Analyse
Analyse is het proces waarbij een complex onderwerp of een complexe stof wordt opgedeeld in kleinere delen om er een beter inzicht in te krijgen. De techniek wordt al toegepast bij de studie van wiskunde en logica sinds vóór Aristoteles (384-322 v. Chr.), hoewel analyse als formeel concept een betrekkelijk recente ontwikkeling is.
Het woord komt van het Oudgriekse ἀνάλυσις (analusis, "een uiteenvallen", van ana- "omhoog, door" en lysis "een losmaken").
In dit verband is analyse het tegendeel van synthese, dat is het samenbrengen van ideeën.
De volgende begrippen hangen nauw samen met dit basisidee:
Enkele definities
- Het proces van het opdelen van een concept, stelling, of feit in zijn eenvoudige of uiteindelijke bestanddelen. Cambridge Woordenboek van de Filosofie. 2nd ed, 1999, ed. Robert Audi.
- Resolutie in eenvoudiger elementen door analyse. 2. (Wiskunde) Gebruik van algebra en calculus bij het oplossen van problemen. Concise Oxford Dictionary. 1976, ed. J.B. Sykes.
- Het isoleren van wat meer elementair is van wat meer complex is, door welke methode dan ook. Woordenboek van Filosofie en Psychologie. 1925, ed. James Mark Baldwin, Vol. I
- De oorspronkelijke Griekse betekenis [was] een "losmaken" of "loslaten". Meetkunde gaat ervan uit dat een stelling waar is en zoekt naar een andere bekende waarheid waaruit de stelling kan worden afgeleid. De natuurwetenschap lost complexe gehelen op in hun elementen. Een Kant Woordenboek, 1995, door Howard Caygill.
- Het proces van het afbreken van een concept in meer eenvoudige delen, zodat de logische structuur ervan wordt weergegeven. Oxford Woordenboek van de Filosofie. 1996, Simon Blackburn
- Filosofische analyse is een methode van onderzoek waarbij men complexe denksystemen tracht te beoordelen door ze te "analyseren" in eenvoudiger elementen waarvan de onderlinge verbanden aldus in beeld worden gebracht. Routledge Encyclopedia of Philosophy. 1998, ingang onder "Conceptuele analyse" door Robert Hanna
Vragen en antwoorden
V: Wat is analyse?
A: Analyse is het proces van het opsplitsen van complexe onderwerpen of substanties in kleinere delen om ze beter te begrijpen.
V: Hoe lang wordt analyse al gebruikt in de wiskunde en logica?
A: Analyse wordt al vóór Aristoteles (384-322 v. Chr.) gebruikt in de studie van wiskunde en logica.
V: Waar komt het woord analyse vandaan?
A: Het woord analyse komt van de Oudgriekse term "ἀνάλυσις" (analusis), wat "opbreken" betekent en afgeleid is van "ana-" wat "omhoog, door" betekent en "lysis" wat "losmaken" betekent.
V: Wat is het tegenovergestelde van analyse?
A: Het tegenovergestelde van analyse is synthese, waarbij ideeën samengebracht worden.
V: Wat zijn enkele concepten met betrekking tot analyse?
A: Enkele concepten met betrekking tot analyse zijn onder andere het opsplitsen van complexe onderwerpen in kleinere delen, dingen beter begrijpen door dit proces, en het gebruik van analyse in wiskunde en logica.
V: Is analyse een recente ontwikkeling?
A: Hoewel analyse al duizenden jaren in de wiskunde en de logica gebruikt wordt, is het formele concept van analyse een relatief recente ontwikkeling.
V: Hoe kan analyse ons helpen om complexe onderwerpen of stoffen beter te begrijpen?
A: Door complexe onderwerpen of substanties in kleinere delen op te splitsen, kan analyse ons helpen om een beter begrip te krijgen van elk deel en hoe ze met elkaar in verband staan, wat leidt tot een beter begrip van het algemene onderwerp of de substantie.