Werkwoordstijd
Tijdsduur is de tijd die een werkwoord beschrijft, weergegeven door zijn grammaticale vorm. Er zijn twee hoofdtijden in het Engels:
- Tegenwoordige tijd: dingen die waar zijn wanneer de woorden worden gesproken of geschreven.
- Voorbeeld: Ze gaat naar school. In deze zin laat gaat zien dat het een tegenwoordige tijd is. Het suggereert dat ze regelmatig naar school gaat.
- Voorbeeld: Ze gaat naar school. Dit zegt dat ze nu naar school gaat.
- Verleden tijd: dingen die waar waren voordat de woorden werden gesproken of geschreven.
- Voorbeeld: Ze ging naar school. In deze zin toont "ging" aan dat het om een verleden tijd gaat.
Spanning wordt soms aangegeven door de vorm van een werkwoord te veranderen, en soms door een hulpwerkwoord toe te voegen. Zo kan be bijvoorbeeld am, is, en are worden in de tegenwoordige tijd, en was en were in de verleden tijd. In het Engels wordt de toekomst aangegeven door will voor het werkwoord te zetten. Bijvoorbeeld, be wordt will be.
Opmerking: Deze tijden kunnen verder worden onderverdeeld (zie hieronder).
Aspect
Binnen elke hoofdtijd zijn er ook verschillende soorten tijden. In het Engels worden deze gevormd door "hulpwerkwoorden" of "auxiliary verbs", zoals be en have, vóór het werkwoord te plaatsen, en door de vorm van het werkwoord te veranderen. Bijvoorbeeld, "I give", "I have given", "I am giving", en "I have been giving" staan allemaal in de tegenwoordige tijd, maar hebben verschillende betekenissen. Dit wordt aspect genoemd.
Verschillende talen hebben verschillende manieren om de tijd aan te geven. In het Latijn bijvoorbeeld wordt de tijd meestal aangegeven door de vorm van het werkwoord te veranderen. Chinees en Indonesisch tonen de tijd door extra woorden aan het werkwoord toe te voegen.
Vragen en antwoorden
V: Wat is tense?
A: De tijd is de vorm van een werkwoord die aangeeft wanneer iets gebeurd is, of gaat gebeuren.
V: Hoeveel hoofdtijden zijn er?
A: Er zijn drie hoofdtijden: tegenwoordige tijd, verleden tijd en toekomende tijd.
V: Waar verwijst de tegenwoordige tijd naar?
A: De tegenwoordige tijd verwijst naar dingen die waar zijn op het moment dat de woorden gesproken of geschreven worden.
V: Waarin verschilt de verleden tijd van de tegenwoordige tijd?
A: De verleden tijd verwijst naar dingen die waar waren voordat de woorden gesproken of geschreven werden.
V: Waar verwijst de toekomstige tijd naar?
A: De toekomstige tijd verwijst naar dingen die waar zullen zijn nadat de woorden gesproken of geschreven zijn.
V: Hoe kan de tijd worden weergegeven door de spelling van een werkwoord te veranderen?
A: Tijden kunnen worden weergegeven door de spelling van een werkwoord te veranderen, bijvoorbeeld, be kan am, is en are worden in de tegenwoordige tijd, en was en were in de verleden tijd.
V: Hoe wordt toekomstige tijd in het Engels weergegeven?
A: Toekomstige tijd wordt in het Engels weergegeven door will voor het werkwoord te zetten, bijvoorbeeld, be wordt will be in toekomstige tijd.
