Azerbeidzjaans tapijt | een oud centrum van tapijtweverij
Azerbeidzjaanse tapijten (Azerbeidzjaans: Azərbaycan xalçaları) zijn tapijten die worden gemaakt in Azerbeidzjan, een oud centrum van tapijtweverij. Het Azerbeidzjaanse tapijt is een traditioneel handgemaakt textiel van vele afmetingen, met een dichte textuur en een glad of ruw oppervlak, waarvan de patronen kenmerkend zijn voor de vele tapijtteeltregio's in Azerbeidzjan. Van oudsher werden de tapijten in Azerbeidzjan gebruikt voor het bedekken van vloeren, het versieren van binnenmuren, banken, stoelen, bedden en tafels.
Het maken van tapijten is een familietraditie die mondeling en door oefening is overgedragen, waarbij het maken van tapijten en vloerkleden bijna een vrouwenberoep is. Vroeger moest elk jong meisje de kunst van het tapijtweven leren, en de tapijten die zij weefde werden een deel van haar bruidsschat. In het geval van een pas getrouwde zoon was het zijn moeder die een groot tapijt weefde voor zijn nieuwe huishouden. Het starten van een nieuw tapijt betekende een feest, maar de voltooiing van een tapijt betekende een nog groter feest voor de familie. Vroeger werden afgewerkte tapijten voor het huis gelegd, zodat voorbijgangers ze met het gewicht van hun voeten nog strakker konden maken dan ze al geknoopt waren. Voor het traditionele proces van het maken van tapijten en vloerkleden haalden mannen in de lente en de herfst de wol van de schapen, terwijl vrouwen in de lente, de zomer en de herfst verfstoffen verzamelden en garen sponnen en verfden. Azerbeidzjaanse tapijten zijn verdeeld in vier grote regionale groepen: Quba-Shirvan, Ganja-Kazach, Karabach en Bakoe.
In november 2010 werd het Azerbeidzjaanse tapijt door de UNESCO uitgeroepen tot "Meesterwerk van het Orale en Immateriële Erfgoed".
Een Azerbeidzjaans tapijt uit de Shirvan-groep, gemaakt in het midden van de 19e eeuw.
Traditie
De tapijten hebben unieke patronen met kenmerken van de tapijten producerende regio's van Azerbeidzjan. Deze tapijten worden gebruikt om vloeren te bedekken, binnenmuren, banken, stoelen, bedden en tafels te versieren.
Het maken van tapijten is een Azerische familietraditie, het maken van tapijten en kleden is uitsluitend een vrouwenberoep. Vroeger moest elk jong meisje de kunst van het tapijtweven leren. Als een zoon van een familie pas getrouwd is, was het zijn moeder die een groot tapijt weefde voor zijn nieuwe gezin. Traditioneel schoren mannen de schapen in de lente en de herfst, terwijl vrouwen het garen verven in de lente, de zomer en de herfst.
De handel in tapijten in Ganja, Azerbeidzjan, eind 19e eeuw.
Vragen en antwoorden
V: Wat zijn Azerbeidzjaanse tapijten?
A: Azerbeidzjaanse tapijten zijn tapijten die gemaakt worden in Azerbeidzjan, een oud centrum van tapijtweverij.
V: Wat is het traditionele gebruik van Azerbeidzjaanse tapijten?
A: Van oudsher werden de tapijten in Azerbeidzjan gebruikt voor het bedekken van vloeren, het versieren van binnenmuren, banken, stoelen, bedden en tafels.
V: Wie maakt van oudsher Azerbeidzjaanse tapijten?
A: Het maken van tapijten is een familietraditie die mondeling en door oefening is overgedragen, waarbij het maken van tapijten en vloerkleden bijna vrouwenwerk is. Vroeger moest elk jong meisje de kunst van het tapijtweven leren.
V: Hoe werd vroeger een pas getrouwde zoon gevierd?
A: Vroeger, als een zoon trouwde, weefde zijn moeder een groot tapijt voor zijn nieuwe gezin als onderdeel van de viering.
V: Hoe zorgden de mensen er vroeger voor dat hun tapijten goed dichtgeknoopt waren?
A: Vroeger werden afgewerkte tapijten voor het huis gelegd, zodat voorbijgangers ze met het gewicht van hun voeten nog strakker konden knopen dan ze al waren.
V: Aan welk proces namen mannen en vrouwen deel bij het maken van tapijten?
A: Voor het traditionele proces van het maken van tapijten en vloerkleden haalden de mannen in de lente en de herfst de wol van de schapen, terwijl de vrouwen in de lente, de zomer en de herfst verfstoffen verzamelden en garens sponnen en verfden.
V: Wanneer werd het Azerbeidzjaanse tapijt door UNESCO uitgeroepen tot "Meesterwerk van het Orale Immateriële Erfgoed"?
A:In november 2010 werd het Azerbeidzjaanse tapijt door de UNESCO uitgeroepen tot "Meesterwerk van het Orale Immateriële Erfgoed".
