Onderkoningdom van Perú
Het Viceroyalty van Peru (in het Spaans Virreinato del Perú) was een Spaans koloniaal administratief district dat in 1542 werd opgericht en oorspronkelijk het grootste deel van het door Spanje geregeerde Zuid-Amerika omvatte. Het werd bestuurd vanuit de hoofdstad Lima.
Geschiedenis
In 1542 stichtten de Spanjaarden het Viceroyalty of New Castilla, dat kort daarna het Viceroyalty of Peru zou worden genoemd. In 1544 benoemde de Heilige Roomse Keizer Karel V (Koning Karel I van Spanje) Blasco Núñez Vela tot eerste onderkoning van Peru, maar het onderkoningschap werd pas georganiseerd met de komst van onderkoning Francisco de Toledo in 1572.
Francisco de Toledo, "een van de grote bestuurders van de mensheid", stelde de inquisitie in en creëerde wetten die zowel voor Indianen als Spanjaarden golden. Zo brak hij de macht van de encomenderos en verminderde hij het oude systeem van gedwongen inheemse arbeid. Hij verbeterde de veiligheid in het onderkoningdom met vestingwerken, bruggen en la Armada del Mar del Sur (de Zuidelijke Vloot) tegen de piraten.
Het Amazonebekken en enkele grote gebieden in de buurt werden sinds het Verdrag van Tordesillas beschouwd als Spaans grondgebied. Maar dit verdrag betekende niet veel in de tijd dat Spanje Portugal controleerde (1580 - 1640).
De eerste Jezuïetenreductie om de inheemse bevolking te bekeren en te "civiliseren" werd in 1609 gesticht, maar sommige gebieden werden bezet door Brazilianen toen de Bandeirantes hun activiteiten in de 17e en 18e eeuw geleidelijk uitbreidden tot een groot deel van het stroomgebied en het aangrenzende Matto Grosso. Deze groepen hadden het voordeel van een afgelegen geografie en toegang tot de rivier vanaf de monding van de Amazone (die zich op Portugees grondgebied bevond) waardoor het voor de Spaanse autoriteiten onmogelijk was hen te controleren. Een beroemde aanval op een Spaanse missie in 1628 resulteerde in de slavernij van 60.000 inheemsen. In feite werden zij na verloop van tijd door de Portugese autoriteiten gebruikt als een zelfbedruipende bezettingsmacht in wat in feite een oorlog van territoriale verovering op laag niveau was. Uiteindelijk werd de realiteit van de situatie erkend met de overdracht van de soevereiniteit over een groot deel van het bekken en de omliggende gebieden aan Portugal in het Verdrag van Madrid van 1750.
Locatie van de belangrijkste jezuïetenreducties, met de huidige politieke verdelingen.
Francisco de Toledo, graaf van Oropesa, onderkoning van Peru
