Ibadi

Hoe Ibadis anders zijn

Ibāḍī-gemeenschappen worden over het algemeen als conservatief beschouwd. Ibāḍiyyah verwerpt de praktijk van qunūt of smeekbeden tijdens het gebed. Soennitische moslims denken traditioneel dat de Ibāḍiyyah een Kharijitische groepering is. De hedendaagse Ibāḍīs denken dat andere moslims geen kuffar "ongelovigen" zijn (zoals de meeste Kharijitische groepen deden), maar als kuffar an-niˤma "zij die Gods genade ontkennen". Tegenwoordig is deze houding sterk veranderd. Zij geloven dat de houding van een ware gelovige tegenover anderen wordt uitgedrukt in drie religieuze verplichtingen:

• walāyah: vriendschap en eenheid met de praktiserende ware gelovigen, en met de Ibadi Imams.
• barā'ah: gaat niet om met ongelovigen en zondaars en toont een zekere vijandigheid jegens hen en degenen die voor de hel bestemd zijn.
• wuqūf: terughoudendheid jegens hen wier status onduidelijk is.

In tegenstelling tot de Kharijieten hebben de Ibāḍī de praktijk van het vermoorden van reguliere moslims losgelaten.

Ibāḍīs zijn het eens met de soennieten in het goedkeuren van Abū Bakr en Umar ibn al-Khattab, die zij beschouwen als de twee rechtgeleide Kaliefen. Zij vinden dat Uthman ibn Affan bidˤa "innovaties" heeft ingevoerd in de Islām. Zij keuren de opstand goed die hem ten val bracht. Zij keuren ook het eerste deel van ˤAlī's kalifaat goed en keuren, net als de Shi'as, de opstand van ˤĀ'isha tegen hem af en keuren ook de opstand van Muˤāwiyya af. Echter, zij beschouwen ˤAlī's aanvaarding van arbitrage in de Slag bij Siffin tegen Muˤāwiyya's rebellen als on-islamitisch en als hem ongeschikt makend voor het Imamaat, en zij veroordelen ˤAlī voor het doden van de vroege Kharijieten van an-Nahr in de Slag bij Nahrawan.

Belangrijkste verschillen

Ibadis hebben ook verschillende leerstellige verschillen met de orthodoxe Islam, waarvan de belangrijkste is:

• Moslims zullen Allah niet zien op de Dag des Oordeels. Dit is afgeleid van de Koran waar Ibrahim/Abraham op zijn vraag om Allah te zien te horen krijgt: "Je zult mij niet zien." Dit staat haaks op het gangbare soennitische geloof dat moslims inderdaad Allah met hun ogen zullen zien op de Dag des Oordeels -- (zonder dat wij aangeven hoe en op een manier die Allah het beste kent). Dit komt overeen met het geloof van sjiitische moslims. Imam Ali (AS) "Ogen kunnen Hem niet zien, maar Hij kan gezien worden door de werkelijkheden van FAITH" Nahj al-Balaghah.

• Wie het hellevuur binnengaat, zal daarin voor eeuwig leven. Dit is in strijd met het soennitische geloof dat de moslims die het hellevuur binnengaan daarin voor een bepaalde tijd zullen leven, om hen van hun tekortkomingen te zuiveren, waarna zij het paradijs zullen binnengaan. Soennieten geloven ook dat ongelovigen voor altijd in het hellevuur zullen blijven.

• De Koran is geschapen. De soennitische gemeenschap is er vast van overtuigd dat de Koran ongeschapen is, zoals blijkt uit het lijden van Imam Ahmad ibn Hanbal. Een groot deel van de Shi'a gemeenschap is ook van mening dat de Koran geschapen is, één van de vele theologische overtuigingen die zij delen met de Mu'tazilah.

• Ibadis zien de soennitische hadiths Kutub al-Sittah (noch de sjiitische hadiths) niet als canoniek, maar vertrouwen meer op individuele interpretaties.

Volgens hen was de vijfde rechtmatige kalief Abdullah ibn Wahb al-Rasibi. Alle kaliefen vanaf Muˤāwiyya worden beschouwd als tirannen, behalve Umar ibn Abdul Aziz, over wie de meningen verschillen. Verschillende latere Ibāḍī-leiders worden echter erkend als ware imāms, waaronder Abdullah ibn Yahya al-Kindi van Zuid-Arabië en de imāms van de Rustamid-dynastie in Noord-Afrika.

Ibāḍī moslims worden ook gevonden in Jabal Nafusa in Libië, Mzab in Algerije, Oost-Afrika (met name Zanzibar) en het eiland Djerba in Tunesië. De vroegmiddeleeuwse Rustamid dynastie in Algerije was Ibāḍī, en vluchtelingen uit haar hoofdstad Tahert stichtten de Noord-Afrikaanse Ibāḍī gemeenschappen die vandaag de dag bestaan.