Harriet Tubman
Harriet Tubman (geboren Araminta Ross; ca. 1820 of 1821 - 10 maart 1913) was een Afrikaans-Amerikaanse anti-slavernij werker, en humanitair. Ze was ook een spion van de Unie en de eerste zwarte vrouw die ooit een Amerikaanse missie leidde tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Ze werd geboren in de slavernij, maar ze ontsnapte. Tijdens haar leven maakte ze negentien reizen. Ze hielp meer dan 300 slaven te ontsnappen. Ze gebruikte de Underground Railroad.
Toen Tubman een kind was in Dorchester County, Maryland, werd ze geslagen en geslagen door vele verschillende meesters. Toen ze erg jong was, gooide een boze opzichter een zwaar metalen gewicht naar een andere slaaf. Het gewicht raakte per ongeluk het hoofd van Tubman. Dat veroorzaakte aanvallen, hoofdpijn, krachtige visionaire en droomervaringen. Ze had die problemen haar hele leven al. Tubman geloofde dat de visioenen en levendige dromen van God kwamen.
In 1849 ontsnapte Tubman naar Philadelphia. Slaven waren daar vrij. Ze keerde later terug naar Maryland om haar familie te redden. Uiteindelijk leidde ze tientallen andere slaven naar de vrijheid. Slaveneigenaren boden grote beloningen voor de terugkeer van hun slaven. Tubman werd nooit gepakt omdat niemand wist dat ze de slaven bevrijdde.
Toen de Amerikaanse Burgeroorlog begon, werkte Tubman voor het leger van de Unie. Ze werkte eerst als kok en verpleegster. Later was ze een gewapende scout en spion. Ze was de eerste vrouw die een gewapende groep leidde in de oorlog. Ze leidde de Combehee River Raid, die meer dan 700 slaven in Zuid-Carolina bevrijdde. Na de oorlog verhuisde ze naar haar familiehuis in Auburn, New York. Daar zorgde ze voor haar ouder wordende ouders. Ze werd actief in de vrouwenkiesbeweging in New York tot ze ziek werd. Aan het eind van haar leven woonde ze in een tehuis voor bejaarde Afro-Amerikanen. Jaren eerder had ze geholpen dat tehuis te creëren. Harriet was een leider en is dat nog steeds.
Voortijdig leven en onderwijs
Tubman's moeder Rit (wiens vader misschien een blanke man was) was een kok. Haar vader Ben was een houthakker. Hij deed het houtwerk op een plantage. Ze trouwden rond 1808. Volgens de rechtbank hadden ze samen negen kinderen. Linah werd geboren in 1808, Mariah Ritty in 1811, Soph in 1813, Robert in 1816, Minty (Harriet) in 1821, Ben in 1823, Rachel in 1825, Henry in 1830 en Mozes in 1832.
Kindertijd
Tubman's moeder was toegewezen aan "het grote huis" en had heel weinig tijd voor haar familie. Tubman zorgde voor een jongere broer en een baby. Dit was typisch voor grote gezinnen. Toen ze vijf of zes jaar oud was, verhuurde Brodas haar als kindermeisje aan een vrouw genaamd "Miss Susan". Tubman kreeg de opdracht om op de baby te letten. Tubman werd geslagen. Ze sprak later over een dag waarop ze vijf keer werd geslagen voor het ontbijt. Ze had de littekens voor de rest van haar leven. Ze vond manieren om zich te verzetten, zoals vijf dagen weglopen, lagen kleding dragen als bescherming tegen mishandeling, en terugvechten.
Als kind werkte Tubman ook in het huis van een planter genaamd James Cook. Ze moest de muskusrattenvallen in de nabijgelegen moerassen controleren. Ze deed dat werk zelfs nadat ze de mazelen had opgelopen. Ze werd zo ziek dat Cook haar terug stuurde naar Brodas. Haar moeder verpleegde haar terug naar de gezondheid. Brodas huurde haar toen weer in. Tubman sprak later over haar acute kinderheimwee. Ze vergeleek zichzelf met "de jongen aan de Swanee River" (verwijzend naar Stephen Foster's lied "Old Folks at Home"). Toen ze ouder en sterker was, deed ze veld- en boswerk, reed ze ossen, ploegde ze en sleepte ze houtblokken.
