Radicaal feminisme
Radicaal feminisme is een vorm van feminisme. Radicale feministen worden ook wel 'radfems' genoemd. Bekende radicale feministen zijn Andrea Dworkin, Catharine MacKinnon, Valerie Solanas en Alice Walker. Radicale feministen zeggen dat de samenleving een patriarchaat is. In het patriarchaat hebben mannen meer sociale macht dan vrouwen. Zij benadelen vrouwen door hen te onderdrukken. Liberale feministen willen gelijk zijn aan mannen. Radicale feministen willen geen gelijkheid binnen het patriarchaat, maar ze willen het patriarchaat helemaal afschaffen. Dit is zodat vrouwen niet onderdrukt worden. Dit is anders dan marxistische feministen, die denken dat de onderdrukking van vrouwen wordt veroorzaakt door economische conflicten, niet door het patriarchaat. Radicaal feminisme zegt dat pornografie, sekswerk, BDSM en genderrollen niet zouden mogen bestaan, omdat ze deel uitmaken van het patriarchaat. Radicale feministen geloven niet in het kopen en verkopen van seksuele handelingen, wat prostitutie wordt genoemd. Radicale feministen geloven ook in het beëindigen van verkrachting en huiselijk geweld.
Geschiedenis
In 1967 werd een groep genaamd New York Radical Women opgericht door Carol Hanisch, Shulamith Firestone en Robin Morgan. Zij waren een groep die niet gelukkig waren met het feit dat ze genegeerd werden door burgerrechten- en anti-oorlogsgroepen die door mannen geleid werden.
In september 1968 hielden ze een protestactie bij de Miss Amerika-verkiezing in Atlantic City, New Jersey. Ze legden symbolen van vrouwelijke onderdrukking, waaronder beha's, exemplaren van Playboy magazine, en korsetten in een vuilnisbak.
In 1969 gingen New York Radical Women uit elkaar. Een nieuwe radicale feministische groep, Redstockings genaamd, werd in 1969 opgericht door Ellen Willis en Shulamith Firestone.
In de jaren '80 vonden de Feministische Seks Oorlogen plaats. De Feministische Seksoorlogen waren gevechten tussen radicale feministen, die zeiden dat porno, sekswerk en BDSM slecht zijn, en sekspositieve liberale feministen, die zeiden dat die dingen feministisch kunnen zijn. Radicaal feminisme wordt geassocieerd met de tweede golf van het feminisme. Deze eindigde in de jaren negentig. Sindsdien is het radicale feminisme minder populair geworden. De derde golf van het feminisme is liberaal. Sommige vrouwen die met het radicale feminisme zijn begonnen, zijn inmiddels overleden. Het radicale feminisme heeft echter nog steeds invloed. In 2012 verscheen een boek van Julia Long, Anti-Porn: The Resurgence of Anti-Pornography Feminism.
Kritiek
In 1979 verscheen The Transsexual Empire: The Making of the She-Male, een boek van een radicale feministe genaamd Janice Raymond, werd gepubliceerd. In het boek zei Raymond dat transvrouwen allemaal "vrouwenlichamen verkrachten door de echte vrouwelijke vorm te reduceren tot een artefact en zich dit lichaam toe te eigenen." De RadFem2012 conferentie zou geen transgender vrouwen toelaten. Radicale feministen mogen zichzelf 'transkritisch' of 'gender-kritisch' noemen.
Een andere reden waarom mensen niet van radicaal feminisme houden is dat ze radicale feministen als "mannenhaters" kunnen beschouwen. Dit komt door een schrijfster genaamd Valerie Solanas. In 1967 schreef Valerie Solanas het SCUMManifesto. SCUM was Society for Cutting Up Men. Ze schreef daarin dat vrouwen zich moesten ontdoen van het mannelijk geslacht. Solanas probeerde Andy Warhol te vermoorden. Ze schoot ook Mario Amaya neer.
Radicaal feminisme is bekritiseerd omdat het anti-seks zou zijn. Een voorbeeld hiervan is het werk van Andrea Dworkin. Andrea Dworkin publiceerde in 1987 een boek met de titel Intercourse. In het boek schrijft ze hoe heteroseksuele seks en pornografie vrouwen onderdrukken. Vaak wordt gedacht dat Intercourse stelt dat "alle heteroseksuele seks verkrachting is", hoewel Andrea Dworkin dit niet heeft gezegd. Dworkin schreef twee boeken tegen pornografie, Pornography - Men Possessing Women en Pornography and Civil Rights: A New Day for Women's Equality.
Radicale feministen zijn bekritiseerd door sekswerkers die hun baan niet willen verliezen. Sekswerkers kunnen het oneens zijn met radicale feministen die zeggen dat als je betaald wordt om seks te hebben, het verkrachting is. Radicale feministen tegen sekswerk worden ook wel SWERF's (Sex Work Exclusionary Radical Feminists) genoemd.
Vragen en antwoorden
V: Wat is radicaal feminisme?
A: Radicaal feminisme is een vorm van feminisme die het patriarchaat volledig wil afschaffen, in plaats van er gelijkheid in na te streven.
V: Wie zijn enkele beroemde radicale feministen?
A: Enkele bekende radicale feministen zijn Andrea Dworkin, Catharine MacKinnon, Valerie Solanas en Alice Walker.
V: Wat is patriarchaat volgens radicale feministen?
A: Volgens radicale feministen is patriarchaat een sociaal systeem waarin mannen meer macht hebben dan vrouwen en deze macht gebruiken om vrouwen te onderdrukken.
V: Hoe kijken radicale feministen aan tegen BDSM en genderrollen?
A: Radicale feministen zien BDSM en rolpatronen als onderdeel van het patriarchaat en vinden dat deze niet zouden moeten bestaan.
V: Wat is het verschil tussen radicaal feminisme en liberaal feminisme?
A: Liberale feministen streven naar gelijkheid binnen het patriarchaat, terwijl radicale feministen het patriarchaat volledig willen afschaffen.
V: Wat vinden radicale feministen van het kopen en verkopen van seksuele handelingen?
A: Radicale feministen geloven niet in het kopen en verkopen van seksuele handelingen, wat prostitutie wordt genoemd.
V: Waar pleiten radicale feministen voor met betrekking tot verkrachting en huiselijk geweld?
A: Radicale feministen pleiten voor het beëindigen van verkrachting en huiselijk geweld.
