Armillaria gallica

Humoreuze schimmel

Onderzoekers meldden dat ze begin jaren negentig Armillaria gallica vonden op het Hogere Schiereiland van Michigan. In een bosopstand waren met Armillaria geïnfecteerde eikenbomen geoogst, en hun stronken waren achtergelaten om te rotten in het veld. Later, toen op dezelfde plaats rode dennen werden geplant, werden de zaailingen gedood door de schimmel A. gallica (toen bekend als A. bulbosa).

Met behulp van sequentieanalyse vonden ze dat de ondergrondse mycelia van één individuele schimmelkolonie 15 ha (37 acres) besloeg, met een gewicht van meer dan 9.500 kilogram (21.000 lb), met een geschatte leeftijd van 1.500 jaar. De analyse onderzocht genetische monsters die in het bos werden verzameld van fruitlichamen en rizomorfen. De monsters van het 15 hectare grote gebied hadden identieke paringstype allelen en mitochondriale DNA-fragmenten. Dit toonde aan dat de monsters allemaal afkomstig waren van een enkel genetisch individu, of kloon, die zijn grootte bereikte door vegetatieve groei. De auteurs merkten op: "Dit is het eerste rapport dat de minimale grootte, massa en leeftijd van een ondubbelzinnig gedefinieerd schimmel individu schat. Hoewel het aantal waarnemingen voor planten en dieren veel groter is, moeten de leden van het schimmelrijk nu worden erkend als een van de oudste en grootste organismen op aarde". Na de publicatie van de Nature paper bezochten media uit de hele wereld de plaats waar de exemplaren werden gevonden. Als gevolg van deze publiciteit verwierf het individu de gemeenschappelijke naam "humongous fungus". Daarna werd er een wetenschappelijke discussie gevoerd over de vraag of de schimmel in dezelfde categorie viel als andere grote organismen, zoals de blauwe vinvis of de reuzensequoia.

Galerij