Hypnose

Hypnotherapie

Hypnotherapie is wanneer een hypnotiseur hypnose gebruikt om het onderwerp emotioneel te helpen genezen, of om een zieke geest te genezen. Hypnotherapie is hypnose die gebruikt wordt voor therapie.

Hypnose kan ook worden gedaan door één persoon die alleen handelt. Dan treedt hij op als hypnotiseur en als subject. Dit wordt "zelfhypnose" genoemd, of soms "autosuggestie". In sommige gevallen is dit gewoon een vorm van trance.

Geschiedenis

Oude samenlevingen

Bijna elke premoderne samenleving had praktijken die enigszins leken op hypnose. Vaak voerde een speciaal persoon in een samenleving (heksendokter, sjamaan, priester...) een ceremonie uit. De ceremonie kon gebruik maken van bezweringen (spreuken), gezangen, repetitieve muziek, bewustzijnsveranderende stoffen, duisternis, vuur en andere omgevingen. Het doel was om een persoon of groep in een veranderde gemoedstoestand te brengen als een trance. Zelfs geletterde samenlevingen zoals het oude Griekenland hadden fenomenen die suggereren dat er sprake was van hypnose. Het Delphicaanse orakel was in een soort trance toen ze haar beroemde voorspellingen uitsprak. Of dat nu zelfhypnose was of alleen de effecten van vulkanisch gas zal nooit bekend zijn.

westerse samenlevingen

Er lijken veel ideeën te zijn over hoe de hypnose is begonnen. Historische records in het moderne Europa beginnen met het werk van Franz Mesmer, hoewel hij het woord 'hypnose' niet heeft uitgevonden. Mesmer en zijn volgelingen beoefenden wat eerst 'dierlijk magnetisme' werd genoemd, en later mesmerisme. Beschrijvingen van zijn werk laten er geen twijfel over bestaan dat hij voor zichzelf had ontdekt wat we nu 'hypnose' noemen.

De woorden hypnose en hypnose komen allebei voort uit de term neuro-hypnose (nerveuze slaap) die de Schotse chirurg James Braid rond 1841 bedacht heeft. Braid baseerde zijn praktijk op die ontwikkeld door, maar verschilde in zijn theorie over hoe de procedure werkte.

De belangrijkste ontdekkingen van hypnose kwamen in 1842 toen Braid meer begon te leren over de effecten ervan. Hij dacht niet dat 'mesmerisme' de oorzaak van de hypnose was, en uiteindelijk dacht hij dat trances slechts een 'nerveuze slaap' waren. In 1843 schreef hij hierover een boek met de titel Neurypnologie. In dit boek beschreef Vlecht het hypnotisme als een toestand van lichamelijke ontspanning die gepaard gaat met en geïnduceerd wordt door mentale concentratie ('abstractie').

Methode

Hypnose wordt gebruikt om angsten, verslavingen, emotionele problemen, pijnbestrijding, stress, enzovoort te behandelen.

De hypnotiseur moet twee dingen doen om hypnose te doen. Ten eerste moet hij het onderwerp in trance brengen. Ten tweede moet hij het onderwerp door het tranceproces leiden (voor therapie, of welk effect dan ook). Vaak zal hij daartussen wisselen, eerst zorgen dat het onderwerp in de juiste gemoedstoestand is, en dan hem door het proces leiden. Deze stappen worden in een cyclus herhaald.

In trance neemt het onderwerp geen beslissingen over de waarheid van de suggesties van de hypnotiseur: Als de trance is bereikt - het is niet altijd - zal het onderwerp alles wat de hypnotiseur zegt als waar accepteren, tenzij het tegen de diepste overtuigingen van het onderwerp ingaat. Dit is de kern van de hypnose: het onderwerp in trance brengen zodat hij suggesties zal accepteren.

Toneelhypnotiseurs krijgen echt verbazingwekkende effecten van goede onderwerpen: ze kunnen hen hun namen laten vergeten, geloven dat ze iemand anders zijn, hen mensen laten zien die er niet zijn, hen letters of cijfers laten vergeten, enzovoorts. Dit gebeurt omdat het onderwerp actief de suggesties van de hypnotiseur volgt, omdat hij de hypnotiseur vertrouwt en hij gelooft dat het veilig is. Als het vertrouwen verbroken is of het onderwerp gelooft dat het niet veilig is, kan het onderwerp uit de trance komen.

Hypnose is niet echt een kracht die in de hypnotiseur rust. In plaats daarvan rust de macht in de geest van het onderwerp. De hypnotiseur weet eenvoudigweg hoe hij het onderwerp in trance moet brengen.