Benito Jeronimo Feijoo
Benito Jerónimo Feijoo y Montenegro (8 oktober 1676 - 26 september 1764) was een Galicische neoklassieke monnik en geleerde die bekend staat om het stimuleren van het wetenschappelijk denken in Galicië en Spanje.
Hij is geboren in Casdemiro en is op 12-jarige leeftijd lid geworden van de Benedictijnen en heeft les gehad in Galicië, León en Salamanca. Later doceerde hij theologie en filosofie aan de universiteit van Oviedo en stierf in Oviedo. Pater Feijoo studeerde in Salamanca, Spanje, aan de Universiteit van Oviedo, waar hij een hoogleraarschap in de theologie verwierf. Feijoo was een vooraanstaand essayist voor de Spanjaarden, en zijn kritieken, brieven en toneelstukken hielpen de standvastige overtuigingen van velen in de 18e eeuw te veranderen.
Zijn twee beroemde meerdelige essaybundels, Teatro critico universal (1726-1739) en Cartas eruditas y curiosas, bestrijken een scala aan onderwerpen, van onderwijs, recht en geneeskunde tot bijgeloof en volksgeloof.
Vader Feijoo was een debunker van mythen. Hij had grote belangstelling voor de natuurwetenschappen en veel van zijn essays raken aan onderwerpen die met dit onderwerp te maken hebben en aan de vele mythen over wezens en landen die in die tijd in overvloed aanwezig waren. Een voorbeeld van hoe ver zijn naturalistische neiging ging is te vinden in een verhaal van Julio A. Feijoo, een van zijn nakomelingen, geboren in Cuba in 1910. Vader Feijoo geloofde dat demonische bezetenheid een psychologisch fenomeen was. Toen hij eenmaal een uitdrijving moest uitvoeren, en om aan te tonen dat dit fenomeen meer te maken had met suggestie dan met iets anders, las hij uit Bocaccio's beroemde vunzige werk de Decameron, om een valse uitdrijving uit te voeren over het "bezetene" onderwerp. Bij het horen van de Latijnse regels vestigde het "bezeten" individu zich en verklaarde zich vrij van demonische invloed.
Vragen en antwoorden
V: Wie was Benito Jerónimo Feijoo y Montenegro?
A: Benito Jerónimo Feijoo y Montenegro was een Galicische neoklassieke monnik en geleerde die bekend stond om het stimuleren van het wetenschappelijk denken in Galicië en Spanje.
V: Waar studeerde hij?
A: Hij studeerde in Galicië, León en Salamanca, en doceerde later theologie en filosofie aan de Universiteit van Oviedo.
V: Wat zijn enkele van zijn werken?
A: Zijn twee beroemde meerdelige verzameling essays, Teatro critico universal (1726-1739) en Cartas eruditas y curiosas behandelen een reeks onderwerpen van onderwijs, recht, geneeskunde tot bijgeloof en volksgeloof.
V: Over wat voor soort onderwerpen schreef pater Feijoo?
A: Pater Feijoo schreef zowel over natuurwetenschappen als over het ontkrachten van mythen. Hij had ook grote belangstelling voor natuurwetenschap en veel van zijn essays gaan over onderwerpen die met dit onderwerp te maken hebben.
V: Hoe toonde pater Feijoo aan dat demonische bezetenheid een psychologisch verschijnsel was?
A: Om aan te tonen dat demonische bezetenheid meer te wijten was aan suggestiviteit dan aan iets anders, voerde pater Feijoo een valse duiveluitdrijving uit op de "bezetene" door voor te lezen uit Bocaccio's Decameron. Bij het horen van de Latijnse regels kwam de "bezetene" tot rust en verklaarde vrij te zijn van demonische invloed.
V: Wanneer werd pater Feijoo geboren?
A: Pater Feijoo werd geboren op 8 oktober 1676 in Casdemiro.
