Orthogonale frequentie-divisie multiplexing
Orthogonal Frequency Division Multiplexing is een aan Frequency Division Multiplexing verwante technologie. Hiermee kunnen veel verschillende signalen tegelijkertijd over hetzelfde medium worden verzonden. Elk signaal gebruikt een andere basisfunctie. Door de gegeven basisfunctie te gebruiken, zien zender en ontvanger hun signaal dan beter, de andere signalen worden duidelijk gescheiden.
Een voorbeeld van OFDM, met 4 verschillende signalen, weergegeven in verschillende kleuren
Voordelen en nadelen
Voordelen
- Kan zich gemakkelijk aanpassen aan slechte kanalen (lawaaierig, enz.)
- Robuust tegen overspraak tussen kanalen die dicht bij elkaar liggen.
- Robuust tegen interferentie tussen symbolen (ISI) en vervaging door multipad propagatie.
- Hoge spectrale efficiëntie
- Er zijn goede implementaties beschikbaar
- Weinig problemen met fouten die voortkomen uit tijdsynchronisatie
- Afgestemde sub-kanaal ontvanger filters zijn niet nodig (in tegenstelling tot conventionele FDM)
- vergemakkelijkt netwerken met één frequentie, d.w.z. zendermacrodiversiteit.
Nadelen
- Problemen met Doppler verschuiving.
- Het synchroniseren van frequenties kan problematisch zijn
- Gevoelig voor frequentiesynchronisatieproblemen.
- Hoge piek-gemiddelde vermogensverhouding (PAPR). Hiervoor zijn lineaire transmissiecircuits nodig; deze hebben veel vermogen nodig.
- Efficiëntieverlies door cyclisch prefix/wachtinterval
Gebruikt
Veel technologieën maken gebruik van OFDM. Daaronder zijn:
- ADSL en VDSL
- Stroomlijncommunicatie
- Draadloze LAN, namelijk 802.11a,g en n, en HiperLAN/2 (802.11b maakt gebruik van Direct-sequence spread spectrum).
- 4G LTE mobiele netwerken maken gebruik van OFDMA (OFDM multi-users variant)
- Sommige digitale radiosystemen
- Sommige digitale tv-systemen, met name DVB-T
