Leopold II van België
Leopold II (Léopold Louis Philippe Marie Victor) (9 april 1835 - 17 december 1909) was Koning der Belgen. Geboren te Brussel als tweede (maar oudste overlevende) zoon van Leopold I en Louise van Orléans. Hij volgde zijn vader op de troon op 17 december 1865 en was koning tot aan zijn dood.
Biografie
Leopold wordt vooral herinnerd als de stichter en enige eigenaar van de Onafhankelijke Congostaat. Hij maakte aanspraak op Congo, een gebied dat nu bekend staat als de Democratische Republiek Congo. Hij behandelde de bevolking slecht om geld te verdienen. Zijn harde bewind was verantwoordelijk voor de dood van vijf tot tien miljoen Congolezen. Congo werd een van de beruchtste internationale schandalen van het begin van de 20e eeuw. Leopold II werd daardoor gedwongen de controle over te dragen aan de Belgische regering. Ondanks het feit dat Leopold II de Kongo-Vrijstaat en Afrika bezat en er als dictator regeerde, heeft hij deze nooit bezocht.
Persoonlijk leven
Leopold II trouwde op 22 augustus 1853 in Brussel met aartshertogin Marie Henriette van Oostenrijk.
Op 15 november 1902 probeerde de Italiaanse anarchist Gennaro Rubino Leopold te vermoorden. Rubino vuurde drie schoten af op de koning. De schoten misten Leopold en Rubino werd onmiddellijk gearresteerd. Op 14 december 1909, vijf dagen voor zijn dood, sloot Leopold II een huwelijk met Caroline Lacroix, een prostituee. Dit was volgens de Belgische wet niet legaal.
Hij werd als Koning der Belgen opgevolgd door zijn neef Albert, zoon van zijn broer Philippe.
Titels en stijlen
- 9 april 1835 - 17 december 1865 Zijne Koninklijke Hoogheid De Hertog van Brabant, Prins van Saksen-Coburg en Gotha. Hertog in Saksen.
- 17 december 1865 - 17 december 1909 Zijne Majesteit de Koning der Belgen. Prins van Saksen-Coburg en Gotha, Hertog in Saksen.
