Judy Garland als homo icoon

De Amerikaanse actrice en zangeres Judy Garland is een homo-icoon. Zij bereikte haar iconische status in de jaren vijftig. In die tijd bewonderden homo's haar talent als performer en haar waarde als camp-figuur. Ze werd vaak geparodieerd in drag revues. Haar worstelingen met drugs, alcohol en persoonlijke relaties tijdens haar volwassenheid weerspiegelden soortgelijke worstelingen onder stedelijke gesloten homo's in dezelfde periode. Garlands rol als Dorothy Gale in The Wizard of Oz is wellicht de basis van haar iconische status. Na haar dood in 1969 en de Stonewall-rellen begon Garlands status als homo-icoon te tanen. Jonge homo's omarmden hun seksuele geaardheid met trots in plaats van schaamte, en konden of wilden zich niet identificeren met Garlands melodramatische slachtofferschap en emotionaliteit.




  Judy Garland in 1957  Zoom
Judy Garland in 1957  

Wie was Judy Garland?

Judy Garland werd in 1922 geboren als Francis Ethel Gumm in Grand Rapids, Minnesota. Haar ouders waren vaudevillians die een filmtheater exploiteerden waar vaudeville-acts werden opgevoerd. Judy was een peuter toen ze samen met haar twee oudere zussen "Jingle Bells" zong vanaf het podium van het theater van haar ouders. De zussen traden de volgende jaren op als The Gumm Sisters. De Gumms verhuisden in 1926 naar Lancaster, Californië, toen het gerucht de ronde deed dat Judy's vader seksuele avances maakte naar jonge mannelijke theaterbedienden.

De Gumm Sisters bleven met succes optreden. Ze maakten hun filmdebuut in 1929. In 1934 veranderden ze hun naam in The Garland Sisters. Judy werd in 1935 getekend door MGM en maakte vele films, waaronder de Andy Hardy-serie met Mickey Rooney en The Wizard of Oz. Judy kreeg amfetaminen en barbituraten om de hectiek van het filmmaken bij te benen. Ze raakte verslaafd aan drugs.

Judy was onzeker over haar uiterlijk. Haar gevoelens werden verergerd door wrede studiomanagers. In april 1947 kreeg ze een zenuwinzinking en werd ze in een sanatorium geplaatst. In juli probeerde ze zelfmoord te plegen. Ze werd in 1950 uit de studio ontslagen, maar vond een nieuwe kans op leven door op het concertpodium te spelen. Haar persoonlijke leven werd gekenmerkt door drugs en alcohol. Ze was vijf keer getrouwd, waarvan vier huwelijken in een scheiding eindigden. Ze stierf in 1969 in Londen aan een overdosis drugs. Duizenden woonden haar begrafenis bij in New York City.



 De gezusters Gumm met Judy (midden)  Zoom
De gezusters Gumm met Judy (midden)  

Garland als tragische figuur

Al in 1967 werd gesproken over de identificatie van homoseksuelen met Garland als tragische figuur. Time magazine recenseerde Garland's optreden in het Palace Theatre in New York in 1967 en schreef dat een "onevenredig groot deel van haar nachtelijk gezelschap homoseksueel lijkt te zijn". De recensie zegt verder dat "de jongens in de strakke broeken" (een uitdrukking die Time herhaaldelijk gebruikte om homoseksuele mannen te beschrijven) "met hun ogen rollen, aan hun haar trekken en praktisch uit hun stoel zweven" tijdens Garland's optredens.

Time probeerde de aantrekkingskracht van Garland op homoseksuelen te verklaren. Psychiaters dachten dat "de aantrekkingskracht [tot Garland] misschien aanzienlijk sterker werd door het feit dat ze zoveel problemen heeft overleefd; homoseksuelen identificeren zich met dat soort hysterie". Zij speculeerden dat "Judy door het leven in elkaar was geslagen, in de clinch lag en uiteindelijk mannelijker moest worden. Zij heeft de macht die homoseksuelen zouden willen hebben, en zij proberen die te bereiken door haar te verafgoden."

