Blaming-the-victim
Victim blaming is het verantwoordelijk stellen van het slachtoffer van een misdrijf voor dat misdrijf. Vanaf de jaren zeventig werd de term algemeen gebruikt in de Verenigde Staten. Hij werd vooral gebruikt in verband met rechtszaken wegens verkrachting, en ook bij rechtszaken met een racistische achtergrond.
In 1947 definieerde Theodor W. Adorno wat later "het slachtoffer de schuld geven" zou worden genoemd, als "een van de meest sinistere kenmerken van het fascistische karakter". Kort daarna creëerden Adorno en drie andere professoren aan de Universiteit van Californië, Berkeley hun invloedrijke en veelbesproken F-schaal (F voor fascist), gepubliceerd in The Authoritarian Personality (1950), waarin onder de fascistische kenmerken van de schaal de "minachting voor alles wat gediscrimineerd of zwak is" werd opgenomen. Een veel voorkomend voorbeeld van victim blaming is het "er om vragen" idioom, bijvoorbeeld "ze vroeg erom" dat wordt gezegd over een slachtoffer van geweld of aanranding.
Tegengestelde meningen
Roy Baumeister, een sociaal en persoonlijkheidspsycholoog, betoogde dat het niet altijd verkeerd is om het slachtoffer de schuld te geven. Volgens hem kan het leiden tot nieuwe ideeën die aantonen dat het slachtoffer op zijn minst gedeeltelijk verantwoordelijk was voor de daad. Baumeister stelt dat de gangbare verklaringen van geweld en wreedheid niet helpen omdat ze zeggen dat het slachtoffer onschuldig was. Volgens hem zijn in het klassieke verhaal van "de mythe van het zuivere kwaad" de onschuldige, goedbedoelende slachtoffers bezig met hun bezigheden wanneer zij plotseling worden aangevallen door verschrikkelijke schurken. De situatie is echter niet zo eenvoudig; in de meeste gevallen heeft het slachtoffer iets gedaan om de dader boos te maken, of om de dader te helpen bij zijn daden. Desondanks kunnen de acties die volgen belangrijker zijn dan de eerste overtreding van het "slachtoffer".
Voorbeelden
In 2005 hield de Australische moslimprediker Feiz Mohammad een toespraak in Australië waarin hij vrouwen verweet slachtoffer van verkrachting te zijn. Hij zei: "Elke minuut wordt er ergens op de wereld een slachtoffer van verkrachting. Waarom? Niemand anders dan zijzelf kan er schuld aan hebben. Ze toonde haar schoonheid aan de hele wereld... Strapless, zonder rug, zonder mouwen, de benen tonend, niets dan satanische rokken, rokken met split, doorschijnende blouses, minirokken, strakke jeans: dit alles om de mens te plagen en een beroep te doen op zijn vleselijke [seksuele] aard.
In een zaak die in 2011 beroemd werd, werd een elfjarig slachtoffer van herhaalde groepsverkrachtingen in Cleveland, Texas, door de advocaat beschuldigd van het opzettelijk seksueel aantrekken van mannen, zodat zij haar zouden proberen te verkrachten. "Zoals de spin en de vlieg. Zei ze niet: 'Kom in mijn salon, zei de spin tegen de vlieg?'", vroeg hij aan een getuige. DeNew York Times publiceerde een artikel waarin kritiekloos verslag werd gedaan van de manier waarop velen in de gemeenschap het slachtoffer de schuld gaven, waarvoor de krant zich later verontschuldigde.
Toen in december 2012 in India een vrouw werd verkracht en vermoord, gaven sommige Indiase regeringsfunctionarissen en politieke leiders het slachtoffer de schuld van haar outfit en het feit dat ze 's avonds laat buiten was.
Vragen en antwoorden
V: Wat is victim blaming?
A: Victim blaming is het slachtoffer van een misdrijf verantwoordelijk stellen voor dat misdrijf.
V: Wanneer werd de term "victim blaming" algemeen gebruikt in de Verenigde Staten?
A: De term "victim blaming" werd in de Verenigde Staten algemeen gebruikt vanaf de jaren 1970.
V: In welke context werd de term "victim blaming" voornamelijk gebruikt in verband met rechtszaken voor verkrachting?
A: De term "victim blaming" werd voornamelijk gebruikt in verband met rechtszaken voor verkrachting.
V: Wie definieerde "blaming the victim" in 1947, en hoe beschreef hij het?
A: Theodor W. Adorno definieerde "het slachtoffer de schuld geven" in 1947 als "een van de meest sinistere kenmerken van het fascistische karakter".
V: Wat creëerden Adorno en drie andere professoren aan de Universiteit van Californië, Berkeley in 1950?
A: Adorno en drie andere professoren aan de Universiteit van Californië, Berkeley creëerden hun invloedrijke en zeer bediscussieerde F-schaal in 1950.
V: Wat behoorde tot de fascistische kenmerken van de F-schaal?
A: Een van de fascistische kenmerken van de F-schaal was "minachting voor alles wat gediscrimineerd of zwak is".
V: Wat is een veelvoorkomend voorbeeld van victim blaming?
A: Een veelvoorkomend voorbeeld van victim blaming is het "erom vragen" idioom, bijv. "ze vroeg erom" gezegd over een slachtoffer van geweld of aanranding.
