Dreamcast

De Dreamcast is de vierde en laatste thuisconsole van Sega waarop videospelletjes kunnen worden gespeeld. Hij werd verkocht voordat de PlayStation 2, GameCube of Xbox uitkwamen. Maar niet veel mensen kochten hem nadat de PlayStation 2 uitkwam, dus uiteindelijk besloot Sega te stoppen met het maken ervan.

 

Het maken van de Dreamcast

Toen het tijd was om een nieuwe videospelmachine te maken nadat de Sega Saturn was uitgebracht, vroeg Shoichiro Irimajiri aan Tatsuo Yamamoto van IBM Austin en zijn groep om deze te maken. De oude groep van Hideki Sato die videospelletjesmachines maakte, zag dit echter niet zitten. Hierdoor gingen de twee groepen een wedstrijd aan om de beste machine te maken.

De groep van Hideki Sato gebruikte de Hitachi SH4 en PowerVR om een videospelmachine te maken met de naam "White Belt". De naam werd later veranderd in "Guppy" en vervolgens in "Katana".

Tatsuo Yamamoto's IBM/Motorola PowerPC 603e en 3dfx Voodoo 2 om een videospelmachine te maken met de naam "Blackbelt", die in de Verenigde Staten werd omgedoopt tot "Shark". In Japan heette de machine eerst "Dural" en daarna "Katana".

In april 1997 vertelde 3dfx dat Sega hun 3dfx Voodoo 2 gebruikte voor een video game machine. Sega wilde dit echter geheim houden en werd erg boos. Hierdoor gebruikte Sega de "Katana" machine van Hideki Sato in plaats van die van Tatsuo Yamamoto.

Later klaagde 3dfx Sega aan omdat ze dachten dat Sega hun belofte aan hen brak. De twee bedrijven schikten echter buiten de rechtbank om.

 

Concurrentie

Nadat Sega zijn Dreamcast had uitgebracht, brachten ook vele andere videogamebedrijven hun videogameconsoles uit. Hiertoe behoren Sony, die de PlayStation 2 uitbracht; Nintendo, die de GameCube uitbracht; en Microsoft, die de Xbox uitbracht.

 

Start

De Dreamcast werd op 27 november 1998 in Japan uitgebracht en vervolgens op 9 september 1999 in Noord-Amerika. Aanvankelijk vonden veel mensen de Dreamcast leuk en hij werd veel verkocht. In de Verenigde Staten werden in de eerste week 300.000 machines verkocht en verdiende Sega 98,4 miljoen dollar.

Om de Dreamcast nog meer te helpen verkopen, vertelde Sega veel winkels om enkele van hun beste games aan klanten te laten zien, zoals Soul Calibur, Sonic Adventure, Power Stone en Hydro Thunder.

Electronic Arts, een videospellenbedrijf, zei dat zij geen spellen voor de Dreamcast wilden maken totdat deze een miljoen machines had verkocht. Dit komt omdat de videospelletjes van Electronic Arts op de Sega Saturn niet veel geld opleverden. Na drie maanden, toen de Dreamcast wel een miljoen machines verkocht, wilde Electronic Arts echter nog steeds geen spellen voor de Dreamcast maken en maakte in plaats daarvan spellen voor de PlayStation 2.

Buiten de VS en Japan

In plaatsen als Europa besloot Sega andere bedrijven advertenties voor de Dreamcast te laten maken. Sega gaf de bedrijven echter niet genoeg geld, zodat de bedrijven niet zoveel advertenties konden maken als de PlayStation 2, een andere console die met de Dreamcast concurreerde.

Veel van deze bedrijven dwongen de mensen ook om meer te betalen voor de Dreamcast dan in de VS en Japan.

Sommige spellen werden niet eens in Europa verkocht, omdat Sega zich meer richtte op de verkoop van de Dreamcast in de VS. Hierdoor hielden veel mensen die vroeger van Sega hielden nu van Sony.

 Set5, een machine gebruikt bij het maken van de Dreamcast.  Zoom
Set5, een machine gebruikt bij het maken van de Dreamcast.  

Einde van de Dreamcast

Het prestige van Sega onder gamers was in die tijd zwaar beschadigd door het gebrek aan goed management/marketing van de Sega Saturn. Dit had ook gevolgen voor bepaalde spelontwikkelaars, zoals Electronic Arts, die weigerden voor het systeem te ontwikkelen vanwege het risico dat de Dreamcast net als de Sega Saturn niet goed zou verkopen. Dit was een factor waarom deze ongelooflijke baanbrekende console niet zijn volledige potentieel bereikte.

Uiteindelijk vertelde Sega de mensen op 31 januari 2001 dat ze zouden stoppen met de productie van de console. Het laatste videospel van Sega dat voor Dreamcast werd verkocht was Puyo Pop Fever, dat op 24 februari 2004 werd uitgebracht.

 

Accessoires

Deze accessoires werden door Sega verkocht voor gebruik op de Dreamcast:

  • Visueel geheugen
  • Controller en Rumble Pack
  • VGA-adapter
  • Muis en toetsenbord
  • Hengel
  • Microfoon
  • Lichtpistool
  • Arcade Stick
  • Twin Sticks
  • Dreameye
  • Samba de Amigo controller

Geannuleerd

 

Vragen en antwoorden

V: Wat is de Dreamcast?


A: De Dreamcast is een thuisconsole gemaakt door Sega waarmee je videogames kunt spelen.

V: Hoe is de Dreamcast te vergelijken met andere consoles?


A: De Dreamcast werd verkocht voordat de PlayStation 2, GameCube of Xbox uitkwamen, maar niet veel mensen kochten hem nadat de PlayStation 2 uitkwam.

V: Waarom stopte Sega met het maken van de Dreamcast?


A: Sega besloot te stoppen met het maken van de Dreamcast omdat niet veel mensen hem kochten nadat de PlayStation 2 was uitgebracht.

V: Kan ik de Dreamcast nog steeds kopen?


A: Nee, de Dreamcast wordt niet meer gemaakt.

V: Waarin verschilt de Dreamcast van andere consoles?


A: De Dreamcast was de laatste thuisconsole van Sega waarop je videogames kunt spelen.

V: Hoeveel thuisconsoles heeft Sega gemaakt?


A: Sega heeft vier thuisconsoles gemaakt, waarvan de Dreamcast de laatste was.

V: Kan de Dreamcast nog steeds videospellen spelen?


A: Ja, de Dreamcast kan nog steeds videogames spelen, maar wordt niet meer gemaakt.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3