God (monotheïsme) | Hij wordt in sommige religies beschouwd als de schepper van het universum

God is een wezen of geest die als godheid wordt aanbeden. In sommige godsdiensten wordt hij beschouwd als de schepper van het universum. Theïsten geloven dat God alles heeft geschapen wat bestaat en ooit heeft bestaan. Sommige theïsten denken dat God onsterfelijk is (niet kan sterven) en onbeperkte macht heeft. Deïsme is het geloof dat God bestaat, maar dat God niet vaak of nooit dingen in het universum verandert. Pantheïsme is het geloof dat het universum God is, terwijl atheïsme het geloof is dat er geen godheden bestaan. Agnosten denken dat we niet zeker kunnen weten of God of goden bestaan, maar geloven toch (of niet) dat er minstens één godheid bestaat. Mensen die vinden dat het woord "God" moet worden gedefinieerd voordat zij een theologisch standpunt innemen, zijn ignostici.

In sommige godsdiensten is er maar één godheid, God. Dit wordt monotheïsme genoemd. Enkele monotheïstische godsdiensten zijn de Abrahamitische godsdiensten (christendom, jodendom en islam), het bahá'í-geloof en het sikhisme. In andere godsdiensten zijn er vele goden. Dit is polytheïsme. Enkele polytheïstische godsdiensten zijn het hindoeïsme, shinto, taoïsme, heidendom, wicca en sommige varianten van het boeddhisme. Sommigen zeggen dat er één God is die in vele gedaanten kan verschijnen, of dat er één God is die machtiger is dan de andere goden.

In de filosofie en theologie schrijft men gewoonlijk over een God die een persoonlijkheid heeft maar geen lichaam en overal tegelijk is; dat God de wereld en de tijd heeft gemaakt en los staat van de wereld; dat niemand God heeft gemaakt; dat God alles weet en alle macht heeft; dat God zowel vrij als goed is; en dat God volmaakt is en het begin van alle moraal.

Er zijn verschillende namen voor God in verschillende godsdiensten. Enkele voorbeelden zijn Jahweh, Elohim in het jodendom en christendom, Allah in de islam, Baha in het Bahá'í-geloof, en Ahura Mazda in het Zoroastrisme.

In het Engels schrijft men de woorden "god" en "gods" met kleine letters. Mensen die slechts in één god geloven (monotheïsten) schrijven God graag met een hoofdletter. Sommige mensen die in meer dan één god geloven (polytheïsten) gebruiken ook graag hoofdletters wanneer zij over hun goden schrijven. De meeste mensen die in God of goden geloven, geloven niet in de goden van andere godsdiensten.


 

Zoom

Zoom

Zoom

Zoom

Zoom

Zoom

Voorstelling (ten behoeve van kunst of verering) van God in (vanaf linksboven) het christendom, de islam, het atenisme, de monade, het Balinese hindoeïsme en het zoroastrisme.

 

Bestaat God?

Veel mensen hebben zich afgevraagd of God bestaat. Filosofen, theologen en anderen hebben geprobeerd te bewijzen dat hij bestaat. Anderen hebben geprobeerd de hypothese te weerleggen. In filosofische terminologie gaan dergelijke argumenten over de epistemologie van de ontologie van God. Het debat bestaat voornamelijk in de filosofie, omdat de wetenschap zich niet bezighoudt met de vraag of bovennatuurlijke dingen al dan niet bestaan.

Er zijn veel filosofische vragen over het bestaan van God. Sommige definities van God zijn niet specifiek. Argumenten voor het bestaan van God omvatten doorgaans metafysische, empirische, inductieve en subjectieve types. Sommige theorieën proberen orde en complexiteit in de wereld te verklaren zonder evolutie of wetenschappelijke methode. Argumenten tegen het bestaan van God omvatten meestal empirische, deductieve en inductieve argumenten. Conclusies zijn soms: "God bestaat niet" (sterk atheïsme); "God bestaat vrijwel zeker niet" (de facto atheïsme); "niemand weet of God bestaat" (agnosticisme); "God bestaat, maar dit kan niet bewezen of weerlegd worden" (deïsme of theïsme); en "God bestaat en dit kan bewezen worden" (theïsme). Er zijn veel variaties op deze standpunten, en soms ook verschillende namen voor sommige ervan. Zo wordt het standpunt "God bestaat en dit kan worden bewezen" soms "gnostisch theïsme" of "sterk theïsme" genoemd.


