Zeeglas
Zeeglas en strandglas zijn stukjes glas die door de golven glad zijn geslepen. Technisch gezien is "zeeglas" glas dat op stranden langs zout water wordt gevonden. Als het glas de kustlijn bereikt, breken de golven en rotsen het in kleinere stukjes. De scherpe randen worden glad geslepen. Zout water erodeert het glas en geeft het een gematteerd uiterlijk. "Strandglas komt uit zoet water. Het wordt vooral gevonden langs kusten en de oevers van grote meren. Velen denken echter dat zeeglas en strandglas hetzelfde zijn.
Een stukje kobaltblauw zeeglas van een flessendop
Kleuren
Wit, smaragdgroen en bruin zijn de meest voorkomende kleuren. Ze komen uit kruiken, gewone flessen en bierflesjes die in het water zijn gegooid. Olijfgroen, kobaltblauw, aqua en amber zijn moeilijker te vinden. Ze zijn afkomstig van medicijnflesjes, frisdrankflessen en cosmeticakruiken. De zeldzaamste kleuren zijn rood, oranje en geel. Zij waren oorspronkelijk voorwerpen zoals fijn porselein, straatlantaarns en zelfs scheepslantaarns. Veel kleuren zijn uniek voor bepaalde perioden in de geschiedenis. Kleine belletjes in het glas helpen om het originele glazen voorwerp te identificeren.
lokaliseren
Verzamelaars lopen over stranden om zeeglas te vinden. Nadat plastic populair werd voor containers, werd het moeilijker om zeeglas te vinden. Zeeglas kan 7 tot 10 jaar nodig hebben om een mat uiterlijk te krijgen. Op veel plaatsen lijkt de winter de beste tijd om zeeglas te vinden. Ervaren zeeglasjagers zoeken naar periodes van laagtij om te beginnen met zoeken. Stranden die regelmatig worden ontdaan van puin zullen niet veel zeeglas opleveren. Jagers zoeken naar "vuile stranden" die met rust gelaten worden en waar afval ligt.
