Samuel Pepys
Samuel Pepys, (23 februari 1633 - 26 mei 1703) was een Engelse administrateur bij de Admiraliteit en lid van het Parlement. Hij is beroemd geworden door zijn dagboek.
Pepys werd de eerste secretaris van de Admiraliteit onder Charles II, en later onder James II. Hoewel Pepys geen maritieme ervaring had, klom hij op door mecenaat, hard werken en zijn talent voor administratie.
Het gedetailleerde privé-dagboek dat hij bijhield van 1660-1669 werd voor het eerst gepubliceerd in de negentiende eeuw. Het is een van de belangrijkste primaire bronnen voor de Engelse Restauratieperiode. Het biedt een combinatie van persoonlijke aantekeningen en ooggetuigenverslagen van grote gebeurtenissen, zoals de Grote Pest van Londen, de Tweede Nederlandse Oorlog en de Grote Brand van Londen.
Kaart van Londen na de grote brand in 1666, met Pepys' huis
De ruïnes van de oude St Paul's kathedraal
Grote brand van Londen
Pepys was een sleutelfiguur in de brand van 1666. Toen hij zag dat de wind het vuur in westelijke richting dreef, gaf hij opdracht de boot naar Whitehall te varen, en werd hij de eerste die de koning van de brand op de hoogte bracht. De koning zei hem naar de burgemeester te gaan en hem te vertellen dat hij moest beginnen met het neerhalen van huizen.
Pepys nam een koets terug naar Old St Paul's Cathedral, voordat hij te voet door de brandende stad trok. Hij trof de burgemeester, die zei: "Heer! Wat kan ik doen? Ik ben uitgeput: de mensen willen me niet gehoorzamen. Ik heb huizen neergehaald, maar het vuur haalt ons sneller in dan wij het kunnen."
Tegen de middag ging Pepys naar huis en 'had an extraordinary good dinner, and as merry, as at this time we could be'. s Avonds keken hij en zijn vrouw naar het vuur vanuit de veiligheid van Bankside: Pepys schrijft dat 'het me deed huilen om het te zien'. Thuisgekomen ontmoette Pepys zijn klerk, Tom Hayter, die alles had verloren. Toen hij het nieuws hoorde dat de brand voortschreed, begon Pepys bij maanlicht zijn bezittingen in te pakken.
Op 3 september kwam om 4 uur 's morgens een kar aan, en Pepys bracht een groot deel van de dag door met het regelen van de verhuizing van zijn bezittingen. Veel van zijn kostbaarheden, waaronder zijn dagboek, werden naar een vriend gestuurd. De volgende dag ging Pepys verder met het regelen van de verhuizing van zijn bezittingen. Tegen die tijd was hij van mening dat Seething Lane in groot gevaar verkeerde en stelde hij voor mannen uit Deptford op te roepen om te helpen huizen neer te halen en de bezittingen van de koning te verdedigen. Hij beschreef de chaos in de stad, en zijn eigenaardige poging om zijn eigen bezittingen te redden:
Sir W. Pen en ik naar Tower-streete, en ontmoetten daar het vuur dat drie of vier deuren voorbij Mr. Howell's brandde, wiens goederen, arme man, zijn schalen, borden, schoppen, enz., door de hele Tower-street in de kennels waren gesmeten, en mensen die daarmee van de ene kant naar de andere werkten; het vuur laaide in die smalle straat, aan beide kanten, met oneindige hevigheid op. Sir W. Batten wist niet hoe hij zijn wijn weg moest halen, groef een kuil in de tuin en legde hem daarin; en ik maakte van de gelegenheid gebruik om alle papieren van mijn kantoor neer te leggen waar ik anders geen afstand van kon doen. En 's avonds groeven Sir W. Pen en ik er nog een, en legden onze wijn erin; en ik mijn Parmazaanse kaas, evenals mijn wijn en wat andere dingen.
-
Dagboek van Samuel Pepys, dinsdag, 4 september 1666.
Op woensdag 5 september werd Pepys - die op de vloer van zijn kantoor sliep - om 2 uur 's nachts gewekt door zijn vrouw. Zij vertelde hem dat het vuur bijna All Hallows-by-the-Tower had bereikt, en dat het aan de voet van Seething Lane was. Hij besloot haar en zijn goud - ongeveer 2350 pond - naar Woolwich te sturen. In de dagen daarna was Pepys getuige van plunderingen, wanorde en ontwrichting. Op 7 september ging hij naar Paul's Wharf en zag de ruïnes van St Paul's Cathedral, van zijn oude school en van het huis van zijn vader. Ondanks al deze vernielingen waren Pepys' huis, kantoor en dagboek gered.
Het Dagboek
De volledige en definitieve editie van Pepys' dagboek door Robert Latham en William Matthews werd gepubliceerd door Bell & Hyman, Londen, in 1970-1983. Het is een van Engelands kostbaarste bezittingen
Vragen en antwoorden
V: Wie was Samuel Pepys?
A: Samuel Pepys was een Engelse administrateur bij de Admiraliteit en parlementslid die beroemd is om zijn dagboek.
V: Welke positie bekleedde Pepys bij de Admiraliteit?
A: Pepys werd de hoofdsecretaris van de Admiraliteit onder Charles II en later onder James II.
V: Hoe kreeg Pepys zijn positie bij de Admiraliteit?
A: Pepys bereikte zijn positie bij de Admiraliteit door bescherming, hard werken en zijn talent voor administratie, ondanks het feit dat hij geen maritieme ervaring had.
V: Wanneer werd het dagboek van Pepys voor het eerst gepubliceerd?
A: Het dagboek van Pepys werd voor het eerst gepubliceerd in de negentiende eeuw.
V: Waar staat het dagboek van Pepys om bekend?
A: Het dagboek van Pepys staat bekend als een van de belangrijkste primaire bronnen voor de Engelse Restauratieperiode. Het bevat een combinatie van persoonlijke aantekeningen en ooggetuigenverslagen van grote gebeurtenissen, zoals de Grote Plaag van Londen, de Tweede Nederlandse Oorlog en de Grote Brand van Londen.
V: Hoe lang hield Pepys zijn dagboek bij?
A: Pepys hield zijn dagboek bij van 1660-1669.
V: Wat is het belang van Pepys' dagboek?
A: Het dagboek van Pepys is belangrijk omdat het waardevolle inzichten geeft in het leven in het zeventiende-eeuwse Engeland, waaronder de persoonlijke ervaringen en observaties van een goed opgeleid individu met goede connecties.
