Synode van Dordrecht
De Synode van Dort was een nationale raad die in 1618-1619 plaatsvond in de stad Dordrecht in Nederland. De Nederlandse Hervormde Kerk hield de vergadering om een zeer belangrijke kwestie in de Nederlandse kerken te bespreken die begon met de leer van Jacobus Arminius en de opkomst van het Arminianisme. De eerste vergadering was op 13 november 1618, en de laatste vergadering, de 154e, vond plaats op 9 mei 1619.
Voor deze bijeenkomst waren ook leden van de gereformeerde kerken in acht verschillende landen uitgenodigd. De naam Dort is de Engelse naam voor de Nederlandse stad Dordrecht en wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt als de uitspraak van de naam. Deze synode, of vergadering, wordt gewoonlijk de Dordtse Synode of de Synode van Dordrecht genoemd.
De Synode van Dort. De Arminianen zitten aan de tafel in het midden.
Doel
De reden dat deze vergadering bijeen werd geroepen was om een kwestie te regelen die juist in de Nederlandse kerken aan de orde was gesteld na de verspreiding van het Arminianisme. Na de dood van Jacob Arminius maakten mensen die op dezelfde manier geloofden als hij, bezwaar tegen de Belijdenis en de leer van Johannes Calvijn en Theodoor Beza. De volgelingen van Arminius publiceerden hun problemen met de Belijdenis in een document genaamd De Remonstrantie van 1610. De aanhangers van de zaken die in dit document werden opgesomd werden Remonstranten genoemd. Calvinisten, die de leer van Johannes Calvijn volgden, werden Contra-Remonstranten genoemd.
In De Remonstrantie en enkele latere geschriften schreven de Arminianen over een alternatief voor de Calvinistische Belijdenis en noemden verschillende dingen waar zij het niet mee eens waren. Zij leerden uitverkiezing op basis van het feit dat God wist wie geloof zou hebben, een universele verzoening, weerstaanbare genade en de mogelijkheid om van de genade weg te lopen. Simon Episopius was de spreker voor de 13 leden van de Remonstranten die werden opgeroepen voor de Synode in 1618.
Het einde van de vergaderingen en de Canon van Dort
De bijeenkomsten werden afgesloten met de verwerping van de standpunten van de remonstranten en de uiteenzetting van de gereformeerde leer over elk van de punten. Deze worden soms de Vijf Punten van het Calvinisme genoemd en worden aangeduid met de vijf letters "TULIP".
Het besluit van de synode van Dort over de vijf hoofdpunten van de leer die in Nederland in geschil zijn, bekend als de canons van Dort, is de redenering achter de besluiten die door de synode zijn genomen.
De Canons worden niet verondersteld een absolute verklaring te zijn van de gereformeerde leer, maar slechts een verklaring van de vijf punten van de leer waarover werd getwist.
Verwante pagina's
- Calvinisme
- Arminianisme
