Thebe (maan)
Thebe of Jupiter XIV, is de vierde van de bekende manen van Jupiter (naar afstand van de planeet). Hij werd gevonden door Stephen P. Synnott op beelden van de Voyager 1 ruimtesonde van 5 maart 1979 en kreeg de naam S/1979 J 2. Later werd hij gevonden op beelden die dateren van 27 februari 1979. In 1983 werd hij officieel vernoemd naar de mythologische nimf Thebe, die de dochter was van de riviergod Asopus en een geliefde van Zeus (het Griekse equivalent van Jupiter).
Baan
Thebe is de verst verwijderde van de binnenste Joviaanse manen. Hij draait in een baan rond Jupiter op een afstand van ~222.000 km (3,11 Jupiterstralen). De baan van Thebe heeft een excentriciteit van ~0,018 en een inclinatie van ~1,08° ten opzichte van de evenaar van Jupiter. Deze waarden zijn ongebruikelijk hoog voor een nabije maan en kunnen verklaard worden door de vroegere invloed van de dichtstbijzijnde Galileï-satelliet Io; in het verleden zouden verschillende gemiddeldebewegingsresonanties met Io door Thebe's baan zijn gegaan toen Io zich geleidelijk van Jupiter verwijderde, en deze zouden Thebe's baan hebben opgewonden.
Fysieke kenmerken
Thebe is geen bol, de dichtstbijzijnde ellipsoïdale benadering is 116x98x84 km. Zijn bulkdichtheid en massa zijn niet bekend, maar ervan uitgaande dat de gemiddelde dichtheid gelijk is aan die van Amalthea (~0,86 g/cm³) kan de massa worden geschat op ~4,3×1017 kg.
Het oppervlak van Thebe is donker en lijkt roodachtig van kleur te zijn.
Verkenning
Thebe werd op Voyager 1-beelden gevonden door Steve Synnott, een lid van het Voyager-navigatieteam. Voordat het Galileo-ruimtevaartuig bij Jupiter aankwam, was er echter weinig over bekend. Galileo heeft bijna het hele oppervlak van Thebe in beeld gebracht en beperkingen aan de samenstelling ervan opgelegd.
