Friedensreich Hundertwasser

Friedensreich Hundertwasser (geboren 15 december 1928, overleden 19 februari 2000) was een Oostenrijks kunstenaar. Hij noemde zichzelf vaak Friedensreich Regentag Dunkelbunt Hundertwasser. Hundertwasser werd bekend door het ontwerpen van gebouwen, maar hij maakte ook postzegels, schilderde, ontwierp affiches en andere werken. Hij ontwierp zelfs een nieuwe vlag voor Nieuw-Zeeland, gebaseerd op een lokale varenvrucht, genaamd de Koru.

  Hundertwasser (links) in Hannover, 1965  Zoom
Hundertwasser (links) in Hannover, 1965  

Hundertwasser in Nieuw-Zeeland, 1998  Zoom
Hundertwasser in Nieuw-Zeeland, 1998  

De vlag van Koru  Zoom
De vlag van Koru  

Biografie

Hundertwasser werd in Wenen geboren als Friedrich Stowasser. Zijn moeder, Elsa, was Joods, dus de Tweede Wereldoorlog was een moeilijke tijd voor hen. Ze deden zich tijdens de oorlog voor als katholiek, en om niet op te vallen werd Friedrich zelfs lid van de Hitlerjugend.

Na de oorlog veranderde hij zijn naam van Friedrich Stowasser in Friedensreich Hundertwasser. Een deel van de betekenis van Friedensreich is vreedzaam rijk (land). Hij studeerde kort aan de Academie voor Schone Kunsten in Wenen, maar toen zijn geld op was, begon hij veel te reizen. Hij begon zijn eigen stijl te ontwikkelen en in 1952 stelde hij zijn schilderijen voor het eerst tentoon.

Hundertwasser trouwde twee keer - in 1957 en 1962 - maar beide huwelijken eindigden in een scheiding. Hij had één dochter, Heidi Trimmel, die in 1982 werd geboren.

In 1975 verliet Hundertwasser Europa en ging wonen in het stadje Kawakawa in Nieuw-Zeeland, waar hij grotendeels zelfvoorzienend kon leven. De kunstenaar kocht verschillende eigendommen, voegde ze samen om zichzelf voldoende toegang tot de natuur te geven, bouwde zonnepanelen en een waterzuiveringsinstallatie, en verbouwde zijn eigen voedsel. Hij leefde daar tot hij in 2000 stierf aan een hartaanval.

Hij werd thuis in Nieuw-Zeeland begraven. Bovenop zijn graf werd een boom geplant. Hundertwasser zei in 1989,

Een dode heeft recht op reïncarnatie in de vorm van... een boom die bovenop hem en door hem heen groeit.

 

Politieke standpunten

Als gevolg van zijn ervaringen met de vervolging door het naziregime ontwikkelde Hundertwasser al vroeg een anti-totalitair standpunt. Zijn vroege vrees voor de vierkante marsbataljons die met dictaturen worden geassocieerd, kan hem ertoe hebben gebracht zich te verzetten tegen elke "geometrizering" van mensen en hun architectuur. In een brief uit 1954 beschreef Hundertwasser het plein als "geometrische rechthoeken samengeperste kolommen op mars".

 

Artistieke stijlen en thema's

Hundertwasser had een levendige fantasie; zijn kunst was weerbarstig en chaotisch. In zijn werk gebruikte hij spiralen, organische vormen, golvende lijnen, felle kleuren en een sterk individualisme. Hij wilde dat de mens in harmonie zou leven met de natuur, waar geen rechte lijnen bestaan. Ooit noemde hij rechte lijnen "iets lafs getekend met een liniaal, zonder gedachte of gevoel."

Concept

Hundertwasser gelooft dat een mens drie 'huiden' heeft. Ten eerste, haar 'epidermis', haar huid. Ten tweede, haar kleding. En tenslotte haar huis of thuis. Later, in de jaren 1970, voegde hij daar nog twee huiden aan toe: de sociale omgeving (familie, vriendschappen, natie) en de planeet (milieu, de ecologie, de natuur).

Schilderen

U kunt hier voorbeelden zien van Hundertwasser's schilderijen. Kleur is een groot onderdeel van Hundertwasser's kunst. Hij koos kleuren niet vanwege een speciale betekenis, maar gebruikte heldere, felle, brandende kleuren, en combineerde kleuren tot concurrerende patronen.

