Alexandre Guilmant
Alexandre Guilmant (geboren Boulogne-sur-Mer, 12 maart 1837; overleden Meudon 29 maart 1911) was een Frans organist en componist.
Alexandre Guilmant speelt orgel, 1898
Leven
Vroeg leven en carrière
Alexandre Guilmant werd geboren in Boulogne-sur-Mer. Zijn vader was organist en orgelbouwer en gaf de jonge Alexandre les. Voor de rest was Alexandre grotendeels autodidact. Hij studeerde wel bij de Belgische leraar Jacques-Nicolas Lemmens, maar toen was hij al een zeer goed organist. Vanaf de jaren 1860 reisde hij veel door Europa, speelde orgels en werd beroemd. Later bezocht hij ook de Verenigde Staten. In 1871 werd hij organist van de Trinité-kerk in Parijs. Deze baan behield hij tot 1901.
Zijn onderwijs
Guilmant werd in Frankrijk bekend als leraar. Samen met twee andere musici, Charles Bordes en Vincent d'Indy, richtte hij de Schola Cantorum op, een privé-school waar studenten muziek konden studeren. Hij doceerde er orgel. Eerder was hij Charles-Marie Widor opgevolgd als orgelleraar aan het Parijse Conservatorium. Tot zijn leerlingen aan het Conservatorium behoorden Joseph Bonnet, Nadia Boulanger en Marcel Dupré.
Invloed als organist
Guilmant speelde niet alleen orgel voor kerkdiensten. Hij werd zeer beroemd door het geven van orgelconcerten. Vaak speelde hij op orgels die waren gebouwd door de briljante orgelbouwer Aristide Cavaillé-Coll. Hij hielp deze orgels populair te maken in Frankrijk, en ze waren van grote invloed op de manier waarop organisten muziek componeerden voor hun instrument.
Zowel Guilmant als Widor maakten grote werken voor het orgel, die zij "symfonieën" noemden. Deze hadden meestal minstens vier delen en boden de speler de mogelijkheid om veel verschillende klankeffecten te gebruiken.
Zijn composities
Guilmant schreef acht orgelsymfonieën, alsmede een symfonie voor orgel en orkest, en verschillende kortere werken voor dezelfde combinatie. Hij componeerde een groot aantal miniaturen, niet alleen voor orgel maar ook voor harmonium. Dit was handig voor musici in kleinere kerken die een harmonium hadden in plaats van een groot orgel. Hij schreef een boek over orgelspelen en bewerkte jarenlang verzamelingen orgelmuziek van eerdere componisten.