Draize-test
De Draize-test is een test, om te zien of een stof giftig is. John H. Draize en Jacob M. Spines gebruikten de test voor het eerst in 1944. De test werd eerst gebruikt voor cosmetica, maar later ook voor andere stoffen. Om te zien of een stof giftig is, wordt deze gedurende een bepaalde tijd op de huid of het oog van een dier aangebracht. Na die tijd wordt de stof uitgewassen en worden de effecten geregistreerd. Heel vaak werden kleine dieren, zoals konijnen, gebruikt. Na de test worden de dieren tot 14 dagen geobserveerd. Als de test onomkeerbare schade aan de huid of het oog aanricht, wordt het dier na de test gedood. Dieren kunnen worden hergebruikt voor testdoeleinden als het geteste product geen blijvende schade veroorzaakt. Dieren worden gewoonlijk hergebruikt na een "wasbeurt" waarbij alle sporen van het geteste product van de testlocatie mogen worden verwijderd.
De tests zijn controversieel. Ze lijken even wreed en onwetenschappelijk vanwege de verschillen tussen konijnen- en mensenogen, en het subjectieve karakter van de visuele evaluaties. De FDA ondersteunt de test en stelt dat "tot op heden geen enkele test, of batterij van testen, is geaccepteerd door de wetenschappelijke gemeenschap als een vervanging [voor] ... de Draize-test". Vanwege het controversiële karakter van de test is het gebruik van de Draize-test in de VS en Europa de laatste jaren afgenomen en wordt het soms aangepast, zodat verdovingsmiddelen worden toegediend en lagere doses van de gebruikte teststoffen worden gebruikt. Chemicaliën waarvan reeds is aangetoond dat ze in vitro schadelijke effecten hebben, worden momenteel niet gebruikt in een Draize-test, waardoor het aantal en de ernst van de tests die worden uitgevoerd, worden verminderd.
Er zijn andere tests ontwikkeld die de Draize-test voor veel toepassingen kunnen vervangen: Eerst is er een test die gebruik maakt van kippeneieren. Een andere test maakt gebruik van Spaanse slakken.
Vragen en antwoorden
V: Wat is de Draize-test?
A: De Draize-test is een test om te bepalen of een stof giftig is. Daarbij wordt de stof op de huid of het oog van een dier aangebracht en worden de eventuele effecten na een bepaalde tijd geregistreerd.
V: Wie heeft de Draize-test ontwikkeld?
A: John H. Draize en Jacob M. Spines gebruikten de test voor het eerst in 1944.
V: Welke dieren worden doorgaans gebruikt voor dit soort tests?
A: Voor dit soort tests worden vaak kleine dieren gebruikt, zoals konijnen.
V: Hoe lang moeten dieren worden geobserveerd na een Draize-test?
A: Dieren worden doorgaans tot 14 dagen na een Draize-test geobserveerd.
V: Zijn er alternatieven voor het gebruik van dieren in deze tests?
A: Ja, er zijn alternatieve tests die de Draize-test voor veel toepassingen kunnen vervangen, zoals het gebruik van kippeneieren of Spaanse slakken in plaats van dieren.
V: Kan een dier opnieuw worden gebruikt voor dit soort tests?
A: Ja, als het geteste product geen permanente schade veroorzaakt, kan een dier opnieuw worden gebruikt na een uitwasperiode waarin alle sporen van het geteste product zijn verdwenen van de plaats waar het is aangebracht.
V: Waarom is het gebruik van dit soort tests de laatste jaren afgenomen?
A: Het gebruik van dit soort tests is afgenomen vanwege de controversiële aard ervan en omdat het wordt gezien als wreed en onwetenschappelijk vanwege de verschillen tussen konijnenogen en mensenogen, en vanwege de subjectieve visuele beoordelingen die moeten worden gemaakt bij het uitvoeren van deze tests.
