Munier Choudhury
Abu Nayeem Mohammad Munier Choudhury (27 november 1925 - 14 december 1971) was een Bengalese toneelschrijver, literair criticus en politiek activist. Zijn opmerkelijke drama's zijn Kabar (Het Graf), Roktakto Prantor (Bloedig Veld), Chithi (Brief). In 1962 kreeg hij de Bangla Academy Literary Award voor zijn bijdrage aan het toneelwerk.
Hij werd als intellectueel vermoord tijdens de massamoord op Bengaalse intellectuelen in 1971. Hij kreeg in 1980 postuum de hoogste burgerlijke onderscheiding van de regering van Bangladesh, de Onafhankelijkheidsdagprijs.
Literaire werken
Toen Choudhury in 1952-54 in de gevangenis zat, schreef hij zijn symbolisch drama, Kabar (Het Graf). Dit was een vertaling van Irwin Shaw's drama Bury the Dead. Na zijn vrijlating uit de gevangenis ging hij verder met het schrijven van Roktakto Prantor (1959; een toneelstuk over de Derde Slag bij Panipat), Chithi (1966) en Polashi Barrack O Onyanno (1969). In 1965 ontwierp Choudhury het toetsenbord van de Bangla typemachine opnieuw. Deze schrijfmachine werd naar hem vernoemd als Munier Optima Keyboard. Het werd ontworpen in samenwerking met Remington typemachines uit het toenmalige Oost-Duitsland.
- Mir-Manas, 1965 - literaire kritiek op de literatuur van Mir Mosharraf Hossain
- Ektala-Dotala (allereerste Bengaals drama uitgezonden op televisie), 1965
- Dandakaranya, 1966
- Tulanamulak Samalochana (Vergelijkende kritiek), 1969
- Bangla Gadyariti (Bengaalse prozastijl), 1970
Dood
In 1971, toen het Pakistaanse leger het gebied van de Universiteit van Dhaka aanviel, ontsnapte Choudhury daaruit en verhuisde naar het huis van zijn ouders, in de buurt van Hatirpool. Op 14 december 1971 werd hij, samen met een groot aantal Bengaalse intellectuelen, onderwijzers, artsen en ingenieurs, uit hun huizen ontvoerd en later gemarteld en gedood door het Pakistaanse leger en zijn Bengaalse collaborateurs Al-Badr en Al-Shams. Volgens een getuige werd Choudhury het laatst gezien in het Government Physical Education College, Dhaka in Mohammadpur Thana, Dhaka, waar zijn vingers waren verminkt. Zijn dode lichaam werd niet gevonden.
Awards
- 1962: Bangla Academy Literary Award voor bijdrage in drama
- 1965: Daud Prijs voor Mir-Manas"
- 1966: Sitara-i-Imtiaz (opgezegd in 1971)
- 1980: Onafhankelijkheidsdag Award (postuum)
