Bijbel (christendom) | groep religieuze teksten van jodendom en christendom

Hoe het werd geschreven

Lange tijd werden de teksten mondeling doorgegeven van generatie op generatie. De Bijbel werd lang geleden geschreven in het Aramees, Hebreeuws en Grieks. Later werden vertalingen gemaakt in het Latijn en enkele andere talen. Nu zijn er vertalingen in het Engels en vele andere talen. De boeken van de Hebreeuwse Bijbel - wat christenen het Oude Testament noemen - werden niet allemaal tegelijk geschreven. Het duurde honderden jaren (ongeveer 1200 jaar). De boeken van het Nieuwe Testament, dat oorspronkelijk in het Grieks werd geschreven, werden verzameld rond 100 na Christus. Het vertelt over gebeurtenissen die plaatsvonden tussen 4 voor Christus en 70 na Christus. Het vertelt ook hoe zijn volgelingen zijn boodschap gingen verspreiden. Het eindigt met een beschrijving van hoe de wereld zal eindigen wanneer Jezus terugkeert naar de aarde. De meeste schrijvers van het Nieuwe Testament waren apostelen van Jezus. Dit waren mensen die zeiden dat ze Jezus levend hadden gezien na zijn kruisiging.

Vertalingen en versies

Een vertaling is wanneer een schrijver de bron in de ene taal neemt en deze in een andere taal schrijft. De meeste teksten van de Bijbel zijn geschreven in Oud-Grieks, Aramees of Hebreeuws.

De eerste die een vertaling in het Latijn gaf was Hiëronymus, in de 5e eeuw. Hij begon met wat tegenwoordig bekend staat als de Vulgaat. Wufila vertaalde de Bijbel in het Gotisch. In de vroege Middeleeuwen zorgden mensen als Petrus Valdes en Jan Hus voor vertalingen.

Het Nieuwe Testament werd voor het eerst in het Engels vertaald in 1382 door John Wycliffe, en zijn medewerkers vertaalden het Oude Testament. De vertaling werd gemaakt van de Latijnse Vulgaatbijbel. Wycliffe deed dit zodat de mensen zelf konden zien wat er in de Bijbel stond. De vertaling werd voltooid in 1382. Er waren enkele latere uitgaven door andere mensen bij de Wycliffe-bijbel, zoals hij wordt genoemd. Hij werd vertaald in het Midden-Engels, de taal van zijn tijd. Wycliffe had hiervoor geen kerkelijke toestemming, maar hij werd beschermd door John of Gaunt, een van de machtigste mannen in het koninkrijk. Nadat zowel Wycliffe als zijn beschermer dood waren, verklaarde de Kerk Wycliffe in 1415 tot ketter en verbood zijn geschriften. Het Concilie van Konstanz bepaalde dat Wycliffe's werken moesten worden verbrand en zijn overblijfselen opgegraven. Waarom was de Kerk zo tegen? De vertalingen daagden het gezag van de Kerk over de mensen uit. In de kerk was het uitleggen van de Bijbel het werk van de priester. Wat hij zei kon niet worden aangevochten. Zodra het gewone volk de Bijbel kon lezen, zou het een andere mening kunnen hebben.

De volgende stap in de vertaling werd gezet in 1525 door William Tyndale. Zijn vertaling was in vroegmodern Engels, dat wij vandaag de dag nog net kunnen begrijpen. Tyndale deed het ook zonder toestemming van de kerk. Het was de eerste vertaling die werd gedrukt, en er werden enkele duizenden exemplaren van gemaakt. Hij had geen beschermer, en zijn lot was verschrikkelijk. Hij vluchtte naar Europa, maar de agenten van Thomas More (destijds kanselier van Engeland) vonden hem uiteindelijk. Zowel Tyndale als zijn drukker werden geëxecuteerd door verbranding op de brandstapel.

Een andere bekende vertaling is de King James vertaling uit 1611 (algemeen bekend als de Authorized King James Version van de Bijbel).

Sommige teksten zijn geschreven door historici die probeerden te laten zien hoe het oude Israël was. Andere teksten zijn gedichten over God en zijn werk. En weer andere werden gebruikt om wetten te maken. Aanhangers van het jodendom en het christendom beschouwen de Bijbel als heilig, maar ze zijn het niet allemaal eens over wat er in de Bijbel thuishoort. Wat als onderdeel van de Bijbel wordt beschouwd, is in de loop van de geschiedenis veranderd. Verschillende kerkgenootschappen nemen bepaalde delen op of laten andere delen weg. Er is niet één enkele versie van de Bijbel; zowel de inhoud van de boeken als hun volgorde kunnen veranderen.

Talen komen niet overeen. Bij een vertaling moet de vertaler kiezen tussen woord voor woord vertalen of de zin van de tekst weergeven. Als hij besluit de zin te vangen, kiest hij andere woorden in de doeltaal. Dit wordt parafraseren genoemd.

