Het Boek van de Stad der Dames
Het boek van de stad der dames of Le Livre de la Cité des Dames (gepubliceerd in 1405), is misschien wel het beroemdste literaire werk van Christine de Pizan. Pizan schreef Le Livre de la Cité des Dames oorspronkelijk in het Middel-Frans, maar het werd later vertaald in het Engels (1999). Het boek dient als haar formele reactie op Jean de Meun's populaire Roman de la Rose. Pizan bestrijdt Meun's uitspraken over vrouwen door een allegorische stad van dames te creëren. Ze verdedigt vrouwen door een groot aantal beroemde vrouwen uit de geschiedenis te verzamelen. Deze vrouwen worden "ondergebracht" in de Stad der Dames, die een denkbeeldige stad uit het boek is. Terwijl Pizan haar stad bouwt, gebruikt ze elke beroemde vrouw als een bouwsteen voor de muren en huizen van de stad. Elke vrouw die aan de stad wordt toegevoegd, draagt bij aan Pizans betoog over vrouwen als gewaardeerde deelnemers aan de samenleving. Ze pleit ook voor onderwijs voor vrouwen.
Samenvatting
Deel I
Deel I begint met Christine die voorleest uit de Klaagliederen van Matheolus, een werk uit de dertiende eeuw dat handelt over het huwelijk en waarin de auteur schrijft dat vrouwen het leven van mannen ellendig maken. Bij het lezen van deze woorden raakt Christine van streek en voelt zij zich beschaamd een vrouw te zijn. De drie Deugden verschijnen dan aan Christine, en vertellen haar dat zij door god is uitverkoren om een stad voor vrouwen te stichten.
Deel II
In deel II zegt Vrouwe Rechtvaardigheid dat zij Christine zal helpen "de huizen en gebouwen binnen de muren van de Stad der Dames te bouwen" en deze te vullen met inwoners die "dappere dames van grote faam" zijn. Terwijl ze bouwen, vertelt Vrouwe Rectitude Christine verhalen over machtige vrouwen die in de stad zullen worden gehuisvest. Lady Rectitude weerlegt in haar verhalen ook beschuldigingen dat vrouwen onkuis, onstandvastig, ontrouw en gemeen van aard zijn. Dit deel sluit af met Christine die zich tot de vrouwen richt en hen vraagt voor haar te bidden als ze met Vrouwe Justitia verder werkt aan de voltooiing van de stad.
Deel III
In deel III voegt Vrouwe Justitia zich bij Christine om "de laatste hand te leggen" aan de stad, waaronder het brengen van een koningin om de stad te regeren. Vrouwe Justitia vertelt Christine over vrouwelijke heiligen die geprezen werden om hun martelaarschap. Aan het eind van dit deel houdt Christine nog een toespraak tot alle vrouwen om de voltooiing van de Stad der Dames aan te kondigen. Zij smeekt hen de stad te verdedigen en te beschermen en hun koningin (de Maagd Maria) te volgen. Ook waarschuwt zij de vrouwen tegen de leugens van lasteraars: "Verdrijf deze verraderlijke leugenaars, die niets dan listen en honingzoete woorden gebruiken om van u te stelen wat u boven alles in veiligheid moet houden: uw kuisheid en uw glorierijke goede naam".
Een paar vrouwen die werden genoemd zijn: Medusa, Helena van Troje, Polyxena, Florence van Rome, Isabeau van Beieren, Jeanne d'Armagnac, Margaretha van Beieren, Isis, Marie, hertogin van Auvergne, Margaretha van Bourgondië, hertogin van Beieren, Marie van Savoye, gravin van Saint-Pol, Anne de Bourbon en de Maagd Maria.
