White Oleander (film)
White Oleander is een Amerikaanse dramafilm uit 2002 die zich afspeelt in Californië. In de hoofdrollen Alison Lohman, Michelle Pfeiffer, Robin Wright Penn en Renee Zellweger. Hij werd geregisseerd door Peter Kosminsky en is gebaseerd op de gelijknamige roman.
Plot
Ingrid (Pfeiffer) is een fotografe die verliefd wordt op een man genaamd Barry Kolker (Billy Connolly). Hij is haar echter niet trouw en heeft seks met andere vrouwen. Ingrid vermoordt hem. Ze gaat naar de gevangenis en wordt later schuldig bevonden voor de moord op hem en gaat voor lange tijd de gevangenis in. Haar dochter, Astrid Magnussen (Lohman), wordt naar een reeks pleeggezinnen gebracht.
Haar eerste pleeggezin is bij een vrouw genaamd Starr Thomas (Penn), die twee kinderen heeft, een tiener genaamd Carolee en een jongen genaamd David. In dit tehuis wordt ze verliefd op Starr's man. Tijdens een ruzie loopt Carolee weg van huis. Een boze Starr schiet Astrid in de arm na een ruzie met haar man.
Voor een korte tijd wordt ze ondergebracht in een plaats genaamd "Mac", waar honderden kinderen wonen. In die tijd krijgt ze ruzie met een stel andere meisjes. Ze knipt haar haar af en bedreigt de andere meisjes door te zeggen dat ze hun keel in hun slaap zal doorsnijden als ze haar weer aanvallen.
Haar tweede pleeggezin is bij een vrouw genaamd Claire Richards (Zellweger). Ze is erg eenzaam omdat haar man Mark (Noah Wyle) vaak op zakenreis is. Astrid vindt haar erg aardig en is altijd aardig en vrolijk tegen haar. Wanneer Claire en Astrid Ingrid bezoeken, vertelt Ingrid Claire echter dat Mark haar bedriegt. Astrid waarschuwt haar moeder om het tehuis niet kapot te maken, maar Ingrid lacht en zegt dat ze haar liever in het slechtste pleeggezin ooit heeft dan Claire. Claire maakt daarna ruzie met Mark en pleegt later zelfmoord door een heleboel pillen in één keer door te slikken.
Astrid wordt in een ander tehuis geplaatst. Ze is erg overstuur en denkt dat haar moeder de oorzaak is van de zelfmoord van Claire. Ze kiest voor een huis met een Russische moeder genaamd Rena, wetende dat Rena niet van haar zal houden zoals Claire deed omdat ze niet wil dat dit nog eens gebeurt. Deze nieuwe moeder laat haar haar mooie kleren verkopen. Astrid verft haar eigen haar en gaat zwarte kleding dragen. Als Ingrid Astrid weer ontmoet, is ze geschokt over hoe Astrid zichzelf heeft veranderd.
Gedurende deze tijd is er een beweging om Ingrid vrij te krijgen. Ze geloven dat de oorspronkelijke beslissing van "schuldig" aan de moord op Barry verkeerd was en willen een nieuw proces. Als Astrid liegt en instemt met Ingrid's versie van het verhaal, wordt Ingrid waarschijnlijk vrijgelaten. Maar als ze de waarheid vertelt, zal Ingrid opnieuw in de gevangenis belanden. Astrid gebruikt deze nieuwe macht om Ingrid te dwingen haar over haar vader te vertellen. Ingrid wordt vervolgens berecht, maar Ingrid zegt tegen haar advocaat dat ze Astrid niet in de getuigenbank moet roepen. Ingrid wordt weer schuldig bevonden en gaat de gevangenis in.
De film eindigt met Astrid, die met haar nieuwe vriend Paul Trout (Patrick Fugit) in New York woont, en een reeks koffers samenstelt die staan voor al haar ervaringen via pleeggezinnen. Ze heeft haar haar blond gemaakt.
