Vrij elektronenpaar
Een lone pair is een groep van twee elektronen die niet worden gebruikt in een binding tussen atomen. Zij bevinden zich altijd in de laatste schil van een atoom, de valentieschil. Samen met de elektronen die in bindingen worden gebruikt, vormen zij het totale aantal valentie-elektronen. Ze zijn meestal hoog in energie.
Een lone paar kan worden gebruikt om nieuwe bindingen tussen moleculen te vormen. Nucleofielen hebben altijd een lone paar dat wordt gebruikt om een elektrofiel aan te vallen. Eenlingparen zijn ook belangrijk voor de vorm van een molecuul. Ze nemen meer ruimte in rond een atoom dan een bindingselektron. Eenzame paren op eenzelfde atoom willen zo ver mogelijk van elkaar verwijderd zijn.
Eenzame paren in ammoniak (A), water (B) en zoutzuur (C)
