Helen Hayes | Amerikaanse actrice
Helen Hayes Brown (10 oktober 1900 - 17 maart 1993) was een Amerikaanse actrice. Haar carrière duurde bijna 70 jaar. Ze staat bekend als de "First Lady of the American Theatre" en is een van de slechts dertien personen die alle vier de belangrijkste Amerikaanse entertainmentprijzen - Emmy, Grammy, Oscar en Tony - heeft gewonnen. Hayes ontving ook de Presidential Medal of Freedom in 1986, de National Medal of Arts in 1988 en werd onderscheiden tijdens de Kennedy Center Honors in 1981. Twee Broadway theaters zijn naar haar vernoemd.
Vroeg leven
Hayes werd geboren in Washington D.C. op 10 oktober 1890. Ze was enig kind. Haar moeder, Catherine Estelle Hayes, was een actrice van Ierse afkomst. Haar vader, Francis van Arnum Brown, was een vleesverkoper.
Hayes was een begaafd kind. Ze ging naar een dansschool en zong erg goed. Ze begon een toneelcarrière op vijfjarige leeftijd, aangemoedigd door haar moeder. Ze nam ook haar moeders meisjesnaam als artiestennaam. Op tienjarige leeftijd had ze een korte film gemaakt. In 1917 studeerde Hayes af aan de Academy of the Sacred Heart Convent in Washington.
Carrière
Haar eerste geluidsfilm The Sin of Madelon Claudet (1931) leverde haar een Academy Award op voor Beste Actrice. De rol die zij daarin speelde was geschreven door haar man, Charles MacArthur. Onder haar andere succesvolle films uit die tijd waren Arrowsmith (1931), A Farewell to Arms (1932), What Every Woman Knows (1934).
Hayes werkte graag in het theater. Haar beroemdste optreden op Broadway was de rol van koningin Victoria in het toneelstuk Victoria Regina (1938). Ze speelde ook hoofdrollen in Coquette (1928) en Mary Of Scotland (1933). Harvey (1970) werd haar laatste hit op het toneel. Hayes moest zich terugtrekken uit het theater vanwege haar astma.
Ze zette haar werk in films voort. Hayes won haar tweede Academy Award in 1970 voor Airport. Deze keer voor een bijrol. Tijdens het latere deel van haar carrière was ze vaak te zien in series en films voor televisie. Ze vertolkte met succes het legendarische personage Miss Marple in verschillende films in de jaren 80.
Persoonlijk leven
Hayes ontmoette haar man, Charles MacArthur, een toneelschrijver, in 1927. Zij trouwden in augustus 1928. Ze kregen een dochter, Mary, geboren in 1930. Zij ging acteren, maar stierf op 19-jarige leeftijd aan polio. In 1938 adopteerden Hayes en Charles een zoon, James MacArthur, die opgroeide tot acteur.
Charles MacArthur stierf in 1956. Hij had vele jaren van ziekte en verdriet, veroorzaakt door de vroegtijdige dood van zijn dochter. Hayes is nooit meer getrouwd.
Ze publiceerde vier autobiografieën: A Gift of Joy (1965), On Reflection (1968), Twice Over Lightly (1972) en My Life in Three Acts (1990).
Dood
Hayes stierf op 17 maart 1993 aan een hartstilstand in het ziekenhuis van Nyack, New York. Zij werd 92 jaar. Ze werd begraven op de Oak Hill Cemetery, naast haar man en dochter.
Films
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
| 1917 | De wevers van het leven | Peggy | |
| 1928 | De dansende stad | (hoofdrol) | korte film |
| 1931 | Madelon Claudet | Academy Award voor beste actrice | |
| Arrowsmith | Leora Arrowsmith | ||
| 1932 | Afscheid van wapens | Catherine Barkley | |
| De zoon-dochter | Lian Wha 'Star Blossom'. | ||
| 1933 | De witte zuster | Angela Chiaromonte | |
| Een andere taal | Stella 'Stell' Hallam | ||
| Nachtvlucht | Mevrouw Fabian | ||
| 1934 | Misdaad zonder passie | Extra in hotellobby | (niet opgenomen) |
| Wat elke vrouw weet | Maggie Wylie | ||
| 1935 | Vanessa: haar liefdesverhaal | Vanessa Paris | |
| 1938 | Hollywood gaat naar de stad | Zijzelf | Korte film |
| 1943 | Podiumkantine | Zijzelf | |
| 1952 | Mijn zoon John | Lucille Jefferson | |
| 1953 | Hoofdstraat naar Broadway | Zijzelf | |
| 1956 | Keizerin Maria Feodorovna | Golden Globe nominatie voor Beste Actrice - Dramafilm | |
| 1959 | Derde man op de berg | Toerist | ongecrediteerd |
| 1961 | De uitdaging van ideeën | Zijzelf - Verteller | Korte film, documentaire |
| 1969 | Arsenicum en oude kant | Abby Brewster | TV-film |
| 1970 | Luchthaven | Ada Quonsett | Academy Award voor Beste Bijrol |
| 1971 | Niet vouwen, spinnen of beschadigen | Sophie Tate Curtis | TV-film; Emmy Award voor Outstanding Lead Actress - Miniseries of een Film |
| 1972 | Harvey | Veta Louise Simmons | TV-film |
| 1974 | Herbie rijdt weer | Mevrouw Steinmetz | Golden Globe nominatie voor Beste Actrice in Musical of Komedie |
| 1975 | Een van onze dinosaurussen wordt vermist | Hettie | |
| 1976 | Overwinning bij Entebbe | Etta Grossman-Wise | TV-film |
| 1977 | Kandelaar | Vrouwe St.Edmund | |
| 1978 | Een familie op zijn kop | Emma Lang | TV-film; Emmy Award voor Outstanding Lead Actress - Miniseries of een Film |
| 1982 | Moord is gemakkelijk | Lavinia Fullerton | TV-film |
| 1983 | Een Caribisch mysterie | TV-film | |
| 1985 | Moord met spiegels | TV-film |
Vragen en antwoorden
V: Wie was Helen Hayes Brown?
A: Helen Hayes Brown was een Amerikaanse actrice met een carrière van bijna 70 jaar.
V: Hoe staat ze bekend?
A: Zij staat bekend als de "First Lady of the American Theatre".
V: Hoeveel prijzen heeft zij gewonnen?
A: Zij won vier belangrijke Amerikaanse entertainmentprijzen - Emmy, Grammy, Oscar en Tony.
V: Welke andere onderscheidingen ontving zij?
A: Naast haar onderscheidingen ontving Hayes in 1986 de Presidential Medal of Freedom, in 1988 de National Medal of Arts en in 1981 de Kennedy Center Honors.
V: Zijn er theaters naar haar vernoemd?
A: Ja, twee Broadway-theaters zijn naar haar vernoemd.
V: Wanneer is Helen Hayes Brown geboren?
A: Helen Hayes Brown is geboren op 10 oktober 1900.
V: Wanneer is zij overleden? A: Ze overleed op 17 maart 1993.
