Syed Ahmed Khan

Sir Syed Ahmed Khan CSI (Urdu.) سر سید احمد خان; (17 oktober 1817 - 27 maart 1898) was een leraar en politicus. Hij was ook een filosoof. Hij was ook een sociaal hervormer. Hij stichtte de school die later Aligarh Moslim Universiteit zou worden.

In 1857 was er een opstand in India. Dit staat bekend als de Eerste Indische Onafhankelijkheidsoorlog. Gedurende deze tijd bleef Sir Syed trouw aan de Britten; hij redde ook vele Europese levens. Na de opstand schreef hij een boek waarin hij zei dat de Britten in feite degenen waren die de opstand veroorzaakten. Om de vraag te beantwoorden of Sir Syed een communitair of een communalist was, moeten we de toespraken en artikelen die hij schreef beoordelen. Een dergelijke toespraak van Sir Syed, die hij in 1888 in Meerut hield, toont duidelijk aan dat Sir Syed zich richtte op argumenten van religieuze fanatici om een gemeenschappelijke alliantie tussen Indiase moslims en Britse christenen te ontwikkelen. Hij zei,

Onze hindoeïstische broeders uit deze provincies verlaten ons en sluiten zich aan bij de Bengalen. Dan moeten we ons verenigen met die natie waarmee we ons kunnen verenigen. Geen enkele Mohammedaan kan zeggen dat de Engelsen niet "People of the Book" (Koranstalige term die verwijst naar Joden, Christenen en Sabianen) zijn. Geen enkele Mohammedaan kan dit ontkennen: dat God heeft gezegd dat geen enkel volk van 'andere religies' 'vrienden' van Mohammedanen kan zijn, behalve 'christenen'. Wie de Koran had gelezen en gelooft, kan weten dat onze natie (moslims) van geen enkel ander volk vriendschap en genegenheid kan verwachten. Op dit moment is onze natie in een slechte staat wat betreft onderwijs en rijkdom, maar God heeft ons het licht van de religie gegeven, en de Koran is aanwezig voor onze begeleiding, die hen (Christenen) en ons (Moslims) heeft verordend om vrienden te zijn"[1].

Hij was ongelukkig met de positie van moslims in India, omdat hun sociale en economische status afnam. Volgens Sir Syed moesten moslims de Britten positief benaderen en hun manier van opvoeden accepteren. Hij wilde de moslims laten profiteren van de Britten. Om deze taak te volbrengen moest hij de samenwerking tussen de moslims en de Britten tot stand brengen. Om dit te doen deed hij de volgende dingen:

schreef de trouwe Mohammedanen van India om te bewijzen dat moslims niet ontrouw waren aan de Britten en om de Britten te vragen een einde te maken aan hun vijandigheid.
schreef een pamflet "essay over de oorzaken van de Indiase opstand" en wees op de redenen voor de uitbraak van 1857. Dit pamflet werd gratis verspreid onder de Britse ambtenaren.
schreef Tabyin-ul-kalam om te wijzen op overeenkomsten tussen de Islam en het Christendom.
Oprichting van de British Indian Association

Sir Syed speelde een belangrijke rol in de opvoeding van de moslims in India. Hij deed de volgende dingen om het onderwijs te verbeteren:

een tijdschrift oprichten, Tahzib-ul-Akhlaq, dat artikelen bevatte van invloedrijke moslims die het eens waren met Sir Syed's benadering van het onderwijs.
richtte in 1863 in Ghazipore de wetenschappelijke vereniging op.
Openen van de school in murdabad in 1859
Geopende school in Ghazipore in 1864
Maakte een commissie om geld in te zamelen voor nieuwe scholen
Op 24 mei 1875 werd de Mohammedaanse Anglo Oriëntaalse school in Aligarh opgericht.
In 1866 werden Mohammedaanse onderwijsconferenties opgezet om het niveau van het onderwijs te verhogen.

