9 Metis
Voor de maan van Jupiter, zie Metis (maan).
9 Metis is een van de grootste asteroïden van de hoofdgordel. Hij bestaat uit silicaten en metallisch nikkel-ijzer, en is mogelijk het kernrestant van een grote asteroïde die bij een oude botsing is vernietigd.
Ontdekking en naamgeving
Metis werd gevonden door Andrew Graham op 25 april 1848; het was zijn enige planetoïde ontdekking. Het is ook de enige planetoïde die door waarnemingen vanuit Ierland is gevonden. Zijn naam komt van de mythologische Metis, een Titaness en Oceanid, dochter van Tethys en Oceanus. De naam Thetis werd ook overwogen en verworpen (deze zou later verworden tot 17 Thetis).
De eerste 10 asteroïden vergeleken met de maan. 9 Metis is tweede van rechts.
Kenmerken
De draairichting van Metis is momenteel onbekend.
Hubble-ruimtetelescoopbeelden en lichtkrommeanalyses komen overeen dat Metis een niet-sferische uitgerekte vorm heeft met een puntig en een breed uiteinde. Radarwaarnemingen wijzen op de aanwezigheid van een aanzienlijk vlak gebied, in overeenstemming met het vormmodel van de lichtkrommen.
De samenstelling van het oppervlak is geschat op 30-40% metaalhoudend olivijn en 60-70% Ni-Fe metaal.
Gegevens over de lichtkromme van Metis leidden tot de veronderstelling dat het een maan zou kunnen hebben. Latere waarnemingen konden dit echter niet bevestigen. Bij latere zoektochten met de Hubble-ruimtetelescoop in 1993 werden geen manen gevonden.
