Bodo-taal

Bodo (बर), of Mech, is de Sino-Tibetaansetaal van het Bodo-volk in Noordoost-India en Bengalen. Het is een van de officiële talen van de Indiase staat Assam. Het is een van de 22 geplande talen die een speciale grondwettelijke status krijgen in India. De Bodo-taal wordt sinds 1963 geschreven met behulp van het Devanagari-schrift. Vroeger werd het geschreven met behulp van bodoscript.

Geschiedenis en taalkundige indeling

Bodo is een Sino-Tibetaanse taal van de Bodo-groep. Het is nauw verwant aan de Dimasa-taal en de Tiwa-taal (Lalung) van Assam. Het is ook verwant aan de Garo taal van Meghalaya en de Kokborok taal van Tripura. De Bodo taalgebieden van Assam strekken zich uit van Dhubri in het westen tot Sadiya in het oosten. In Alipurduar, Cooch Behar en Jalpaiguri en andere delen van Bengalen staan de Boros bekend als "Mech". Volgens de volkstelling van 1991 was de bevolking van de Boro-sprekers 1.984.569 (Bodo 1.324.748), (Mech 659.821). De volkstellingsrapporten van de Bodo-stam omvatten echter alleen de Bodo's. De Mech-stam is er niet in opgenomen. Het woord "Boro" betekent de taal en de gemeenschap. Het wordt uitgesproken met een hoge toon op de tweede lettergreep.

Dialecten

De dialecten die in dit gebied worden gesproken, kunnen worden onderverdeeld in drie hoofdgroepen:

  1. Het West-Boro-dialect, {(Sønabari) WBD}:
  2. Het Oost-Boro-dialect, {(Sanzari) EBD} en
  3. Het Zuid-Boro-dialect, {(Hazari) SBD}.

De West-Boro-dialecten worden gesproken in de districten Kokrajhar en Bongaigaon. De oostelijke Bodo-dialecten worden voornamelijk in de districten Barpeta, Nalbari en Kamrup en enkele delen van Darrang gesproken. Het West-Boro-dialect heeft de status van een standaarddialect gekregen. Het heeft ook een geschreven vorm ontwikkeld. De variaties tussen deze twee dialectgroepen zijn vooral fonologisch en lexicaal.

De Bodo-taal van Assam heeft ten minste vier duidelijke dialectgebieden met een voldoende aantal dialectvariaties. Er zijn de noordoostelijke, zuidwestelijke, noord-centrale en zuidelijke dialectgebieden. Elk van deze gebieden heeft duidelijke verschillen.

Geografische spreiding

De volgende districten waar Bodo wordt gesproken, worden in de Etnologie opgesomd. Bodo wordt voornamelijk gesproken in de laaglanden en uitlopers van Assam en West-Bengalen.

  • Assam
    • Darrangdistrict
    • Nagaon-district
    • Kamrup-wijk
    • Doelenpara-district
    • Sibsagar-district
    • Lakhimpur-district
  • West-Bengalen
    • Kolkata
    • Jalpaiguri-wijk
    • Cooch Behar-district
  • Manipur
    • Kroonluchtersdistrict (in Tengnoupal)
  • Meghalaya
    • 7 dorpen in Tikrikilla blok van West Garo Hills district
    • Oost-Khasi Hills district

Geschiedenis

Hoewel de Bodo-taal een rijke en oude taal is, was er pas in het tweede decennium van de 20e eeuw sprake van geschreven literatuur. Christelijke missionarissen, die de Bodo-spreekgebieden betraden om hun religie te prediken, publiceerden enkele boeken over religie, verhalen, rijmen en liederen. Deze zendelingen publiceerden ook enkele boeken over grammatica en woordenboek. Dominee Sidney Endle stelde in 1884 een overzicht op van de Kachari Grammatica. De grammatica is gebaseerd op het dialect van de wijk Darrang. Endle schreef ook een belangrijk boek over de Bodos. Het is getiteld The Kacharis. Het boek werd gepubliceerd in 1911 en bevat hoofdstukken over sociale gebruiken, landbouwpraktijken, festiviteiten, voedingsgewoonten, rituelen, ambachten en textiel van de Bodos. Het boek bevat ook voorbeelden van Bodo volksverhalen, rijmen en grammatica's. J.D. Anderson's Verzameling van Bodo-volksverhalen en rijmen (1895) bevatte zeventien Bodo-volksverhalen die in het Engels werden vertaald. Dit is naast de originele versies in de Bodo-taal.

In 1963 werd de taal gebruikt in het onderwijs in de basisscholen in de door Bodo gedomineerde gebieden. De Bodo-taal wordt gebruikt in scholen tot en met het voortgezet onderwijs. De taal is een kwestie van trots geworden met de opening van de postdoctorale cursus in de Bodo-taal. De Bodo literatuur wordt sinds 1996 gebruikt in de Universiteit van Guwahati. De Bodo taal heeft nu een groot aantal boeken met poëzie, drama, korte verhalen, romans, biografieën, reizen, kinderliteratuur en literatuurkritiek. Hoewel de gesproken taal is beïnvloed door andere gemeenschappen en dialecten, is hij nog steeds in zijn pure vorm te horen in en rond het Udalguri-district.

Schrijfsysteem

De taal is officieel geschreven met behulp van het Devanagari script. Het heeft ook een lange geschiedenis van het gebruik van het Latijnse schrift en het Assamese schrift. Sommige onderzoekers hebben gesuggereerd dat de taal ooit een nu-verloren script heeft gebruikt dat Deodhai heet. Maar er is een verschil in het gebruik van de letters in Bodo dan de Devanagari.

Gerelateerde pagina's

  • Bodo-mensen
  • Bodo-grammatica
  • Bodo Sahitya Sabha
  • Kokborokse taal

Vragen en antwoorden

V: Wie spreekt er voornamelijk Bodo taal?


A: De Bodo-taal wordt voornamelijk gesproken door het Bodo-volk in Noordoost-India.

V: Wat is de officiële taal van de Bodoland autonome regio?


A: De officiële taal van de Bodoland autonome regio is Bodo.

V: Wat is de officiële taal van de deelstaat Assam in India?


A: De officiële taal van de deelstaat Assam in India is Bodo.

V: Hoeveel talen staan er op de achtste lijst van de grondwet van India?


A: Tweeëntwintig talen staan op de achtste lijst van de grondwet van India.

V: Sinds wanneer wordt de Bodo taal geschreven in het Devanagari schrift?


A: Bodo wordt sinds 1963 in het Devanagari schrift geschreven.

V: Gebruikte de Bodo-taal vroeger een ander schrift?


A: Ja, volgens sommige geleerden werd de Bodo taal in de oudheid geschreven met het Deodhai schrift, dat nu verloren is gegaan.

V: Waar ligt Noordoost-India?


A: Noordoost-India ligt in het noordoosten van India.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3