Architectuur

Hoewel hij begon als schilder, interesseerde de derde huid - het huis, oftewel de architectuur - Hundertwasser later in zijn leven enorm. Hij haatte de manier waarop de meeste gebouwen rechte lijnen en hoeken hadden. Hij vond dat gebouwen moesten passen en de mensen die erin woonden moesten vertegenwoordigen. Zijn bouwontwerpen gebruiken natuurlijke vormen, en passen vaak om de natuur heen in plaats van te proberen de natuur zo te buigen dat zij erbij past. In het Hundertwasserhaus, een flatgebouw in Wenen, Oostenrijk, zijn de vloeren niet vlak en gelijkmatig: ze golven.

Hundertwasser gebruikte de natuur in zijn gebouwen, die vaak daktuinen hebben.

Grasdaken hebben ook ecologische, gezondheids- en isolatievoordelen. Een grasdak produceert zuurstof en maakt leven mogelijk. Het neemt stof en vuil op en zet de aarde om. Lichaam en ziel van de mens zijn op hun gemak, zowel degene die ernaar kijkt als degene die eronder leeft. (Hundertwasser 1991)

De kunstenaar geloofde ook in het recht van de mens op een raam. Hij vond: "Sommige mensen zeggen dat huizen uit muren bestaan. Ik zeg dat huizen bestaan uit ramen."

De herhaling van identieke ramen naast en boven elkaar als in een rastersysteem is een kenmerk van concentratiekampen.

Ramen in rang en stand zijn triest, ramen moeten kunnen dansen.

Iemand in een huurwoning moet uit zijn raam kunnen leunen en het metselwerk binnen handbereik kunnen afschrapen. En hij moet een lange kwast kunnen nemen en alles buiten binnen handbereik kunnen schilderen, zodat het voor iedereen in de straat van verre zichtbaar is dat daar iemand woont die anders is dan de gevangen, geknechte, gestandaardiseerde man die naast hem woont. (Hundertwasser 1990)

Hundertwasser wilde de bewoners van zijn gebouw in staat stellen hun ramen te personaliseren.

Eind jaren zeventig werd Hundertwasser door de stad Wenen gevraagd een woonproject te bouwen - woningen voor armere burgers die het zich anders niet konden veroorloven. Binnen waren er golvende, golvende vloeren ("een ongelijke vloer is een goddelijke melodie voor de voeten"), een dak bedekt met aarde en gras, en grote bomen die vanuit de kamers groeiden, met ledematen die uit de ramen staken. Hundertwasser nam geen betaling aan voor het ontwerp van het huis, maar verklaarde dat het de moeite waard was om te voorkomen dat er iets lelijks voor in de plaats zou komen. In het huis bevinden zich 52 appartementen, vier kantoren, 16 privéterrassen en drie gemeenschappelijke terrassen, en in totaal 250 bomen en struiken. Het Hundertwasserhuis is een van de meest bezochte gebouwen van Wenen en is onderdeel geworden van het culturele erfgoed van Oostenrijk.

In Kawakawa, Nieuw-Zeeland, waar Hundertwasser tussen 1975 en 2000 woonde, ontwierp hij de openbare toiletten. Dagelijks komen busladingen toeristen naar deze toiletten, die ontworpen zijn volgens de strikte overtuigingen van de kunstenaar. Alle planten en vegetatie die door het toilet werden verdrongen, werden opnieuw geplant op het dak, en het werd gebouwd met gerecycleerde bakstenen van een oude bank en door de bewoners gebruikte glazen flessen.

 Let op de daktuin op het Hundertwasserhaus in Wenen.  Zoom
Let op de daktuin op het Hundertwasserhaus in Wenen.  

Individuele ramen van Hundertwasser  Zoom
Individuele ramen van Hundertwasser  

Galerij

·        

Het Hundertwasserhaus in Wenen, Oostenrijk

·        

Hundertwasser hield ervan dat zijn gebouwen grillig waren en een glimlach op het gezicht van de voorbijgangers toverde.

·        

Hundertwasser ontwierp deze verbrandingsinstallatie in Osaka, Japan. Hij wilde dat de werknemers met plezier naar hun kantoor zouden komen!

·        

De openbare toiletten van Kawakawa

·        

Hundertwasserhaus, Wenen, detail

·        

Hundertwasserhaus "Wonen onder de regentoren, Plochingen

·        

Een McDonalds restaurant in Essen, Duitsland

·        

Een station in Uelzen, bij Hamburg

·        

Een school in Wittenberg, Duitsland

·        

Een verbrandingsoven voor afval, in Wenen

·        

Een markt in Altenrhein, Zwitserland

·        

Een fontein in Zell am See

 

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3