Bill Ward

William Thomas Ward (geboren op 5 mei 1948) is een Engelse muzikant en beeldend kunstenaar. Hij is vooral bekend als de originele drummer van de Britse heavy metalband Black Sabbath.

Hij zong ook leadzang op twee Black Sabbath nummers: "It's Alright" van het album Technical Ecstasy en "Swinging the Chain" van het album Never Say Die!.

Biografie

Vroege jaren en Black Sabbath

Bill Ward begon als kind met drummen. Hij luisterde naar de big bands van de jaren veertig. Zijn belangrijkste invloeden waren Gene Krupa, Buddy Rich en Louie Bellson. Later werd hij beïnvloed door drummers als Larrie Londin, Bernard Purdie, Joe Morello, Keef Hartley, Hughie Flint, John Bonham, Ringo Starr, Jim Capaldi en Clive Bunker. In het midden van de jaren 60 zong en drumde Ward in de band The Rest. Ward en gitarist Tony Iommi speelden samen in de band Mythology. Nadat Mythology uit elkaar ging, sloten hij en Iommi zich aan bij zanger Ozzy Osbourne en bassist Geezer Butler om een nieuwe band te vormen met de naam Earth. Ze herdoopten de band al snel tot Black Saabbath omdat een andere lokale band Earth heette.

In de jaren zeventig werd Ward's drugs- en alcoholgebruik een probleem. Eind jaren zeventig dronk hij tijdens optredens, iets wat hij nooit eerder had gedaan. Hij begon ook last te krijgen van paniekaanvallen. Ward heeft gezegd dat hij zich de opnames van het album Heaven and Hell uit 1980 niet kan herinneren vanwege zijn alcoholmisbruik. Volgens Black Sabbath bandgenoot Iommi verdween Ward op 21 augustus 1980, zonder afscheid te nemen, anders dan een telefoontje naar toenmalig Black Sabbath zanger Ronnie James Dio met de mededeling "I'm off then, Ron." Hij speelde toen korte tijd in een band genaamd Max Havoc.

In 1983 keerde hij terug naar Black Sabbath voor het Born Again album. Ward vertrok opnieuw om gezondheidsredenen voordat de band op tournee ging ter ondersteuning van het album.

In 1984 voegde hij zich weer bij Black Sabbath om nieuw materiaal op te nemen met David Donato, maar na enkele demo-tapes verliet hij Sabbath opnieuw.

Grappen

Volgens Iommi staken hij en de band vaak Ward's baard in brand en haalden ze andere schadelijke streken met hem uit. Bij een gelegenheid kreeg Ward derdegraads brandwonden. In 1980, tijdens de opname van Heaven and Hell, overgoot Iommi Ward met een oplossing die studiotechnici gebruikten om de bandkoppen schoon te maken. Vervolgens stak hij de oplossing aan, die veel ontvlambaarder was dan Iommi had verwacht. Ward liep hierdoor derdegraads brandwonden op en heeft nog steeds littekens op zijn benen van het incident.

Iommi beweert dat Ward bijna stierf in 1972, na een misgelopen grap tijdens de opnames van Black Sabbath Vol. 4. De band huurde een Bel Air landhuis van John DuPont van het chemiebedrijf DuPont. De band vond verschillende spuitbussen met gouden DuPont-verf in een kamer van het huis; toen ze Ward naakt en bewusteloos aantroffen na een nacht stevig drinken, leek het hen grappig om de drummer van top tot teen met gouden verf te bedekken. Ward werd al snel hevig ziek en kreeg een aanval en er moest een ambulance worden gebeld. De verf had alle poriën van Ward verstopt, wat volgens zijn bandleden fataal kan zijn.

Solocarrière

Eind jaren tachtig keerde Ward terug naar de muziek. In 1989 ging hij aan de slag met een soloalbum. Hierop stonden veel gastmuzikanten, waaronder voormalig Black Sabbath bandgenoot Ozzy Osbourne en diens gitarist Zakk Wylde. Uitgebracht in januari 1990, toonde Ward One: Along the Way Ward's veelzijdigheid in muzikale smaak en vaardigheden. Op sommige nummers zong hij.

In 1997 bracht Ward zijn tweede soloalbum uit, When the Bough Breaks.

In 2002 bracht hij het nummer "Straws" uit als single voor het goede doel. Het nummer zou opnieuw verschijnen op zijn album Accountable Beasts uit 2015.

Latere carrière

In 1985 waren Ward en de originele Sabbath-leden herenigd voor Live Aid.

