Assemblagelijn
Een assemblagelijn is een fabricageproces dat een zeer belangrijk deel uitmaakt van de industrie.
In een assemblagelijn worden onderdelen in een bepaalde volgorde aan een product toegevoegd. Elke arbeider en machine doet één deel, en de delen worden samengevoegd om het afgewerkte voorwerp te maken. Hierdoor wordt een product veel sneller gemaakt dan met handwerkmethoden, waarbij één persoon het hele voorwerp maakt.
De arbeidsverdeling werd door Adam Smith besproken in zijn boek The Wealth of Nations (1776). Hij gebruikte de fabricage van spelden als voorbeeld van het verhogen van de productieve efficiëntie.
Chocolade assemblagelijn
Ford
De assemblagelijn die tussen 1908 en 1915 door Ford Motor Company werd ontwikkeld, maakte assemblagelijnen beroemd als een voorbeeld van massaproductie. Het resultaat was een goedkopere auto, het Ford Model T, en hogere lonen voor de Ford-arbeiders. Henry Ford was de eerste die de bewegende assemblagelijn onder de knie kreeg, en was in staat om het aantal arbeidsuren dat nodig was om een auto te maken te verminderen, en het aantal auto's en onderdelen te vergroten. Ford was het eerste bedrijf dat grote fabrieken bouwde rond het lopende-band-concept.
Massaproduktie door assemblagelijnen was de katalysator die de moderne consumptiecultuur op gang bracht door lage eenheidskosten voor gefabriceerde goederen mogelijk te maken. Er wordt vaak gezegd dat het productiesysteem van Ford geniaal was omdat het van Ford's eigen arbeiders nieuwe klanten maakte. De lagere prijzen maakten van een enorme potentiële markt een realiteit. Door de grotere vraag konden verdere schaalvoordelen worden benut. Deze bootstrapping-kwaliteit van groei maakte Ford beroemd en stelde een voorbeeld voor andere industrieën.
Het idee is niet door Ford uitgevonden. Het gebruik ervan in Amerika is wellicht begonnen met de productie van auto's door Ransom E. Olds in 1901.
Geschiedenis
Het vroegste voorbeeld van een assemblagesysteem is het Terracottaleger uit de 3e eeuw v. Chr. De terracotta legerfiguren werden in werkplaatsen gemaakt. Het hoofd, de armen, de benen en de torso's werden afzonderlijk gemaakt en vervolgens in elkaar gezet. Studies tonen aan dat hoogstwaarschijnlijk acht gezichtsmallen werden gebruikt. Eenmaal in elkaar gezet, werden kenmerken zoals gezichtsuitdrukkingen toegevoegd.
Men denkt dat de poten op dezelfde manier zijn gemaakt als terracotta afvoerbuizen in die tijd. Dit zou betekenen dat het om een lopende bandproductie ging, waarbij specifieke onderdelen werden vervaardigd en na het bakken in elkaar gezet, in tegenstelling tot het vervaardigen van één massief stuk en het vervolgens bakken ervan. In die tijd moest elke werkplaats zijn naam op de geproduceerde voorwerpen schrijven. Na voltooiing werden de terracotta figuren in de kuilen geplaatst in precieze militaire formaties volgens rang en plicht.
Vragen en antwoorden
V: Wat is een lopende band?
A: Een lopende band is een productieproces waarbij arbeiders en machines elk een deel van een product in een bepaalde volgorde maken om sneller een afgewerkt voorwerp te maken dan met de hand.
V: Hoe werkt een lopende band?
A: In een assemblagelijn voeren arbeiders en machines een specifieke taak in een bepaalde volgorde uit om een afgewerkt voorwerp te maken. Onderdelen worden stap voor stap toegevoegd totdat het object volledig geassembleerd is.
V: Waarom is een lopende band belangrijk in de industrie?
A: Een lopende band is belangrijk in de industrie omdat het efficiënte massaproductie mogelijk maakt, wat de winst kan verhogen en de kosten kan verlagen.
V: Wat was de bijdrage van Adam Smith aan de ontwikkeling van de lopende band?
A: Adam Smith's boek "The Wealth of Nations" bevatte een voorbeeld van het verhogen van de productie-efficiëntie door het gebruik van de productie van pinnen op een lopende band.
V: Wat zijn de voordelen van het gebruik van een lopende band in plaats van handwerk?
A: Het gebruik van een lopende band zorgt voor een veel sneller productieproces en lagere kosten dankzij de grotere efficiëntie, hogere productiviteit en de mogelijkheid om gespecialiseerde arbeiders en machines te gebruiken.
V: Hoe beïnvloedt een lopende band de arbeidsverdeling?
A: Een lopende band creëert een zeer gespecialiseerde arbeidsverdeling waarbij elke arbeider of machine één specifieke taak uitvoert, wat voor meer efficiëntie en productiviteit zorgt.
V: Wat is het doel van een lopende band?
A: Het doel van een lopende band is om de efficiëntie, productiviteit en output te verhogen door de arbeid te verdelen en een systematisch, georganiseerd productieproces te creëren.
