Longbow | soort boog
Een longbow is een soort boog. Hij was misschien niet zo sterk als een kruisboog, maar kon wel meer pijlen per minuut schieten. Ook kostte de basisuitrusting weinig, en kon gemakkelijk in massa worden geproduceerd. Pijlen met een metalen punt konden door pantser heen gaan. Alleen het sterkste pantser kon het tegenhouden. Boogschutters hadden meestal een tweede wapen, vaak een strijdbijl, als het gevecht dichtbij kwam.
De longbow werd vooral gebruikt in de Middeleeuwen tot in de jaren 1500.
Het werd gemaakt uit één stuk slijtvast, flexibel hout, vaak van een taxusboom. Taxus werd in de winter gekapt, wanneer er geen sap was. De platte kant van de boog die naar het doel is gericht, was van flexibel spinthout, terwijl de buik (naar de schutter gericht) rond was en gemaakt van sterk kernhout (uit het midden van een boom).
Groepen longbowmen schoten tegelijkertijd. De pijlen kwamen als hagel neer. Dit maakte de vijand vaak bang.
Longbows zijn in Europa al in het Mesolithicum gevonden.
Vechten met longbows
Een lange boog
Geschiedenis
De Welsh waren het eerste volk dat longbows gebruikte. In 633 na Christus werd Offrid, zoon van Edwin, koning van Northumbria, gedood door een pijl van een Welshe handboog. Dit was tijdens een veldslag tussen de Welsh en de Mercians - meer dan vijf eeuwen voordat het gebruik ervan in Engeland werd opgetekend. Desondanks staat het wapen beter bekend als de "Engelse longbow" dan als de "Welsh longbow".
In de Middeleeuwen waren de Engelsen en Welsh beroemd om hun zeer krachtige Welshe longbows. Ze werden met groot succes gebruikt in de burgeroorlogen van die periode en tegen de Fransen in de Honderdjarige Oorlog (met opmerkelijk succes in de slagen van Crécy (1346), Poitiers (1356) en Agincourt (1415).
De gemiddelde lengte van pijlenkokers die in 1545 bij het zinken van de Mary Rose zijn teruggevonden, is 75 cm.
De bogen waren vrij gemakkelijk en snel te vervaardigen, maar waren behoorlijk dodelijk en konden door pantsers heen prikken.
Een longbow heeft praktische voordelen ten opzichte van een moderne recurveboog of compoundboog; hij is meestal lichter, sneller klaar te maken voor het schieten, en schiet stiller. Voor het overige zal de moderne boog echter sneller en nauwkeuriger schieten dan de longbow.
Effecten op het menselijk lichaam
Boogschutters moesten jarenlang oefenen voordat ze goed met een longbow konden schieten. Ook zijn longbows erg sterk. Hierdoor verschilde het lichaam van boogschutters van dat van andere mensen. De skeletten van middeleeuwse boogschutters zijn anders dan die van andere mensen. De arm- en schouderbeenderen zijn dik en een beetje gebogen. Deze botten ondersteunden de grote spieren die op de armen en ruggen van de boogschutters groeiden tijdens het oefenen met de boog. Bij sommige boogschutters was de rechterschouder hoger dan de linkerschouder. Dit komt omdat boogschutters bijna altijd aan dezelfde kant schoten. Ze wisselden niet van hand.
Vragen en antwoorden
V: Wat is een longbow?
A: Een longbow is een soort boog die vooral in de middeleeuwen tot in de jaren 1500 werd gebruikt. Hij werd gemaakt uit één stuk slijtvast, flexibel hout, vaak van een taxusboom.
V: Hoe was hij te vergelijken met een kruisboog?
A: De lange boog was misschien niet zo sterk als een kruisboog, maar hij kon wel meer pijlen per minuut schieten.
V: Welk pantser kon het tegenhouden?
A: Alleen het sterkste pantser zou een pijl van een lange boog kunnen tegenhouden.
V: Welk ander wapen dragen boogschutters gewoonlijk?
A: Boogschutters (longbowmen) hadden meestal een tweede wapen, vaak een strijdbijl, als de gevechten dichtbij kwamen.
V: Hoe werd de lange boog gebouwd?
A: De lange boog was zo geconstrueerd dat de ene kant naar het doel gericht was en gemaakt was van soepel spinthout, terwijl de buik (naar de boogschutter gericht) rond was en gemaakt van sterk kernhout (uit het midden van een boom).
V: Hoe gebruikten groepen boogschutters hun wapens samen?
A: Groepen handboogschutters schoten tegelijkertijd en hun pijlen vielen als hagel neer, waardoor vijanden vaak werden afgeschrikt.
V: Wanneer werden in Europa voor het eerst handbogen gebruikt?
A: In Europa zijn al in het Mesolithicum handbogen gevonden.
