Horlogemaker analogie
De horlogemaker-analogie is een teleologisch argument. Eenvoudig gezegd, stelt het dat omdat er een ontwerp is, er een ontwerper moet zijn. De analogie is belangrijk in de natuurlijke theologie, waar zij wordt gebruikt om het bestaan van God aan te tonen en ook om het idee van een intelligent ontwerp te ondersteunen. William Paley (1743 - 1805) gaf een van de bekendste verklaringen hiervoor in zijn boek Natural Theology, gepubliceerd in 1802: "Iedereen die in een veld een zakhorloge vindt, zal erkennen dat het op intelligente wijze is ontworpen; levende wezens zijn net zo complex en moeten het werk zijn van een intelligent ontwerper". In 1859 gaf Charles Darwin een andere verklaring voor deze complexiteit; volgens Darwin is deze complexiteit het resultaat van voortdurende aanpassing. Paley was echter niet de eerste die de analogie gebruikte. Bernard le Bovier de Fontenelle wordt er over het algemeen voor gecrediteerd, toen hij het gebruikte in zijn werk Conversations on the Plurality of Worlds, gepubliceerd in 1686.
Er zijn drie belangrijke punten van kritiek tegen de Watchmaker analogie:
Vragen en antwoorden
V: Wat is de Wachtermakersanalogie?
Antwoord: De Wachtermakersanalogie is een teleologisch argument dat stelt dat omdat er een ontwerp is, er ook een ontwerper moet zijn.
V: Wat is natuurlijke theologie?
A: Natuurlijke theologie is een tak van theologie die de rede en de studie van de natuurlijke wereld gebruikt om het bestaan en de aard van God te begrijpen.
V: Wie kwam met de horlogemaker-analogie?
A: Aan Bernard le Bovier de Fontenelle wordt over het algemeen toegeschreven dat hij de Wachter-analogie als eerste gebruikte in zijn werk Conversations on the Plurality of Worlds, gepubliceerd in 1686. William Paley gaf er een van de bekendste verklaringen voor in zijn boek Natural Theology, gepubliceerd in 1802.
V: Hoe ondersteunt de Horlogemaker-analogie het idee van een intelligent ontwerp?
Antwoord: De horlogemakeranalogie ondersteunt het idee van een intelligent ontwerp door te suggereren dat levende wezens net zo complex zijn als een zakhorloge en het werk moeten zijn van een intelligent ontwerper.
V: Wat is het belangrijkste punt van kritiek op de horlogemakeranalogie?
A: De drie belangrijkste punten van kritiek tegen de horlogemakeranalogie zijn dat het een analogie is en geen bewijs, dat het de complexiteit van biologische organismen niet weerspiegelt, en dat het de vraag oproept wie de ontwerper ontworpen heeft.
V: Wat is de alternatieve verklaring voor de complexiteit die Charles Darwin aan de orde stelde?
A: Volgens Charles Darwin is de complexiteit die in de Horlogemaker analogie naar voren komt het resultaat van voortdurende aanpassing.
V: Wat is het verschil tussen de Horlogemaker analogie en de theorie van intelligent ontwerp?
A: De horlogemakeranalogie is een teleologisch argument dat het bestaan van een intelligent ontwerper suggereert, terwijl de theorie van intelligent ontwerp een hedendaagse wetenschappelijke theorie is die suggereert dat bepaalde kenmerken van de natuurlijke wereld verklaard kunnen worden door een intelligente oorzaak in plaats van natuurlijke oorzaken.