Op 15 november 1992 herenigde Ward zich met de originele Black Sabbath-leden tijdens een Ozzy Osbourne-show in Costa Mesa, Californië. Sabbath, met de Judas Priest zanger Rob Halford, opende de show voor Osbourne. De Ozzy Osbourne band (Osbourne, Zakk Wylde, Mike Inez, Randy Castillo en John Sinclair) deed vervolgens een volledige set. Osbourne herenigde zich daarna met Iommi, Butler en Ward voor vier nummers.

In 1994 maakte Ward een korte terugkeer naar de band voor een Zuid-Amerikaanse tournee, met Tony Martin als frontman.

Op 4 en 5 december 1997 voegde Ward zich weer bij Black sabbath voor twee shows in het NEC in Birmingham. Dit vormde het Reunion album.

In 1998 kreeg Ward een hartaanval tijdens de repetities voor een tournee. Hij werd vervangen door Vinny Appice. Ward moest alle op de laatste twee optredens van Black Sabbath na missen terwijl hij herstelde.

In 2000 nam Ward samen met Iommi en Osbourne het nummer "Who's Fooling Who" op voor Iommi's eerste soloalbum.

Sinds medio 2002 heeft Ward een maandelijkse internet-only radioshow genaamd Rock 50 op radiostation WPMD van Cerritos College in Californië. Ward speelt een verscheidenheid aan metal, hardrock en wat classic rock.

Korte reünie met Black Sabbath

In oktober 2006 lekte het nieuws uit dat Ward zou herenigen met Tony Iommi, Geezer Butler en Ronnie James Dio voor een tournee onder de bandnaam Heaven & Hell. Later besloot Ward echter niet deel te nemen aan de tournee of te blijven deelnemen aan de band vanwege muzikale verschillen met "een paar van de andere bandleden" en bezorgdheid over langdurig toeren.

Op 11 november 2011 kondigden Iommi, Butler, Osbourne en Ward aan dat ze herenigd waren om een nieuw album op te nemen met producer Rick Rubin en in 2012 te gaan toeren. In februari 2012 vertrok Ward echter voordat het werk op 13 begon. Ward zei dat hij geen overeenstemming had bereikt over zijn contract. Wel gaf hij later toe dat zijn gewicht een probleem zou zijn geweest bij een tournee in 2013. Osbourne suggereerde ook in een open brief dat Ward's beslissing om niet deel te nemen te maken had met zijn gezondheid. In april 2015 bekritiseerde Ward Osbourne op zijn Facebook-fanpagina via een brief aan zijn en de fans van de band. Dat leidde tot een weerwoord van Osbourne op zijn Facebook-pagina:

Bill, stop dit rookgordijn over een "niet te ondertekenen contract" en laten we eerlijk zijn. Diep van binnen wist je dat je het album en een tournee van 16 maanden niet aankon. Helaas voor jou waren onze instincten juist, want je lag in 2013 meerdere keren in het ziekenhuis. Je laatste ziekenhuisopname was voor een schouderoperatie waarvan je nu zegt pas hersteld te zijn. Dit zou hebben betekend dat onze wereldtournee zou zijn geannuleerd. Dus hoe is dit allemaal mijn schuld? Stop met het slachtoffer spelen en wees eerlijk tegen jezelf en onze fans.

Ward's operatie aan zijn schouder verhinderde dat hij tot mei 2014 weer kon drummen. Hierdoor liep zijn derde studioalbum Accountable Beasts vertraging op. Hij had ook de wens geuit om achter het album te toeren zodra het uitkwam, mits de verkoop acceptabel was.

Ward zegt dat hij in Osbourne "een vriend heeft verloren", maar onderhoudt contact met Butler en Iommi; als ze "tot een vergelijk zouden kunnen komen", als Ozzy zijn uitspraken uit 2012 en 2013 zou goedmaken, zou hij zich weer bij Black Sabbath voegen.

Ward herenigde zich met Sabbath-leden Tony Iommi en Geezer Butler om de "Lifetime Achievement"-prijs in ontvangst te nemen tijdens de Ivor Novello Awards van mei 2015.

In 2016 debuteerde Ward met een nieuwe band genaamd "Day of Errors", die zijn eerste optreden in juni van dat jaar speelde in Gaslamp in Long Beach, Californië en ook Joe Amodea op gitaar/zang en Kill Devil Hill zanger Jason "Dewey" Bragg op zang bevat.

Ward zou in december 2017 met zijn nieuwe band een reeks data spelen, maar moest deze afzeggen toen hij in november met hartproblemen in het ziekenhuis werd opgenomen.

