Aarde der mensen (boek)

Korte samenvatting

Deze Aarde der Mensheid vertelt het verhaal van Minke. Hij is een Javaanse minderjarige koning die studeert aan een Nederlandse Hogere Burger School. In die tijd konden meestal alleen Europeanen daar studeren. Minke is een getalenteerde jonge schrijver. Zijn geschriften worden gepubliceerd in verschillende Nederlandstalige tijdschriften. Ze zijn populair. Maar veel van Minke's klasgenoten haten hem omdat hij autochtoon is. Zijn klasgenoten zijn allemaal ten minste gedeeltelijk van Europese afkomst.

Minke ontmoet een ongewone Indonesische vrouw, Nyai Ontosoroh. Zij is de concubine van een Nederlandse man genaamd Herman Mellema. Minke wordt verliefd op hun dochter, Annelies. Ze trouwen in een islamitisch huwelijk. Maar volgens de Nederlandse wet zijn ze niet getrouwd, omdat het inheems was en Annelies' Nederlandse voogden het niet goedkeurden.

Het was gebruikelijk dat lokale vrouwen de concubines werden van Nederlandse mannen die in Indië woonden. Hun kinderen waren ofwel onwettige "inboorlingen" en verloren wettelijke rechten. Of als hun vader hen als zijn kinderen accepteerde, werden ze "Indo's" genoemd. Dan verloor de moeder alle rechten over haar kinderen. Nyai Ontosoro lijdt onder haar lage status en gebrek aan rechten. Maar zij gelooft dat onderwijs de manier is om haar fundamentele menselijkheid te tonen. Zij gelooft dat leren de manier is om zich te verzetten tegen racisme, domheid en armoede. Maar het besluit om haar kinderen Herman Mellema's kinderen te maken, veroorzaakt vreselijke problemen voor hen.

Gepubliceerd door ex-politieke gevangenen

Na hun vrijlating uit de gevangenis in april 1980 ontmoetten Pramoedya en Hasjim Rachman Joesoef Isak. Rachman was redacteur geweest van de Oostster. Isak was journalist geweest bij de Merdeka krant. Hij had in de Salemba gevangenis gezeten. Zij kwamen overeen werken van ex-politieke gevangenen te publiceren die andere uitgevers niet wilden uitgeven.

Zij kozen Deze Aarde van de Mensheid (Bumi Manusia) als het eerste boek. Pramoedya begon hard te werken aan de papieren die hij had meegebracht van het eiland Buru. Gevangenisbeambten hadden het meeste van zijn geschriften meegenomen. Tegelijkertijd spraken Hasjim en Joesoef met regeringsfunctionarissen, onder wie de vice-president, Adam Malik. Zij waren positief over de plannen.

In juli 1980 werd het manuscript van Deze aarde der mensheid naar de drukkerij van Aga Press gestuurd. 5.000 exemplaren van This Earth of Mankind werden in 12 dagen verkocht. Spoedig vroegen andere uitgevers in Hong Kong, Maleisië, Nederland en Australië de uitgever, Hasta Mitra, om toestemming om vertalingen te maken. De uitgeverij Wira Karya in Maleisië betaalde royalty's van maar liefst 12% rechtstreeks aan Pramoedya.

In november was de derde druk van Hasta Mitra verschenen en waren er ongeveer 10.000 exemplaren van verkocht. Het boek werd goed ontvangen. Het werd "het beste literaire werk van onze tijd" genoemd. Het dagblad van de Strijdkrachten noemde het "een nieuwe bijdrage aan de schatkamer van de Indonesische literatuur".

Verbannen

de procureur-generaal van Indonesië verbood Deze Aarde der Mensheid in 1981. Hij zei dat het marxistisch-leninistische ideeën en communisme propageerde. Geen van beide komen in het boek voor.

Ten eerste kreeg de drukkerij van Ampat Lima te horen dat ze geen boeken van Hasta Mitra mochten drukken. De redacteuren van de grote media kregen te horen dat zij deze Aarde der Mensheid of andere geschriften van Pramoedya niet mochten recenseren of aanprijzen.

In april 1981 bekritiseerden sommige jeugdgroepen van de Nieuwe Orde Pramoedya's werk. De massamedia meldden dat de mensen niet van Pramoedya's werk hielden. Nieuwe Orde media zoals Suara Karya, Pelita en Karya Dharma begonnen met het publiceren van kritiek op Deze Aarde der Mensheid en de auteur ervan.

De Vereniging van Indonesische Uitgevers (IKAPI) had dat jaar een tentoonstelling van boeken gepland. Zij hebben het lidmaatschap van Hasta Mitra van de vereniging opgezegd. IKAPI was enthousiast geweest om de uitgever te vragen lid te worden en betrokken te worden bij haar activiteiten. Kranten die Pramoedya altijd steunden, stopten met het publiceren van zijn werk. Ze begonnen ook teksten te weigeren van auteurs die Pramoedya steunden.

