Noord-Duitse Bond

De Noord-Duitse Confederatie (Duits: Norddeutscher Bund), was eerst een militaire alliantie van 22 staten in Noord-Duitsland, en later een federale staat. Het werd voorafgegaan door een Zollverein, een douane-unie die vrije handel tussen de meeste Duitse staten mogelijk maakte. De bond begon in augustus 1866 en het koninkrijk Pruisen was de leidende staat. Op 1 juli 1867 maakte de Noord-Duitse grondwet het bondgenootschap tot een bondsstaat.

Een Oostenrijks-Pruisische rivaliteit, beginnend in de jaren 1700, had geleid tot de Oostenrijks-Pruisische oorlog van juli/augustus 1866. Onmiddellijke oorzaken voor de oorlog waren de onopgeloste kwestie van Slesvig-Holstein (dat Pruisen wilde annexeren) en een hervorming van de Duitse Confederatie. Na een overwinning in de zomer van 1866 konden overeenkomsten met Oostenrijk en Frankrijk Pruisen het politieke landschap in Noord-Duitsland (ten noorden van de rivier de Main) een nieuwe vorm geven. De belangrijkste politicus van Pruisen was minister-president Otto von Bismarck, die onder koning Willem I diende.

Op 18 augustus 1866 ondertekenden Pruisen en de meeste Noord-Duitse staten het Verdrag van augustus. Ze kwamen een militaire alliantie overeen en verklaarden dat ze van plan waren een federale staat op te richten. (Sommige andere staten sloten zich spoedig aan.) Een federale staat is anders dan een alliantie omdat hij een federale regering en wetgeving heeft, en het is anders dan een eenheidsstaat omdat er nog steeds vrij machtige staten onder het federale niveau zijn. Plannen voor een bondsstaat in Duitsland bestonden al sinds het jaar 1848.

Unie

De geallieerde regeringen onder leiding van Bismarck hebben een voorstel gedaan voor een Noord-Duitse grondwet. Er werd een orgaan gekozen om het volk van Noord-Duitsland te vertegenwoordigen, de konstituierender Reichstag. De verkiezing vond plaats in februari 1867. Na enkele wijzigingen van het voorstel aanvaardden de regeringen en parlementen van de staten het definitieve ontwerp. Op 1 juli trad de grondwet in werking.

Volgens de grondwet was de wetgeving een kwestie van twee organen. De Rijksdag was het parlement, gekozen door alle mannen boven de 25 jaar. De Bondsraad was een orgaan dat de regeringen van de staten vertegenwoordigde. De houder van het Bundespräsidium was de koning van Pruisen (de 'republikeinse' term 'president' was opzettelijk vermeden). De houder van het Bundespräsidium installeerde de bondskanselier. Niet bij naam, maar feitelijk was dit de (enige) bondsminister, het hoofd van de uitvoerende macht.

In 1870, tijdens de Frans-Pruisische oorlog, sloten de Zuid-Duitse staten zich aan bij de Noord-Duitse Confederatie. De nieuwe grondwet van 1 januari 1871 hernoemde het land van 'Noord-Duitse Confederatie' naar 'Duitse Rijk'. De houder van het Bundespräsidium kreeg de bijkomende titel van keizer. Het politieke systeem zoals beschreven in de grondwet, en de vlag, bleven hetzelfde. (De definitieve grondwet van het Rijk stamt uit april/mei 1871; als gevolg daarvan werden bijna alle termen die 'federaal' bevatten, veranderd in 'imperiaal').

De moderne nationale staat Duitsland is als internationaal onderwerp en als rechtspersoon identiek aan het Noord-Duitse verbond. Het recht en de internationale verdragen uit de tijd 1867-1870 zijn in principe nog steeds van kracht. In een conservatief-liberale samenwerking van 1867 tot 1878 zag Duitsland een opmerkelijke modernisering en eenmaking. De Noord-Duitse Confederatie introduceerde het metrisch stelsel, een modern wetboek van strafrecht (Strafgesetzbuch), dezelfde rechten voor alle denominaties, een postvakbond, enz.

Postzegels

De federatie behandelde de post en gaf na 1 januari 1868 postzegels uit. Maar de federatie gaf geen eigen geld uit, dus moesten er verschillende postzegels worden uitgegeven. In het noorden werden postzegels in groschen gebruikt, in het zuiden postzegels in kreuzer. Al deze postzegels waren gemerkt met NORDDEUTSCHER POSTBEZIRK (Noord-Duits Postgebied).

Een derde set postzegels werd gedrukt voor Hamburg. Deze waren ook gemarkeerd met STADTPOSTBRIEF HAMBURG.

Lijst van lidstaten

Geef aan		Kapitaal
Koninkrijken (Königreiche)
	Pruisen (Preußen) (inclusief Lauenburg)	Berlijn
	Saksen (Sachsen)	Dresden
Groothertogdommen (Großherzogtümer)
	Hessen (Hessen) (Alleen Upper Hesse, de provincie ten noorden van de Main)	Giessen
	Mecklenburg-Schwerin	Schwerin
	Mecklenburg-Strelitz	Neustrelitz
	Oldenburg	Oldenburg
	Saksen-Weimar-Eisenach (Sachsen-Weimar-Eisenach)	Weimar
Hertogdommen (Herzogtümer)
	Anhalt	Dessau
	Braunschweig (Braunschweig)	Braunschweig
	Saksen-Altenburg (Sachsen-Altenburg)	Altenburg
	Saksen-Coburg en Gotha (Saksen-Coburg en Gotha)	Coburg
	Saksen-Meiningen (Sachsen-Meiningen)	Meiningen
Vorstendom (Fürstentümer)
	Lippe	Detmold
	Reuss, junior lijn	Gera
	Reuss, senior lijn	Greiz
	Schaumburg-Lippe	Bückeburg
	Schwarzburg-Rudolstadt	Rudolstadt
	Schwarzburg-Sondershausen	Sondershausen
	Waldeck-Pyrmont	Arolsen
Vrije Hanzesteden (Freie Hansestädte)
	Bremen
	Hamburg
	Lübeck