Hij herenigde zich opnieuw met Iommi en Butler in Los Angeles in mei 2019, toen Black Sabbath een Lifetime Achievement Grammy kreeg. Hoewel Sabbath niet optrad, bracht Rival Sons voor de gelegenheid een set van hun nummers ten gehore. Korte tijd later zei Osbourne in een interview dat hij nog één laatste show wil spelen met de originele line-up van de band. Ward liet 3 weken later op zijn instagram weten dat hij veel van alle 3 zijn voormalige Black Sabbath bandleden hield en openstond voor het spelen van een allerlaatste show met hen.

Bill Ward in 1970

Bill Ward, op het podium met Black Sabbath in Stuttgart, Duitsland in 1999.

Persoonlijk leven

Ward heeft twee zonen, Nigel en Aron, en een dochter, Emily.

Volgens zijn Black Sabbath bandleden Tony Iommi en Ozzy Osbourne heeft Ward zijn levensstijl drastisch veranderd sinds de hoogtijdagen van Black Sabbath in de jaren '70 en '80. Iommi zegt dat hij gestopt is met roken, alcohol heeft opgegeven, een veganistisch dieet heeft gevolgd en geen drugs meer gebruikt. Osbourne zegt dat Ward al ongeveer 30 jaar nuchter is. Meer recent heeft Osbourne echter kritiek geuit op Ward's gezondheid, door hem in 2013 te beschrijven als "ongelooflijk overgewicht" en te suggereren dat hij niet in staat zou zijn geweest om voor Black Sabbath te drummen als hij in de band was gebleven na hun reünie in 2011, gezien zijn fysieke conditie, hoewel Ward zelf heeft volgehouden dat zijn gezondheid zijn vermogen om te drummen niet heeft aangetast.

Ward gaf later toe dat hij in 2013 een maag-darmoperatie onderging en nog steeds herstellende is. "Mijn gezondheid is nu niet slecht, maar niet goed genoeg om zeker in een band te spelen, laat staan in Black Sabbath."

Invloed

Drumwebsite Totaldrumsets heeft Ward opgenomen onder "The 100 Most Influential Drummers Ever!" en heeft hem omschreven als "het brein achter de onheilige geboorte van heavy metal drumming".

Uitrusting

Ward gebruikt Tama drums, Sabian bekkens, Vic Firth drumsticks en Gibraltar hardware.

Tama Imperialstar drums

15"x13" Tom
16"x16" Floor Tom
18"x16" Floor Tom
14"x8" Snare Drum
14"x5" Snare Drum
26"x14" Bass Drum
26"x14" Bass Drum
20"x14" Gong Drum

AA en handgehamerde Sabian bekkens

14" AA Rotsmutsen
10" AA mini hoedjes
20" AA Medium Crash
29" AA China (op maat)
22" Handgehamerde Ruwe Klok Dry Ride
14" Hand Hammered Sizzle Hats
22" Handgehamerde Medium Crash
14" Handgehamerde Mini porselein
22" Handgehamerde Power Ride
21" Handgehamerde Medium Crash

Discografie

1970s

1970 - Black Sabbath - Black Sabbath
1970 - Black Sabbath - Paranoid
1971 - Black Sabbath - Master of Reality
1972 - Black Sabbath - Vol. 4
1973 - Black Sabbath - Sabbath Bloody Sabbath
1975 - Black Sabbath - Sabotage
1975 - Black Sabbath - We Sold Our Soul for Rock 'n' Roll
1976 - Black Sabbath - Technical Ecstasy
1978 - Black Sabbath - Never Say Die!

1980s

1980 - Black Sabbath - Heaven and Hell
1980 - Black Sabbath - Live at Last
1983 - Black Sabbath - Born Again
1983 - The Mezmerist - The Innocent, The Forsaken, The Guilty (demo)

1990s

1990 - Bill Ward - Ward One: Along the Way
1993 - Ozzy Osbourne - Live & Loud
1994 - Nativity in Black: Een eerbetoon aan Black Sabbath
1997 - Bill Ward - When the Bough Breaks
1997 - Ozzy Osbourne - The Ozzman Cometh
1998 - Black Sabbath - Reünie

2000s

2000 - Tony Iommi - Iommi
2002 - Black Sabbath - Past Lives
2002 - Bill Ward - "Straws" (single)
2002 - Black Sabbath - Symptom of the Universe: The Original Black Sabbath 1970-1978
2003 - Dio - Stand Up and Shout: The Dio Anthology
2004 - Black Sabbath - Black Box: The Complete Original Black Sabbath (1970-1978)
2006 - Black Sabbath - Grootste hits 1970-1978
2007 - Black Sabbath - Black Sabbath: The Dio Years
2008 - Black Sabbath - The Rules of Hell (Disc 1: Heaven and Hell)

2010s

2015 - Bill Ward - Accountable Beasts