Tenslotte publiceerde de procureur-generaal op 29 mei 1981 verordening SK-052/JA/5/1981 over het verbod van Deze aarde van de mensheid en het vervolg daarop Kind van alle volkeren (Anak Semua Bangsa). De verordening maakte melding van een brief van Soeharto.

Het bureau van de procureur-generaal probeerde alle exemplaren van This Earth of Mankind en Child of All Nations uit alle boekwinkels te halen. In augustus 1981 hadden zij echter slechts 972 exemplaren van de boeken in beslag genomen, hoewel er ongeveer 20.000 exemplaren waren gedrukt.

De vertaler van This Earth of Mankind in het Engels, Maxwell Lane, was een medewerker van de Australische ambassade in Jakarta. De Australische regering riep hem in september 1981 terug. De drukkerij van Ampat Lima werd gesloten onder druk van het bureau van de procureur-generaal en het ministerie van Binnenlandse Zaken.

Vertalingen in andere talen

• Bumi Manusia, Hasta Mitra, 1980 (Jakarta, Indonesisch)
• Aarde Der Mensen, Manus Amici, 1981 (Amsterdam, Nederlands)
• Ren Shi Jian, Beijing Da Xue, 1982 (Beijing, Chinees)
• Ren Shi Jian, Dou Shi Chu Ban Selangor, 1983 (Maleisië, Chinees)
• Bumi Manusia, Wira Karya, 1983, (Kuala Lumpur, Maleisisch)
• This Earth of Mankind, Penguin Book, 1983 (Australië, Engels)
• Tuin der mensheid, Express Editio, 1984 (Berlijn, Duits)
• In de tuin van de mensheid, Albert Klutsch Uitgeverscontract, 1984 (Duits)
• Människans Jord, Förlaget Hjulet, 1986 (Stockholm, Zweeds)
• Ningen No Daichi, Shinkuwara Mekong Uitgegeven, 1986 (Japans)
• MИP ЧEЛOBEЧECKИЙ, Radooga Moskwa 1986 (Russisch)
• CBIT ЛЮДCbKЙ, In het Oekraïens, 1986 (Oekraïens)
• Tuin der Mensheid, Rowohlt Taschenbuch Verlag, 1987 (Duits)
• Aarde der mensen, Unieboek, 1987 (Amsterdam, Nederlands)
• Ang Daigdig ng Tao, Solidaridad Publishing House, 1989 (Manilla, Filippino)
• Dit land van de mens, Il Saggiatore, 1990 (Milaan, Italië)
• Minke, O Neul Publishing, 1990 (Koreaans)
• This Earth of Mankind, Penguin Book, 1990 (New York, Engels)
• This Earth of Mankind, William Morrow & Co., Inc, 1991 (New York, Engels)
• Människans Jord, Norstedts Förlag AB, 1992 (Stockholm, Zweeds)
• Tierra Humana, Txalaparta, 1995 (Navarra, Spaans)
• Erfgoed van een verzonken wereld, Verlag Volt und Welt, 1996 (Duits)
• Aarde der mensen, Uitgeverij De Geus, 1999 (Breda)
• This Earth of Mankind, Penguin Book, 2000 (Italië)
• Le Monde des Hommes, Payot & Rivages, 2001 (Parijs, Frans)
• Menneskenes Jord, Pax Forlag A/S, 2001 (Oslo, Noors)
• Tiera Humana, Edisiones Destino, S.A., 2001 (Barcelona, Spaans)
• Deze aarde van de mensheid, uitgeverij Bertrand, 2002 (Portugees)
• Deze aarde van de mensheid, Leopard Förlag, 2002 (Zweeds)
• Bumi Manusia, Radio 68H, 2002 (Radio-uitzending, Indonesisch)
• Esta estranho terra, Livros Quetzal, 2003 (Portugees)
• Människornas Jord, Leopard Förlag, 2003 (Stockholm, Zweeds)
•  ?, Alfa-Narodna Knjiga, 2003 (Servisch)
• แผ่นดินของชีวิต, Kobfai Publishing, 2003 (Thai)
• Bumi Manusia, Lentera Dipantara, 2005 (Indonesisch)
• دھرتی کا دکھ, Mas'ud Ash'ar, 2009 (Lahore, Urdu)
• Manushya Bhoomi' tr.door S.A.Qudsi,(Malayalam-Indisch)- Chintha Pub-2011

Aanpassing

This Earth of Mankind is tot een Indonesische film gemaakt. De productie begon in 2006. Armantono schreef het script. De film werd in augustus 2019 in Indonesische bioscopen vertoond.