William Goldman schreef in het tijdschrift Esquire over dezelfde Palace-verloving. Ook hij kleineert de aanwezige homoseksuele mannen. Hij doet ze af als "flikkers" die "voorbij fladderen" en onzinnig kletsen. Hij propageert ook het concept van de tragische figuur. Hij suggereert dat "als [homoseksuelen] een vijand hebben, het de leeftijd is. En Garland is de jeugd, eeuwig, over de regenboog heen." Hij schrijft: "Homoseksuelen hebben de neiging zich te identificeren met lijden. Zij zijn een vervolgde groep en begrijpen het lijden. En dat doet Garland ook. Ze is door het vuur gegaan en heeft geleefd - al het drinken en scheiden, al de pillen en alle mannen, al het pondje komen en gaan - broeders en zusters, ze weet het. "


 

Camp aspecten

Homofilmwetenschapper Richard Dyer heeft camp gedefinieerd als "een typisch homoseksuele manier om met de waarden, beelden en producten van de dominante cultuur om te gaan door middel van ironie, overdrijving, bagatellisering, theatraliteit en een ambivalente spot met en uit het serieuze en respectabele". Garland is camp, stelt hij, omdat ze "navolgbaar is, haar uiterlijk en gebaren kopieerbaar in drag acts". Hij noemt haar "alledaagsheid" in haar vroege MGM-films camp in hun "mislukte ernst" en haar latere stijl "heerlijk over-the-top".

Garland erkende zelf dat ze tijdens haar leven aantrekkelijk was voor campers. Ze zei ooit: "Als ik sterf heb ik visioenen van homo's die 'Over the Rainbow' zingen en dat de vlag op Fire Island halfstok hangt." Fire Island is een vakantieoord dat voor Long Island ligt. Het heeft een grote LGBT-aanwezigheid. Het eiland wordt ook genoemd in Garlands laatste film I Could Go On Singing. De film wordt omschreven als "haar meest homofiele film" en als de film die zich het meest bewust is van zijn homopubliek.


 

Vriendin van Dorothy

Een ander verband tussen Garland en LGBT-mensen is de slang term "Vriendin van Dorothy". Deze term is waarschijnlijk afgeleid van Garlands vertolking van Dorothy Gale in The Wizard of Oz. Het werd een codezin die homo's gebruikten om elkaar te identificeren. Dorothy's reis van Kansas naar Oz "weerspiegelde het verlangen van veel homoseksuele mannen om te ontsnappen aan de zwart-wit beperkingen van het leven in een kleine stad ... naar grote, kleurrijke steden vol eigenzinnige, genderveranderende personages die hen zouden verwelkomen."

In de film accepteert Dorothy onmiddellijk degenen die anders zijn. De Leeuw identificeert zichzelf door middel van zang als een "mietje" en vertoont stereotiepe "homo" (of op zijn minst verwijfde) manieren. De Leeuw wordt gezien als een gecodeerd voorbeeld van Garland die een homoseksuele man ontmoet en zonder vragen te stellen accepteert.



 Judy Garland uit de trailer van de film The Wizard of Oz uit 1939  Zoom
Judy Garland uit de trailer van de film The Wizard of Oz uit 1939  

Stonewall-rellen

Er wordt gezegd dat Garlands dood en begrafenis in New York City in juni 1969 de Stonewall-rellen hebben helpen inspireren. Sommige waarnemers van de rellen beweren echter dat de meeste betrokkenen "niet het type waren dat Judy Garland-platen in de armen sloot of haar concerten in Carnegie Hall bijwoonde. Ze waren meer bezig met waar ze gingen slapen en waar hun volgende maaltijd vandaan zou komen". In een interview uit 2009 verklaarde de homohistoricus David Carter dat dit verband was gebaseerd op een spottende verwijzing naar de rel door een anti-homo schrijver in de Village Voice de volgende dag. Er was zeker bewustzijn en waardering voor Garland onder de klanten van de Stonewall Inn. Omdat de bar geen drankvergunning had, werd hij voorgesteld als een bottle club en moesten de gasten zich aanmelden. Velen gebruikten pseudoniemen en "Judy Garland" was een van de populairste.

