Recht op huisvesting
Het recht op huisvesting is het idee dat iedereen de mogelijkheid moet hebben om ergens te wonen, om onderdak en onderdak te krijgen zonder dakloos te worden. Veel landen erkennen het. Het staat ook in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, en in het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten. Dit betekent dat het deel uitmaakt van het internationaal recht.
Definitie
De basis voor het recht op huisvesting in het internationaal recht kan worden gevonden in artikel 25 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. De verklaring erkent het recht als onderdeel van het recht op een toereikende levensstandaard. Zij stelt dat:
| “ | Eenieder heeft recht op een levensstandaard die hoog genoeg is voor de gezondheid en het welzijn van zichzelf en zijn gezin, waaronder inbegrepen voeding, kleding, huisvesting en geneeskundige verzorging en de noodzakelijke sociale diensten, alsmede het recht op zekerheid in geval van werkloosheid, ziekte, invaliditeit (...) of een ander gemis aan bestaansmiddelen als gevolg van omstandigheden buiten zijn wil. | ” |
Artikel 11, lid 1, van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten (ICESCR) garandeert eveneens het recht op huisvesting als onderdeel van het recht op een toereikende levensstandaard onder de economische, sociale en culturele rechten.
In de internationale mensenrechtenwetgeving wordt het recht op huisvesting beschouwd als een op zichzelf staand recht. Dit werd verduidelijkt in het Algemeen Commentaar nr. 4 van 1991 van het VN-Comité voor Economische, Sociale en Culturele Rechten inzake adequate huisvesting. Het algemene commentaar geeft een gezaghebbende interpretatie van het recht op huisvesting in juridische termen volgens internationaal recht.
Het recht op huisvesting wordt ook genoemd in artikel 28 van het Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, artikel 16 van het Europees Sociaal Handvest (artikel 31 van het herziene Europees Sociaal Handvest) en in het Afrikaans Handvest van rechtenvan de mensen de volkeren. Volgens het VN-Comité voor Economische, Sociale en Culturele Rechten omvatten de aspecten van het recht op huisvesting volgens het ICESCR: wettelijke zekerheid van eigendom; beschikbaarheid van diensten, materialen, faciliteiten en infrastructuur; betaalbaarheid; bewoonbaarheid; toegankelijkheid; locatie en culturele geschiktheid. Als politiek doel werd het recht op huisvesting verklaard in de toespraak van F. D. Roosevelt in 1944 over de Tweede Bill of Rights.