Hoofdletsel
Op een dag werd de puber Tubman naar een drooggoedwinkel gestuurd voor voorraden. Daar ontmoette ze een slaaf van een andere familie. Die slaaf had de velden verlaten zonder toestemming. Zijn opzichter was boos. Hij eiste dat Tubman zou helpen de jongeman in bedwang te houden. Tubman weigerde. Toen de slaaf wegliep, gooide de opzichter een gewicht van twee pond naar hem. Het gewicht raakte Tubman in plaats daarvan. Tubman zei dat het gewicht "mijn schedel brak". Ze legde later uit dat ze geloofde dat haar haar - dat "nooit gekamd was en ... opviel als een bushel mand" - misschien haar leven had gered. Bloedend en bewusteloos, werd Tubman teruggestuurd naar het huis van haar eigenaar en op de zetel van een weefgetouw gelegd. Ze had twee dagen geen medische zorg. Ze werd teruggestuurd naar de velden, "met bloed en zweet dat over mijn gezicht rolt tot ik het niet meer kon zien." Haar baas bracht haar terug naar Brodess, die haar zonder succes probeerde te verkopen. Ze begon aanvallen te krijgen en leek bewusteloos te raken. Later zei ze dat ze zich bewust was van haar omgeving terwijl ze leek te slapen. Deze episodes waren alarmerend voor haar familie. Ze konden haar niet wakker maken toen ze plotseling en zonder waarschuwing in slaap viel. Deze toestand is de rest van haar leven bij Tubman gebleven. Larson suggereert dat ze misschien last had van temporale kwab epilepsie door de blessure.
Familie en huwelijk
Rond 1844 trouwde Tubman met een vrije zwarte man genaamd John Tubman. Er is weinig bekend over hem of hun tijd samen. Hun huwelijk was gecompliceerd omdat zij een slaaf was. Omdat kinderen de status van de moeder zouden hebben, zouden alle kinderen die aan Harriet en John geboren werden, slaven worden. Tegen die tijd was de helft van de zwarte bevolking aan de oostkust van Maryland vrij. Huwelijken tussen vrije mensen en slaven waren niet ongewoon. De meeste Afro-Amerikaanse families hadden zowel vrije als tot slaaf gemaakte leden. Larson suggereert dat ze misschien van plan waren om Tubman's vrijheid te kopen. Tubman veranderde haar naam van Araminta in Harriet toen ze in Philadelphia aankwam. Toen ze terugkeerde naar Manchester om haar man te vertellen dat hij met hem mee moest komen, was hij al hertrouwd.
Vragen en antwoorden
V: Wie was Harriet Tubman?
A: Harriet Tubman was een Afro-Amerikaanse anti-slavernij werker, humanitair, Unie spion en de eerste zwarte vrouw die ooit een Amerikaanse missie leidde tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog.
V: Hoe ontsnapte zij aan de slavernij?
A: Ze ontsnapte naar Philadelphia waar slaven vrij waren. Later keerde zij terug naar Maryland om haar familie te redden en leidde tientallen andere slaven naar de vrijheid.
V: Wat veroorzaakte Tubman's gezondheidsproblemen?
A: Toen zij nog heel jong was, gooide een boze opzichter een zwaar metalen gewicht naar een andere slaaf dat per ongeluk Tubman's hoofd raakte, wat aanvallen, hoofdpijn en krachtige visionaire en droomervaringen veroorzaakte die zij haar hele leven heeft gehad.
V: Wat deed Tubman tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog?
A: Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog werkte Tubman voor het leger van de Unie als kok, verpleegster, gewapende verkenner en spion. Zij was ook de eerste vrouw die een gewapende groep leidde in de oorlog en leidde de Combehee River Raid die meer dan 700 slaven in South Carolina bevrijdde.
V: Wat deed Tubman na de oorlog?
A: Na de oorlog verhuisde zij naar haar ouderlijk huis in Auburn New York, waar zij voor haar ouder wordende ouders zorgde en actief werd in de beweging voor vrouwenkiesrecht, totdat zij ziek werd. Tegen het einde van haar leven woonde ze in een tehuis voor oudere Afro-Amerikanen dat ze jaren eerder had helpen oprichten.
V: Hoe probeerden mensen Harriet ervan te weerhouden slaven te bevrijden?
A: Slaveneigenaren boden grote beloningen aan voor iedereen die hun slaven kon terugbrengen, maar niemand wist dat het Harriet was die hen bevrijdde dus hebben ze haar nooit gepakt.
