Manna
Manna, soms gespeld als mana, is de naam van een voedingsmiddel dat, volgens de Pentateuch van de Bijbel, de Israëlieten aten toen zij 40 jaar onderweg waren in de woestijn nadat zij Egypte hadden verlaten, en dat God hun verschafte omdat zij niets te eten hadden. Elke ochtend verzamelden zij de witte vlokken die de grond bedekten. Het zou een zoete smaak hebben. Toen ze het manna beu waren, gaf God hen kwartel (vogel).
Manna wordt beschreven als vergelijkbaar met Hoarfrost in grootte. Hoarfrost op grasveld.
Waar komen ze vandaan?
Manna werd het "brood uit de hemel" genoemd omdat het volgens de Bijbel uit de hemel leek te komen. Sommigen suggereren dat het een soort sprinkhaan was; anderen zeggen dat het het sap van een boom was, waarvan bekend is dat het de honger stilt. In de Misjna wordt gezegd dat het werd gemaakt tijdens de schemering van de zesde scheppingsdag.
