Marcus Oliphant
Sir Marcus "Mark" Laurence Elwin Oliphant, beter bekend als Marcus Oliphant, was een Australisch natuurkundige en humanitair. Hij hielp bij de ontwikkeling van kernwapens. Hij was betrokken bij de eerste experimentele demonstratie van kernfusie.
Biografie
Oliphant werd geboren op 8 oktober 1901 in Kent Town, Adelaide, Australië. Zijn vader, Harold George "Baron" Oliphant, was een ambtenaar. Zijn moeder, Beatrice Edith Fanny Oliphant, was kunstenares.
Na zijn afstuderen aan de Adelaide High School in 1918 kon hij geen geld krijgen om de universiteit te betalen. Hij kreeg een baan als schoonmaker in een juwelierszaak. Al snel kon hij gaan studeren aan de Universiteit van Adelaide. Hij was geïnteresseerd in geneeskunde, maar Kerr Grant, de natuurkundeprofessor, bood hem een plaats aan op de afdeling natuurkunde. Hij ontving zijn Bachelor of Science graad in 1921. Oliphant probeerde een 60-inch (150 centimeter) cyclotron te bouwen aan de Universiteit van Birmingham. De voltooiing ervan werd uitgesteld door de Tweede Wereldoorlog in Europa in 1939.
Hij was betrokken bij de ontwikkeling van radar met John Randall en Harry Boot. Zij creëerden een geheel nieuw ontwerp, de holle magnetron, die microgolfradar mogelijk maakte.
Zijn belangrijkste prestatie was zijn betrokkenheid bij de ontwikkeling van de atoombom. Hij meldde al in 1943 dat het mogelijk en haalbaar was. Hij verspreidde zijn onderzoek in de Verenigde Staten, wat leidde tot de ontwikkeling van het Manhattan Project, geleid door de natuurkundige J. Robert Oppenheimer.
Oliphant overleed op 14 juli 2000 in Canberra, Australië.
Prestaties
Veel plaatsen en dingen zijn naar Oliphant genoemd. Zo is er het Oliphant-gebouw aan de Australian National University, het Mark Oliphant Conservation Park, een wetenschapswedstrijd voor middelbare scholen in Zuid-Australië, de Oliphant-vleugel van het natuurkundegebouw aan de Universiteit van Adelaide en een middelbare school in Munno Para West, Zuid-Australië.
Hij is bekend voor de mede-ontdekking van deuterium, tritium, helium-3 en kernfusie en voor de ontwikkeling van microgolfradar.
Hij behaalde in de loop van zijn leven vele onderscheidingen.
- 1937 Verkozen tot Fellow van de Royal Society
- 1943 Bekroond met de Hughes-medaille van de Royal Society
- 1946 Toegekende Silvanius Thomson Medaille, Instituut voor Radiologie
- 1948 Bekroond met de Faraday Medaille van de Institution of Engineers.
- 1954 Verkozen tot (Foundation) Fellow van de Australische Academie van Wetenschappen
- 1954 Gekozen tot voorzitter (Stichting) van de Australische Academie van Wetenschappen
- 1955 Uitgenodigd voor de Bakerian Lecture door de Royal Society.
- 1955 Uitgenodigd om de Rutherford Memorial Lecture te houden door de Royal Society.
- 1956 Galathea medaille ontvangen van Koning Frederik IX van Denemarken
- 1959 Tot Ridder Commandeur in de Orde van het Britse Rijk benoemd.
- 1977 Benoeming tot Ridder in de Orde van Australië