Neoklassieke economie
De neoklassieke economie is een economische theorie die pleit voor vrije markten. Dit betekent dat regeringen over het algemeen geen regels mogen opstellen over soorten bedrijven, het gedrag van bedrijven, wie dingen mag maken, wie dingen mag verkopen, wie dingen mag kopen, prijzen, hoeveelheden of soorten dingen die verkocht en gekocht worden. De theorie stelt dat het toestaan van vrijheid aan individuele actoren (mensen of bedrijven) betere economische resultaten oplevert. Deze resultaten kunnen een hogere gemiddelde levensstandaard, hogere lonen, een betere gemiddelde levensverwachting en een hoger BBP zijn.
Argumenten
Markten zijn een abstract idee: verondersteld wordt dat alle "actoren" (bedrijven of mensen) een ding, een dienst of een soort ding of dienst verkopen, en alle "actoren" die het kopen.
Theorie
De markten zullen "een evenwicht bereiken" wanneer alle verkopers die tegen of onder een bepaalde prijs willen verkopen, hebben verkocht aan alle kopers die bereid zijn tegen of boven een bepaalde prijs te kopen. de prijs wordt op de markt uitgewerkt.
Het is misschien gemakkelijker om dit omgekeerd te bekijken: De markt is niet in evenwicht als mensen een kapsel willen kopen voor tien (of meer) dollar en iemand die persoon graag een kapsel wil verkopen voor tien (of minder) dollar, maar om de een of andere reden gebeurt dit niet.
Neoklassieke economen zeggen dat dit niet zal gebeuren. Neo-Keynesianen zeggen van wel, dus de overheid zou de klant en de verkoper van de knipbeurt gelukkiger kunnen maken door de klant op de een of andere manier te helpen.
Oppositie
De neo-Keynesiaanse economie is een alternatief voor de neoklassieke economie. Het belangrijkste punt van verschil tussen neoklassieke economie en neo-Keynesiaanse economie is de vraag of "markten" "een evenwicht bereiken".
