Afwijkende mening

Een afwijkende mening (of onenigheid) is een mening in een rechtszaak. Het is geschreven door een of meer rechters die het oneens zijn met de meerderheidsopinie van de rechtbank. In sommige gevallen verklaren zij eenvoudigweg dat zij het niet eens zijn met de meerderheidsopinie. In andere gevallen kunnen ze worden gebruikt om andere rechters te instrueren, aan te sporen of op een andere manier te overtuigen van het standpunt van de minderheid.

Wanneer niet noodzakelijkerwijs wordt verwezen naar een juridische beslissing, kan dit ook worden aangeduid als een minderheidsverslag.

Afwijkende meningen worden normaal gesproken tegelijkertijd geschreven met de meerderheidsopinie en eventuele tegenstrijdigemeningen. Ze worden ook uitgebracht en gepubliceerd op hetzelfde moment. Een afwijkende mening schept geen bindend precedent en wordt ook geen onderdeel van de jurisprudentie. Zij kunnen echter soms worden aangehaald als een vorm van overtuigingskracht in latere zaken, wanneer wordt aangevoerd dat het bezit van de rechtbank moet worden beperkt of ongedaan moet worden gemaakt. In sommige gevallen wordt een eerder meningsverschil gebruikt om een wetswijziging aan te moedigen. In een later geval kan een meerderheidsstandpunt ertoe leiden dat een bepaalde rechtsregel wordt aangenomen die voorheen in een afwijkende mening werd bepleit. Net als bij andere meningen kan het verschil in mening tussen een afwijkende mening en een meerderheidsopinie vaak het precieze bezit van de meerderheidsopinie benadrukken. Chief Justice Charles Evans Hughes verklaarde in 1936: "Een meningsverschil in een Hof van laatste redmiddel is een beroep".

Het verschil van mening kan om een aantal redenen niet met de meerderheid overeenstemmen: een andere interpretatie van de bestaande jurisprudentie, de toepassing van verschillende beginselen, of een andere interpretatie van de feiten.

Vragen en antwoorden

V: Wat is een afwijkende mening?


A: Een dissenting opinion is een advies in een rechtszaak geschreven door één of meer rechters die het oneens zijn met het meerderheidsstandpunt van de rechtbank.

V: Hoe beïnvloedt een afwijkende mening de jurisprudentie?


A: Een afwijkende mening schept geen bindend precedent en maakt geen deel uit van de jurisprudentie. In latere zaken kunnen zij echter soms worden aangehaald als overtuigende autoriteit bij het argument dat de uitspraak van de rechtbank moet worden beperkt of ongedaan gemaakt.

V: Wanneer worden dissenting opinions uitgebracht en gepubliceerd?


A: Dissenting opinions worden gewoonlijk tegelijk met de meerderheidsopinie en eventuele concurrerende opinies geschreven, en ze worden ook tegelijkertijd uitgebracht en gepubliceerd.

V: Wat zei opperrechter Charles Evans Hughes over afwijkende meningen?


A: Chief Justice Charles Evans Hughes verklaarde in 1936 dat "een dissent in een hof van laatste instantie een beroep is".

V: Welke redenen kunnen leiden tot verschillen tussen dissents en meerderheidsstandpunten?


A: Verschillen tussen dissents en meerderheidsstandpunten kunnen vaak de precieze strekking van het meerderheidsstandpunt benadrukken, en dit verschil kan het gevolg zijn van verschillende interpretaties van bestaande jurisprudentie, verschillende toegepaste beginselen of verschillende interpretaties van feiten.

V: Kunnen eerdere dissidenten aanleiding geven tot wetswijzigingen?



A: Ja, in sommige gevallen kan een eerdere dissent gebruikt worden om wetswijzigingen teweeg te brengen; zo kunnen latere zaken ertoe leiden dat een meerderheidsstandpunt een bepaalde rechtsregel overneemt die voorheen in de dissent werd bepleit.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3