Ortac


Ortac is een klein onbewoond eilandje ongeveer 5 km ten westen van de kust van Alderney, dichtbij het eilandje Burhou. Het meet ongeveer 50 bij 70 meter.

A.H. Ewen denkt dat de naam van de rots "grote rots aan de rand" betekent van de Normandische taal Or (rand) + Etac (Stack). Volgens Alexander Deschamps noemden de Fransen het "het Adelaarsnest".



 

Kaart van Ortac  Zoom
Kaart van Ortac  

Ortac in de verte, gezien vanaf de veerboot. Alderney ligt op de achtergrond.  Zoom
Ortac in de verte, gezien vanaf de veerboot. Alderney ligt op de achtergrond.  

Geologie


Ortac en Alderney maken samen met de Casquets deel uit van dezelfde zandsteenrug.

Paul Naftel, een kunstenaar uit Guernsey, tekende Ortac, en de tekening verscheen in het boek van Ansted & Latham, The Channel Islands (1862). De schrijvers zelf gaven commentaar -

Als de zeebodem, die op enkele plaatsen wel 20 vadem diep is, 120 voet (37 m) hoger zou liggen, zouden het eiland Alderney, de Burhou- en Ortac-groep en de Casquets door laag land met elkaar verbonden zijn en een smal eiland vormen van ongeveer 12 mijl (19 km) lang.

In het boek uit 1906, The Channel Pilot staat...

Tussen Ortac, Verte Tête en het eiland Burhou liggen vele gevaarlijke rotsen en richels waartussen de stromen met grote snelheid stromen.

Het zou ook een grot bevatten die bekend staat als "de Oven".



 

Victor Hugo


Victor Hugo, die op Guernsey woonde en veel over de Kanaaleilanden schreef, zegt in zijn roman De lachende man (L'Homme qui Rit):

...op de bakboordboeg verrees, grimmig, uitgesneden op de achtergrond van mist, een hoge ondoorzichtige massa, verticaal, rechthoekig, een toren van de afgrond. Het was de Ortac-rots. De Ortac, uit één stuk, rijst in een rechte lijn op tot 80 meter boven het woedende geklop van de golven... Een onwrikbare klif, het stort zijn rechtlijnige vlakken apeak in de ontelbare kronkelingen van de zee. s Nachts staat het als een enorm blok, rustend op de plooien van een enorm zwart laken. In tijden van storm wacht het op de slag van de bijl die 'de donderslag' is...

Wrakken op de Casquets is in linten gehakt worden; slaan op de Ortac is tot poeder vermalen worden... Op een rechte voorkant, zoals die van de Ortac, kunnen noch de golf noch de kanonskogel afketsen... als de golf het schip op de rots draagt, breekt het erop en is het verloren...

Ondertussen vermeldt hij in een ander werk, Les Travailleurs de la mer, de merkwaardige anekdote dat Ortac werd bewoond door Saint Malo:

De Normandische vissers die het Kanaal bevaren hebben veel voorzorgsmaatregelen te nemen op zee, vanwege de illusies waarmee Satan hen omringt. Het is lang een volksgeloof geweest dat de heilige Maclou de grote vierkante rots Ortac bewoonde, in de zee tussen Alderney en de Casquets; en veel oude zeelieden verklaarden dat zij hem daar vaak hadden gezien, zittend en een boek lezend. De zeelieden hadden dan ook de gewoonte om, wanneer zij voorbij voeren, vele malen voor de rots van Ortac te knielen, tot de dag waarop de fabel werd vernietigd en de waarheid ervoor in de plaats kwam. Want men heeft ontdekt, en het staat nu vast, dat de eenzame bewoner van de rots geen heilige is, maar een duivel. Deze kwade geest, wiens naam Jochmus is, had de onbeschaamdheid zich voor te doen als de heilige Maclou. Zelfs de Kerk zelf is niet bestand tegen dit soort valstrikken. De demonen Ragubel, Oribel en Tobiel werden als heiligen beschouwd tot het jaar 745, toen paus Zachary hen uiteindelijk ontmaskerde en hen uit het heilige gezelschap zette. Dit soort wieden van de heiligenkalender is zeker zeer nuttig; maar het kan alleen worden beoefend door zeer volleerde kenners van duivels en hun wegen.



 

Wildlife


Ortac staat bekend om zijn grote jan-van-gent kolonie. Deze is van vrij recente oorsprong. Op 19 juni 1940 bereidde majoor J.A.A. Wallace de evacuatie van Alderney voor en ging er de drieteenmeeuwenkolonie inspecteren. Hij vond slechts één jan-van-gent. Hij vond er geen op Les Etacs bij Alderney. Nu zwermen beide met de vogels.

In 1979 werd een missie met twee marinehelikopters uitgevoerd om netten en afval te verwijderen die in de nesten werden gebruikt en die vastzaten.



 

Luchtweg R41


Romeo 41 is een luchtroute over het Kanaal van de Channel Islands Control Zone naar de Solent Control Zone. Er is een meldpunt genaamd ORTAC op de zuidelijke grens tussen Romeo 41 en de Channel Islands Control Zone. De positie ervan is 49° 59' 57N, 2° 0' 18W, ongeveer 30 mijl ten noordnoordoosten van Alderney. Dit valt niet samen met het eilandje met de naam Ortac, maar de naam is ongetwijfeld afgeleid van het eilandje.

Veel standaard instrumentnaderings- en vertrekprocedures naar luchthavens op de Kanaaleilanden maken gebruik van ORTAC als onderdeel van de procedure. Een typische klaring voor een Aurigny-vlucht van Alderney naar Southampton luidt als volgt: "Ayline 123: uw klaring is naar de noordelijke zonegrens via ORTAC, op baan Romeo 41."



 


AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3