Tegenwoordig zijn er tientallen versies van de Bijbel. Sommige zijn vertalingen en sommige zijn parafrases. Bij een geparafraseerde versie nemen mensen een vertaling en zetten die in hun eigen woorden. Aangezien de Bijbel in moderne talen is vertaald, is het ook mogelijk dat er verschillende vertalingen zijn van dezelfde teksten. De Bijbel is het best verkochte boek aller tijden. Er zijn tot op heden 2,5 miljard tot meer dan 6 miljard exemplaren van de Bijbel verkocht. Een volledige versie van de Bijbel bestaat in 471 talen. Delen zijn vertaald in 2225 talen. De meeste Bijbels bevinden zich in het British Museum in Londen.

Oude Testament

De Christelijke Bijbel is een verzameling van 66 boeken. De eerste 39 boeken zijn het Oude Testament. Het is het eerste deel van Gods verlossingsverhaal. "Verlossing" is Gods lange werk om ons te redden van onze zonden. "Zonde" is wat er gebeurde toen mensen besloten hun eigen manier te leven in plaats van Gods manier in de wereld die God had geschapen. Toen begon God met Zijn grote werk om ons te redden van onze zonden. Om de weg voor te bereiden moest God de hele wereld vernietigen door een grote overstroming, behalve de familie van Noach. Daarna verwekte God een nieuw volk voor Zichzelf. Dat waren de oude Hebreeën. God beloofde de Hebreeën dat zij Zijn heil over de hele wereld zouden brengen. De eerste vijf boeken van het Oude Testament zijn vooral het verhaal over hoe God de oude Hebreeën uitkoos en hen zijn wetten leerde. Daarna volgen de twaalf boeken die de geschiedenis van de Hebreeën vertellen. De volgende vijf zijn boeken over poëzie en wijsheid. Een van deze vijf boeken, de "Psalmen", is een boek met liederen die vooral laten zien hoe God aanbeden wil worden. De laatste zeventien boeken van het Oude Testament zijn geschreven door Hebreeuwse profeten. Deze boeken vertellen over Gods teleurstelling over de oude Hebreeën en Zijn belofte om hen weer tot vriendschap met Hem te brengen. De profeten voorspellen ook een grote verrassing die God voor de wereld plande - Hij zou Zijn eigen Zoon sturen, de Messias (de "Gezalfde"), de Redder, om ons van onze zonden te verlossen. U kunt over deze Messias lezen in het Nieuwe Testament. In het Oude Testament werd Tenach meestal in het Hebreeuws geschreven; enkele delen werden in het Aramees geschreven. Dit deel van de Bijbel wordt zowel door Joden als christenen als heilig beschouwd.

Er zijn ook een paar boeken uit de tijd van het Oude Testament die Deuterocanoniek worden genoemd door de kerken die ze aanvaarden als deel van de Bijbel, en Apocriefen door de kerken die dat niet doen.

Nieuwe Testament

Het tweede deel heet het Nieuwe Testament. Het belangrijkste deel van dit boek is het verhaal van het leven van Jezus Christus. De vier verschillende versies van dit verhaal in het Nieuwe Testament worden de Evangeliën genoemd. Na de Evangeliën volgt ook het verhaal van wat er met de Kerk gebeurde na Jezus' dood en opstanding. Een deel hiervan wordt verteld aan de hand van brieven van vroege christelijke leiders, met name de heilige Paulus. Het laatste Bijbelboek vertelt over een visioen dat Johannes, een van de discipelen van Jezus, had. In het visioen zag Johannes wat er zou gebeuren aan het einde van de wereld. Dit omvatte een oordeel over het kwaad en geluk voor de mensen die Jezus hadden gevolgd. Een van de meest geciteerde verzen in de Bijbel is Johannes 3:16: "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." ^NIV

Opvattingen over de Bijbel

Mensen hebben verschillende ideeën over de Bijbel. Christenen geloven dat het Gods Woord aan de mensen is. De Joden geloven dat alleen het Oude Testament van God is. Protestanten en katholieken geloven dat het Oude en Nieuwe Testament Gods Woord zijn. Katholieken geloven ook dat de boeken die Apocriefen of Deuterocanoniek worden genoemd, deel uitmaken van de Bijbel. Soms zijn verschillende kerkgenootschappen het niet eens over wat de Bijbel precies betekent.

Volgens de Islam moet de Injil zelf worden gevolgd, maar men gelooft dat deze in de loop der tijd is gecorrumpeerd. De Koran wordt verondersteld de opvolger te zijn.

Atheïsten geloven niet dat goden bestaan, dus is de Bijbel slechts een oud boek.

Deïsten geloven in God, maar zij geloven dat de Bijbel door mensen is geschreven, dus zien zij de Bijbel niet als belangrijk.

Sommige mensen in de Bijbel