 

Geloven in God

In het jaar 2000 behoorde ongeveer 53% van de wereldbevolking tot een van de drie belangrijkste Abrahamitische godsdiensten (33% christelijk, 20% islam, minder dan 1% jodendom), 6% tot het boeddhisme, 13% tot het hindoeïsme, 6% tot de traditionele Chinese godsdienst, 7% tot diverse andere godsdiensten en minder dan 15% tot de niet-religieuze godsdiensten. De meeste van deze religieuze overtuigingen hebben te maken met God of goden. Sommige godsdiensten geloven niet in een god of kennen het concept van goden niet.



 Het percentage mensen in Europese landen dat in 2005 zei dat ze "geloven dat er een God is". Landen met een Oosters-orthodoxe (Griekenland, Roemenië, enz.) of islamitische (Turkije) meerderheid peilen het hoogst.  Zoom
Het percentage mensen in Europese landen dat in 2005 zei dat ze "geloven dat er een God is". Landen met een Oosters-orthodoxe (Griekenland, Roemenië, enz.) of islamitische (Turkije) meerderheid peilen het hoogst.  

God in de Abrahamitische godsdiensten

Abrahamitische godsdiensten zijn zeer populaire monotheïstische godsdiensten. Bekende Abrahamitische godsdiensten zijn het jodendom, het christendom en de islam. Monotheïstisch betekent dat de mensen in deze godsdiensten geloven dat er maar één God is. De naam van God mag in het jodendom meestal niet worden gezegd, maar sommige joden noemen hem tegenwoordig YHWH (Yahweh) of Jehovah. Moslims zeggen het woord Allah, het Arabische woord voor "God".

Gelovigen in de Abrahamitische godsdiensten (behalve islamitische gelovigen) geloven dat God de mens naar zijn beeld heeft geschapen, maar dit idee wordt door de mensheid niet gemakkelijk begrepen. Een artistiek idee is dat van een wijze oudere man, in gebruik sinds de Renaissance.

God in het christendom

In de christelijke Bijbel wordt op verschillende manieren over God gesproken. Binnen de christelijke canon spreekt het Oude Testament over "God de Vader", terwijl de evangeliën in het Nieuwe Testament gaan over Jezus, of "God de Zoon". Veel christenen geloven dat Jezus de incarnatie van God op aarde was. Christenen beschouwen ook de Heilige Geest als God, de derde persoon van God.

In het Nieuwe Testament zijn er drie wezens die in verschillende gedaanten God zouden zijn: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest (ook bekend als de Heilige Geest). Dit wordt de Drie-eenheid genoemd. Hoewel het woord "Drie-eenheid" niet in de Bijbel voorkomt, is het woord dat in hoofdstuk één van Genesis wordt gebruikt voor God eigenlijk meervoud, en de uitdrukking "in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest" wordt gebruikt in het Nieuwe Testament, (bijv. Mattheüs 28:19). Een ander woord dat volgens christenen precies dezelfde betekenis heeft als "Drie-eenheid" is het woord "Godheid", dat in de Bijbel staat.

Christenen geloven dat God incarneerde in een menselijk lichaam, via het normale geboorteproces, normaal opgroeiend tot een man genaamd Jezus of (Yeshua), die speciaal naar de aarde kwam om ieder mens een kans te geven op verlossing van zijn eigen kwaad, genaamd zonde. Het effect van persoonlijk kwaad gaat veel verder dan de gevolgen die mensen elkaar in de wereld aandoen, maar beïnvloedt iemands relatie met God de Vader, en dat aspect van het zelf kan niet worden aangepakt door iemands eigen inspanningen om zichzelf te verbeteren, maar vereist dat God ingrijpt om iemand recht te zetten. Toen Jezus bad en met God sprak, noemde hij hem "Vader", en hij leerde anderen hetzelfde te doen.

Jezus leerde ook dat men opnieuw geboren moet worden om Gods Geest te ontvangen, anders blijft men afgescheiden van God en handelt men slechts vanuit zijn eigen geest, waardoor men kwetsbaar is voor misleiding door menselijke filosofieën of de vele geestelijke filosofieën die niet van God komen, maar van gevallen engelen, die zich in verschillende valse religies bevinden. Nadat iemand bewust het gratis geschenk van eeuwig leven, dat het offer van Jezus biedt, heeft aanvaard, komt God in het individu wonen, zoals God vóór de zondeval in de mensheid woonde.


