Athelbald van Wessex
Athelbald, ook gespeld als Æthelbald of Ethelbald (ca. 832-860) was een West-Saksisch edelman. In 856 was hij koning van Wessex terwijl zijn vader in Rome was. Toen Athelwulf terugkeerde, weigerde Athelbald af te treden. Om een burgeroorlog te voorkomen gaf Athelwulf zijn zoon het koninkrijk Wessex en werd hij onderkoning van Kent.
Carrière
Athelbald was de tweede van de vijf zonen van koning Athelwulf van Wessex en Osburga. Zij was de dochter van Oslac, de butler van Athelwulf. Hij werd geboren rond 832. Hij vecht samen met zijn vader in 851 in de slag bij Acleah. Daar hadden de Vikingen net Berhtwulf van Mercia bij Londen verslagen en toen zij Surrey binnentrokken werden zij opgewacht en verslagen door de West-Saksen. In 855 ging zijn vader Athelwulf op pelgrimstocht naar Rome. Hij liet het koninkrijk achter onder de hoede van Athelbald. Na een jaar in Rome en een verblijf aan het hof van Karel de Kale, koning van de West-Franken, keerde Athelwulf terug. Maar hij was getrouwd met de jonge dochter van de koning, Judith. Ze kon toen niet ouder dan dertien jaar zijn geweest. De Frankische koning Karel stond erop dat zijn dochter tot koningin werd gewijd. Toen Athelwulf met zijn nieuwe koningin terugkeerde naar Wessex, maakte Athelbald er bezwaar tegen dat zijn vader koning bleef. Om een burgeroorlog te voorkomen stemde Athelwulf in met het koningschap van Kent. Hij liet Ethelbald zijn positie als koning van Wessex behouden. Athelwulf stierf in 858 als koning van Kent. Athelbald nam toen zijn vaders jonge vrouw Judith tot zijn eigen vrouw, blijkbaar zonder groot schandaal.
Ondanks zijn huwelijk met zijn stiefmoeder Judith had hij geen kinderen. Hij werd opgevolgd door zijn broer Athelbert van Wessex.
