Bengaals-Assamese schrift

Beschrijving

Het Bengaals-Azamese schrift werd niet gemaakt om een bepaalde taal te schrijven, maar het was het belangrijkste schrift in de oostelijke gebieden van middeleeuws India. Het schrift werd ook gebruikt om Sanskriet te schrijven. In deze regio werden de Hindoe-epossen (Mahabharata, Ramayana enz.) geschreven in oudere versies van het Oost-Nagari schrift. Na de middeleeuwen volgde Pali het Sanskriet op als de nieuwe schrijftaal in de regio. De dialecten van Pali ontwikkelden zich uiteindelijk tot Bengali, Assamees en andere verwante talen. Sankardev gebruikte het schrift in de 15e en 16e eeuw om zijn geschriften in het Assamees te schrijven. Madhava Kandali gebruikte het om de Assamese Ramayana te schrijven in de 14e eeuw. Het werd ook door de latere Ahom-koningen gebruikt om de Buranjis, de Ahom-kronieken, in de Assamese taal te schrijven. Er is een rijke erfenis aan Oost-Indiase literatuur geschreven in dit schrift, dat ook nu nog af en toe wordt gebruikt om Sanskriet te schrijven.

Net als Devanagari gebruikt ook Oost-Nagari tientallen medeklinkerclusters. Deze worden weergegeven door verschillende en soms zeer onregelmatige tekens. Het leren lezen van het schrift wordt dan ook bemoeilijkt door de grote omvang van de volledige reeks tekens en tekencombinaties, die ongeveer 500 bedraagt. Hoewel de inspanningen om het schrift voor de Bengaalse taal te standaardiseren worden voortgezet in opmerkelijke centra als de Bangla Academy in Dhaka (Bangladesh) en de Paschimbanga Bangla Akademi in Kolkata (West Bengalen, India), bestaat er geen uniforme spelling voor het Bengaals, aangezien veel mensen verschillende archaïsche lettervormen blijven gebruiken. Van de verschillende regionale variaties binnen dit schrift bestaan vandaag alleen nog de Bengaalse en Assamese variaties in het geformaliseerde systeem.

Het lijkt erop dat de noodzaak om Oost-Nagari op computers te zetten van grote invloed zal zijn op de standaardisatie ervan. Sinds ongeveer 2001 wordt er gewerkt aan de ontwikkeling van Unicode-lettertypen, en het lijkt waarschijnlijk dat het zich zal splitsen in twee varianten, traditioneel en modern.

Script

In deze en andere artikelen op Wikipedia die handelen over de Assamese en Bengaalse talen, wordt een schema van Romanisering gebruikt door taalkundigen die gespecialiseerd zijn in Assamese en Bengaalse fonologie, samen met IPA-transcriptie.

Klinkers

• Assamese Klinkers
• Bengaalse klinkers
• Maithili Klinkers

Het schrift telt momenteel 11 klinkerletters, die worden gebruikt om de zeven klinkerklanken van het Bengaals en de acht klinkerklanken van het Assamees weer te geven, samen met een aantal klinkerdifthongs. Al deze klinkerletters worden zowel in het Assamees als in het Bengaals gebruikt. Sommige klinkers hebben verschillende klanken, afhankelijk van het woord. Er zijn een aantal klinkers die in het schrift bewaard zijn gebleven, maar die in het moderne Bengaals of Assamees niet als zodanig worden uitgesproken. Zo heeft het schrift twee letters voor de klinkerklank [i] en twee letters voor de klinkerklank [u]. Dit verschil is ontstaan in de tijd dat Oost-Nagari werd gebruikt om Sanskriet te schrijven, een taal die een korte [i] en een lange [iː] had, en een korte [u] en een lange [uː]. Deze letters zijn in het schrift bewaard gebleven met hun traditionele namen van "korte i" en "lange i", enz., ondanks het feit dat ze in het gewone spraakgebruik niet meer verschillend worden uitgesproken.

Twee extra gemodificeerde klinkers, অ' en অ্যা, worden niet beschouwd als letters van het Oost-Nagari schrift, maar worden vaak gebruikt in het Assamees en Bengaals (respectievelijk) om bepaalde klinkers weer te geven wanneer de bedoelde uitspraak anders dubbelzinnig zou zijn. De laatstgenoemde klinker, die in het Bengaals wordt gebruikt, wordt vaak gebruikt om teksten die oorspronkelijk in andere alfabetten zijn geschreven, met name het Latijn, over te schrijven.

Klinkertekens kunnen worden gebruikt in combinatie met medeklinkers om de uitspraak van de medeklinker te wijzigen (bijv. ক, kô). Als er geen klinkersymbool is, is de klinker "অ" (ô) de standaardklinker voor de medeklinker. Volgens deze regel wordt bijvoorbeeld de letter চ uitgesproken als cho. Om de afwezigheid van een klinker aan te geven, kan een hôsôntô (্) onder de medeklinker worden geschreven, bijvoorbeeld দ্ d.

Medeklinkers

De namen van de medeklinkerletters in Oost-Nagari zijn meestal gewoon de hoofduitspraak van de medeklinker plus de eigen klinker "অ" ô. Omdat de eigen klinker niet wordt geschreven, zien de namen van de meeste letters er identiek uit aan de letter zelf (de naam van de letter "ঘ" is bijvoorbeeld zelf ঘ ghô, niet gh). Sommige letters die in het moderne Assamees en Bengaals hun onderscheidende uitspraak hebben verloren, hebben dezelfde uitspraak met andere letters. Bijvoorbeeld, aangezien het medeklinker foneem /n/ wordt vertegenwoordigd door de medeklinkers ন, ণ, of ঞ (afhankelijk van de spelling van het specifieke woord). Deze letters worden niet gewoon nô genoemd. In plaats daarvan worden ze "dentale nô", "cerebrale nô" en niô genoemd. Op dezelfde manier kan het foneem /ʃ/ in het Bengaals en /x/ in het Assamees geschreven worden als "palatale shô/xhô" শ , "cerebrale shô/xhô" ষ, of "dentale sô/xô" স, afhankelijk van het woord.

Cijfers

Het Oost-Nagari schrift heeft zijn eigen reeks cijfers.