 

God in Oosterse religies

In het hindoeïsme is er slechts één God, genaamd Brahman, maar Brahman zou vele verschillende incarnaties hebben aangenomen. Enkele daarvan zijn Rama, Krishna, Boeddha, Shiva, Kali, Parvati en Durga. Voor veel buitenstaanders wordt de verering van Gods verschillende incarnaties beschouwd als de verering van vele goden. In werkelijkheid is het echter slechts de verering van één God op verschillende manieren.

Sommige hindoes geloven ook dat de geest van God in iedereen leeft. Dit idee wordt Advaita Vedanta genoemd, de Hindoeïstische term voor Monisme.

Bij godsdiensten als het boeddhisme en het confucianisme worden vele of soms helemaal geen goden vereerd.

In Shinto is er niet één specifieke God, zoals in de meeste religies, maar een grote verscheidenheid aan godheden die kami worden genoemd. Zij zijn de geest en de essentie van alle natuurdingen, zowel bezield als onbezield, zelfs met inbegrip van bijvoorbeeld rotsen, bomen en poëzie. Aangezien Shinto een polytheïstische godsdienst is, wordt gewoonlijk aangenomen dat er acht-miljoen Kami zijn (八百万の神 yaoyorozu-no-kami), in de Japanse taal wordt het getal "acht-miljoen" gewoonlijk gebruikt om oneindigheid te betekenen.


 

God in de westerse filosofie

Filosofen kunnen het hebben over God of god; soms hebben ze het over een specifieke god, maar andere keren hebben ze het alleen over het idee van god.

Een van de eerste westerse filosofen die op een monotheïstische manier over God schreef, was de Griek Aristoteles, die God beschrijft als de Opperste Oorzaak. Aristoteles zag God als een wezen dat alles laat gebeuren, maar door niets anders wordt beïnvloed.

Het idee van een "almachtige" God roept een aantal interessante vragen op. Eén daarvan wordt de God-paradox genoemd. De vraag is of God een berg (of rots) kan maken die zo zwaar is dat hij hem niet kan optillen. De vraag is of een god "die alles kan" twee dingen kan doen die elkaar tegenspreken.

Er zijn verschillende pogingen geweest om het bestaan van God te bewijzen met logica. Blaise Pascal zei dat het beter is te geloven dat er een god is, dan te geloven dat die er niet is. Dit argument staat tegenwoordig bekend als de weddenschap van Pascal. Blaise Pascal was wiskundige, en hij gebruikte dit argument om het begrip verwachte waarde in de statistiek te illustreren. Andere pogingen staan tegenwoordig bekend als het ontologische argument, het kosmologische argument en het teleologische argument. Kurt Gödel formuleerde in de jaren 1970 een argument voor het bestaan van God met behulp van modale logica.


 

Gerelateerde pagina's



 

Vragen en antwoorden

V: Wat is God?


A: God is een wezen of geest die als godheid wordt aanbeden. Hij wordt in sommige godsdiensten beschouwd als de schepper van het universum en men gelooft dat hij macht heeft zonder grenzen.

V: Wat is deïsme?


A: Deïsme is het geloof dat God bestaat, maar de dingen in het universum niet vaak of nooit verandert.

V: Wat is pantheïsme?


A: Pantheïsme is het geloof dat het universum zelf God is.

V: Wat is atheïsme?


A: Atheïsme is het geloof dat er geen godheden bestaan.

V: Wat geloven Agnosten?


A: Agnosten denken dat we niet zeker kunnen weten of God of goden bestaan, maar geloven misschien (of misschien niet) dat er minstens één godheid bestaat.

V: Hoeveel goden zijn er in monotheïstische godsdiensten?


A: In monotheïstische godsdiensten is er slechts één god - Jahweh, Elohim, Allah, Baha en Ahura Mazda zijn enkele voorbeelden van namen die in verschillende godsdiensten aan deze god worden gegeven.

V: Hoeveel goden zijn er in polytheïstische godsdiensten? A: In polytheïstische godsdiensten zijn er meerdere goden - hindoeïsme, shinto, taoïsme, heidendom, wicca en sommige varianten van het boeddhisme hebben allemaal meerdere godheden als onderdeel van hun geloof.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3