SCSI

Fysieke structuur

SCSI wordt gerealiseerd door een busslot op het moederbord. Op het moederbord wordt een kaart geplaatst die hostadapter wordt genoemd. Vanaf deze kaart komt een beheerde datakabel. Deze kabel verbindt individuele SCSI-randapparatuur. Elk van deze randapparatuur heeft zijn eigen sequencer die functioneel onafhankelijk is. De werking op de datakabel (bus SCSI) wordt gecontroleerd door de hostadapter. Dit maakt het mogelijk interne of externe componenten te installeren. De overdracht van gegevens over de SCSI-bus wordt beheerd door de hostadapter. De CPU wordt niet belast door gegevensoverdracht.

Voordelen

Elk randapparaat heeft zijn eigen sequencer en hostadapter. Ze kunnen worden gebruikt voor communicatie met apparaten via een gedefinieerde "computer"-taal. Zij kunnen ook samenwerken met willekeurige randapparatuur van SCSI. Momenteel zijn er harde schijven, optische stations, bandadapters, ZIP-stations, scanners en printers die SCSI gebruiken.

SCSI wordt niet beperkt door voorwaarden (bijvoorbeeld door gegevenscapaciteit). Een van de belangrijkste voordelen van SCSI is de mogelijkheid om apparaten in serie te schakelen. Er is een apparaat op de SCSI-bus dat dit regelt.

Bijvoorbeeld, harde schijf definieert "head's of operations" enz. Op hetzelfde moment kan het andere apparaat gegevens verzenden naar andere apparaten, (scanner). Operaties van andere apparaten worden niet geannuleerd door de oorspronkelijke verbinding. Na de overdracht van gegevens naar de scanner kan het apparaat doorgaan met de overdracht van gegevens naar de harde schijf. SCSI is sneller vanwege dit feit, zelfs de maximale overdrachtssnelheid verschilt niet veel van die van EIDE.

Geconfigureerde regels

Elk randapparaat van SCSI moet worden geïdentificeerd. Daarom moet elk randapparaat een uniek ID hebben. Dit nummer wordt ingesteld door een binding of shunt op de behuizing van de componenten. In termen van een bus wordt opgesomd vanaf 0, hostname heeft als regel ID 7. Er kunnen geen twee apparaten op dezelfde bus zitten met hetzelfde ID.

Bussen moeten worden afgewerkt met weerstanden, in de terminologie terminatoren genoemd. Op de laatste apparaten moeten terminators worden geïnstalleerd.

Host-adapter moet in verbinding staan met om systeembronnen toe te wijzen (adressen I/O, IRQ, DMA, gereserveerd geheugen).

Progressie

SCSI heeft een lange ontwikkeling doorgemaakt. Daarom zijn er tegenwoordig vele soorten SCSI. Ze verschillen in databreedte (8 of 16 bits) en werkfrequentie (van 5 MHz tot 80 MHz). Met een databreedte van 8 bits kan de parallelle SCSI-bus worden aangesloten op 8 apparaten (met een 50-pins connector); met 16 bits kan de SCSI-bus worden aangesloten op 16 apparaten.

Andere SCSI interfaces

Naast de parallelle SCSI-interface zijn er ook andere interfaces die het SCSI-protocol gebruiken, maar met andere kabels.

• Serial Attached SCSI (SAS) - gebruikt een kabel die lijkt op (maar verschilt van) de Serial ATA-kabel.
• USB attached SCSI - maakt gebruik van standaard USB 3.0 (of soms USB 2.0) kabels.
• ATA Packet Interface (ATAPI) - verstuurt SCSI-opdrachten over SATA- of PATA-bus (IDE). Werkt met elke ATA-controller en vereist geen SAS-controller. Wordt vooral gebruikt voor cd- en dvd-stations. (S)ATA harde schijven maken geen gebruik van ATAPI.
• iSCSI - Verstuurt SCSI-opdrachten over TCP/IP-netwerken. De kabel is meestal Ethernet, maar kan elk medium zijn dat TCP/IP-verkeer kan vervoeren, inclusief draadloze netwerken.