Time Magazine zou tientallen jaren later schrijven: "De opstand werd geïnspireerd door een krachtige cocktail van opgekropte woede (invallen in homobars waren brutaal en routineus), overspannen emoties (uren eerder hadden duizenden gehuild bij de begrafenis van Judy Garland) en drugs. Toen een 17-jarige travestiet in de paddywagen werd geleid en een duw kreeg van een agent, vocht ze terug. Ze sloeg de agent en was zo stoned dat ze niet wist wat ze deed, of dat het haar niet kon schelen. Garlands dochter Lorna Luft wijst met trots op het verband en zegt dat haar moeder een "enorme, enorme voorvechter van mensenrechten" was en dat Garland de rellen gepast zou hebben gevonden.


 

Regenboogvlag en familie en vrienden

De regenboogvlag, een symbool van de LGBT-gemeenschap, is mogelijk deels geïnspireerd door Garlands kenmerkende lied "Over the Rainbow". Garland's uitvoering van dit nummer is beschreven als "het geluid van de kast", als antwoord op homoseksuele mannen die "in hun eigen openbare leven vaak een beeld presenteerden dat in strijd was met een waarachtiger zelfbeeld dat de reguliere samenleving niet wilde toestaan."

De vader van Judy Garland en andere belangrijke mensen in haar leven waren homoseksueel. Garlands vader Frank Gumm verleidde blijkbaar zeer jonge mannen of oudere tieners, of ging in ieder geval met hen om. Hij vertrok wanneer hem werd gezegd te vertrekken of voordat zijn activiteiten werden ontdekt. Garlands echtgenoot Vincente Minnelli stond algemeen bekend als een gesloten biseksueel. Garland bezocht graag homobars met openlijk homoseksuele vrienden Roger Edens en George Cukor, tot ergernis van haar zaakwaarnemers bij MGM.


 

Leeslijst

  • Dyer, Richard (1986), Heavenly Bodies: Film Stars and Society, British Film Institute, ISBN 0415310261.
  • Kaiser, Charles (1997), The Gay Metropolis 1940 - 1996, New York: Houghton Mifflin, ISBN 0395657814.
  • Loughery, John (1998), De andere kant van de stilte: Men's Lives and Gay Identities: A Twentieth Century History, Henry Holt and Company, ISBN 0805038965.
  • Miller, Neil (1995), Uit het verleden: Gay and Lesbian History from 1869 to the Present, Vintage UK, ISBN 0099576910.
  • The National Museum & Archive of Lesbian and Gay History (1996), The Gay Almanac, New York City: Berkeley Books, ISBN 0425153002
  • Peraino, Judith Ann (2006), Listening To The Sirens, University of California Press, ISBN 0-520-21587-7.


 

Vragen en antwoorden

V: Wie is Judy Garland?


A: Judy Garland was een Amerikaanse actrice en zangeres die in de jaren 1950 een icoonstatus kreeg.

V: Wat maakte haar tot een homo-icoon?


A: Homo's bewonderden haar talent als performer en haar waarde als kampfiguur. Haar worstelingen met drugs, alcohol en persoonlijke relaties tijdens haar volwassenheid weerspiegelden soortgelijke worstelingen onder stedelijke gesloten homo's in dezelfde periode. Bovendien was haar rol als Dorothy Gale in The Wizard of Oz wellicht de basis van haar iconische status.

V: Wanneer begon Garlands status als homo-icoon af te glijden?


A: Na haar dood in 1969 en de Stonewall-rellen begon Garlands status als homo-icoon af te nemen. Jonge homo's omarmden hun seksuele geaardheid met trots in plaats van schaamte, en konden of wilden zich niet identificeren met Garlands melodramatische slachtofferschap en emotionaliteit.

V: Hoe werd zij geparodieerd in drag revues?


A: Ze werd vaak geparodieerd in drag revues.

V: Wat waren enkele van de moeilijkheden die zij als volwassene ondervond?


A: Tijdens haar volwassenheid worstelde ze met drugs, alcohol en persoonlijke relaties.

V: Hoe keken jonge homo's naar Judy Garland na de Stonewall-rellen?


A: Na de Stonewall-rellen omarmden jonge homo's hun seksuele geaardheid met trots in plaats van schaamte en konden zij zich niet identificeren met Garlands melodramatische slachtofferschap en emotionaliteit.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3