Sir Syed heeft ook het politieke bewustzijn van moslims in het Subcontinent vergroot. Aanvankelijk geloofde hij in de Hindoe-Moslim eenheid, maar later besloot hij tot de twee-natie-theorie. In 1885 werd het Indiase Nationale Congres opgericht. Het beweerde het lichaam te zijn van elke Indiaan, ongeacht zijn godsdienst. Later bleek het echter alleen voor de hindoes te functioneren en probeerde het de moslims uit te roeien. Het Congres stelde drie eisen:

politieke vertegenwoordiging volgens de bevolking. Dit betekende duidelijk een hindoeïstische overheersing, aangezien zij een dominante meerderheid in India waren en Sir Syed zich daartegen verzette.
Benoeming bij de overheid dient te geschieden door middel van competitieve examens. Sir Syed was hiertegen gekant omdat hij wist dat de onderwijsnormen van de Hindoes veel beter waren dan die van de Moslims.
De volgende officiële taal zou het Hindi moeten zijn ter vervanging van het Urdu. Het Urdu had een speciale plaats in de moslimharten en Sir Syed verzette zich daartegen. Deze eis werd door de Britten geaccepteerd.

Sir Syed Ahmed Khan speelde een vitale rol in het verbeteren van de moslimstatus. Hij werkte onvermoeibaar aan het herstel van de betrekkingen tussen de moslims en de Britten. Hij bracht de moslimrevivalentie via de Aligarh-beweging en toonde het belang van onderwijs aan. Hij bracht een idee over de twee-natie theorie en staat daarom bekend als "De Vader van de Pakistaanse Beweging".

pleitbezorging van de twee-natie-theorie

Vragen en antwoorden

V: Wie was Sir Syed Ahmed Khan?

A: Sir Syed Ahmed Khan was een leraar, politicus, filosoof en sociaal hervormer. Hij stichtte de school die later de Aligarh Moslim Universiteit zou worden.

V: Wat gebeurde er in 1857?

A: In 1857 was er een opstand in India die bekend staat als de Eerste Indiase Onafhankelijkheidsoorlog.

V: Hoe reageerde Sir Syed Ahmed Khan op de opstand?

A: Tijdens deze periode bleef Sir Syed Ahmed Khan trouw aan de Britten en redde hij vele Europese levens. Na de opstand schreef hij een boek waarin hij zei dat de Britten in feite degenen waren die de opstand veroorzaakten.

V: Wat zei Sir Syed in zijn toespraak in Meerut in 1888?

A: In zijn toespraak in Meerut in 1888 pleitte Sir Syed voor een alliantie tussen Indiase moslims en Britse christenen op basis van religieus fanatisme door te verwijzen naar verzen uit de Koran waarin staat dat Mohammedanen van geen enkel ander volk vriendschap en genegenheid kunnen verwachten behalve van christenen.

V: Wat heeft Sir Syed gedaan om de onderwijsnormen onder moslims te verbeteren?

A: Om het onderwijsniveau onder moslims te verbeteren, richtte Sir Syed een tijdschrift op, Tahzib-ul-Akhlaq, met artikelen van invloedrijke moslims die het eens waren met zijn benadering van onderwijs; richtte hij een wetenschappelijk genootschap op in Ghazipore; opende hij scholen in Murdabad en Ghazipore; richtte hij een comité op om fondsen te werven voor nieuwe scholen; richtte hij de Muhammadan Anglo Oriental school op in Aligarh; en richtte hij in 1866 Muhammadan Educational Conferences op.

V: Hoe vergrootte hij het politieke bewustzijn van de moslims?

A: Om het politieke bewustzijn van de Moslims te vergroten, geloofde Sir Syed aanvankelijk in Hindoe-Moslim eenheid, maar besloot later tot de twee-natie theorie toen hij zag hoe het Indiase Nationale Congres beweerde het lichaam van elke Indiër te zijn, ongeacht religie, maar alleen functioneerde voor de Hindoes en probeerde de Moslims uit te roeien. Hij verzette zich tegen drie eisen van het Congres - politieke vertegenwoordiging volgens de bevolking (wat neerkwam op hindoe-dominantie), benoeming via vergelijkende examens (omdat hindoes een betere opleiding hadden dan moslims) en Hindi ter vervanging van Urdu als officiële taal (omdat Urdu een speciale plaats innam in moslimharten).