanstalk, Pinokkio, De drie biggetjes, Gelaarsde Kat, De muzikanten van Bremen, Roodkapje en Goudlokje en de drie beren en Sneeuwwitje enz. Er wordt veel gesproken, maar er zijn ook liedjes en soms doet het publiek mee. Er zijn veel tradities in de pantomime. Dit zijn enkele van de belangrijkste:

• De belangrijkste jongeman in het stuk (de belangrijkste jongen) kan worden gespeeld door een jonge vrouw, en meestal in nauwsluitende mannelijke kleding (zoals een broek).
• Een oudere vrouw (de pantomime dame - vaak de moeder van de held) wordt meestal gespeeld door een als vrouw verklede man.
• Risqué (double entendre) grappen, wat betekent dat volkomen gewone woorden een ondeugende (sexy) betekenis krijgen. Vaak begrijpen de kinderen deze grappen niet. De grappen zijn bedoeld voor volwassenen.
• Het publiek doet mee (publieksparticipatie). Ze roepen bijvoorbeeld "kijk achter je!" (of "hij staat achter je!"), en "Oh, jawel!" of "Oh, neewel!". Het publiek wordt altijd aangemoedigd om "Boe" te roepen tegen de schurk, en "Awwwww" tegen de arme slachtoffers, zoals de afgewezen dame, die meestal op de prins valt.
• Een lied dat een bekende melodie combineert met andere woorden.
• Het dier, gespeeld door een acteur in "dierenhuid" of dierenkostuum. Vaak is het een pantomimepaard of -koe, gespeeld door twee acteurs in één kostuum, de ene als hoofd en voorpoten, de andere als lichaam en achterpoten.
• De goede fee komt altijd van rechts het toneel op en de slechte schurk van links. In de Commedia dell'arte symboliseerde de rechterkant van het toneel de Hemel en de linkerkant de Hel.
• De leden van de cast gooien snoepjes uit naar de kinderen in het publiek, of kiezen er een paar uit om op het podium te komen en hen vragen te stellen.
• Soms spuit de verhaalschurk leden van het publiek nat met waterpistolen of doet hij alsof hij een emmer "water" naar het publiek gooit die eigenlijk vol zit met iets ongevaarlijks zoals slingers.
• Soms is de komedie slapstick, bijv. de acteurs gooien vlaaitjes in elkaars gezicht.
• Soms is er een beroemde gastster.

Gerelateerde pagina's

• Mime