Gerundium

Een gerundium is een werkwoord dat als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt.

In het Engels wordt de gerund gevormd door het toevoegen van -ing aan een werkwoordstam. Het is qua vorm identiek aan het huidige deelwoord (dat eindigt op -ing) en kan zich gedragen als een werkwoord binnen een zinsnede (zodat het kan worden gewijzigd door een bijwoord of een voorwerp hebben), maar de zinsnede als geheel (soms bestaande uit slechts één woord, het gerundium zelf) werkt als een zelfstandig naamwoord binnen de grotere zin. Bijvoorbeeld: Het eten van deze taart is eenvoudig.

In "Eten van deze taart is gemakkelijk" wordt "het eten van deze taart", hoewel het traditioneel bekend staat als een uitdrukking, in de moderne taalkunde aangeduid als een niet-finitieve clausule. "Eten" is het werkwoord in de zin, terwijl "deze taart" het onderwerp van het werkwoord is. "Eten van deze taart" fungeert echter als een zelfstandig naamwoord in de zin als geheel; het onderwerp van de zin is de niet-eindige clausule, in het bijzonder het eten.

Andere voorbeelden van de gerund:

Ik hou van zwemmen. (direct object)
Zwemmen is leuk. (onderwerp)

Niet alle zelfstandige naamwoorden die qua vorm identiek zijn aan het huidige deelwoord zijn gerunds. Het formele onderscheid is dat een gerundium een werkwoord is - een zelfstandig naamwoord dat is afgeleid van een werkwoord met behoud van werkwooneigenschappen, dat tegelijkertijd functioneert als zelfstandig naamwoord en als werkwoord, terwijl andere zelfstandige naamwoorden in de vorm van het huidige deelwoord (eindigend op -ing) tweevoudige zelfstandige naamwoorden zijn, die functioneren als gewone zelfstandige naamwoorden, helemaal niet als werkwoorden. Vergelijk:

Dubbele aard van de gerund

Als gevolg van zijn oorsprong en ontwikkeling heeft de gerund nominale en verbale eigenschappen. De nominale eigenschappen van de gerund zijn als volgt:

De gerund kan de functie van subject, object en predicatief vervullen:

Roken brengt je gezondheid in gevaar. (onderwerp)
Ik vind het leuk om mensen gelukkig te maken. (bezwaar maken)

De gerund kan worden voorafgegaan door een voorzetsel:

Ik ben moe van het geruzie.

Net als een zelfstandig naamwoord kan het gerundium worden gewijzigd door een zelfstandig naamwoord in het bezittelijke geval, een bezittelijk bijvoeglijk naamwoord of een bijvoeglijk naamwoord:

Ik vraag me af of John zich rustig houdt.
Is er enig bezwaar tegen het feit dat ik haar zie?
Het snelle lopen verlicht de stress.

De verbale kenmerken van de gerund omvatten het volgende:

De gerundium van transitieve werkwoorden kan een direct object nemen:

Ik heb goede vooruitgang geboekt in het spreken van het Baskisch.

De gerund kan worden aangepast door een bijwoord:

Diep ademhalen helpt je te kalmeren.

De gerund heeft het onderscheid van aspect en stem.

Als ik het boek een keer eerder heb gelezen, ben ik beter voorbereid.
Bedrogen worden kan iemand boos maken.

Werkwoordpatronen met de gerund

Werkwoorden die vaak worden gevolgd door een gerundium zijn onder andere toegeven, aanbidden, anticiperen, waarderen, vermijden, doorgaan, overwegen, overwegen, uitstellen, ontkennen, beschrijven, verafschuwen, afkeuren, genieten, ontsnappen, fantaseren, voelen, afmaken, geven, horen, veronderstellen, opnemen, rechtvaardigen, luisteren, vermelden, missen, opmerken, observeren, waarnemen, uitstellen, oefenen, stoppen, rapporteren, verontwaardigen, hervatten, risico's nemen, zien, voelen, slapen, stoppen, suggereren, tolereren en toekijken. Bovendien worden voorzetsels vaak gevolgd door een gerundium.

Bijvoorbeeld:

Ik zal nooit stoppen met roken.
We hebben elke beslissing uitgesteld.
Na twee jaar van beslissen, hebben we eindelijk een beslissing genomen.
We hoorden fluisteren.
Ze ontkenden me te hebben ontweken.
Hij heeft me overgehaald om naar het feest te komen.
Ze maakten haar bang om haar mening te uiten.

Vragen en antwoorden

V: Wat is een gerundium?

A: Een gerundium is een werkwoord dat als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt. Het wordt gevormd door -ing toe te voegen aan het einde van de stam van het werkwoord.

V: Hoe gedraagt het zich binnen een bijzin?

A: Binnen een bijzin kan het gerundium handelen als een werkwoord en gewijzigd worden door een bijwoord of een lijdend voorwerp hebben. De hele bijzin fungeert dan als zelfstandig naamwoord binnen de grotere zin.

V: Wat is een voorbeeld van het gebruik van een gerundium?

A: Een voorbeeld van het gebruik van een gerundium is "Het eten van deze taart is gemakkelijk". In deze zin fungeert "deze taart eten" als de niet-eindige bijzin en is "eten" het werkwoord, terwijl "deze taart" het lijdend voorwerp is.

V: Worden alle woorden die eindigen op -ing beschouwd als gerundiums?

A: Nee, niet alle woorden die eindigen op -ing worden beschouwd als een gerundium. Gerundes zijn werkwoorden die hun werkwoordkenmerken behouden en tegelijkertijd functioneren als zelfstandig naamwoord en werkwoord, terwijl andere werkwoordelijke zelfstandige naamwoorden die eindigen op -ing alleen functioneren als gewone zelfstandige naamwoorden zonder werkwoordkenmerken.

V: Wat onderscheidt werkwoordelijke zelfstandige naamwoorden van gerundommen?

A: Het formele onderscheid tussen werkwoordelijke zelfstandige naamwoorden en gerundommen ligt in hun werking; werkwoordelijke naamwoorden fungeren alleen als gewone zelfstandige naamwoorden zonder werkwoordskenmerken, terwijl gerundommen werkwoorden zijn die hun werkwoordskenmerken behouden en tegelijkertijd als zelfstandig naamwoord en werkwoord fungeren.

V: Hoe vormt u een gerundium in het Engels?

A: Om een gerundium in het Engels te vormen, voegt u -ing toe aan het einde van de werkwoordstam.